جلسه اول
چرا دشمنان اسلام و ایران این همه به مجالس حضرت ابی عبدالله حمله می کنند؟
بسم الله الرحمن الرحیم
عرض سلام و احترام خدمت شما بزرگواران و ایام عزاداری و شهادت حضرت اباعبدالله الحسین (علیه‌السلام) تسلیت می‌گویم.
ان شاالله با برنامه‌های کوتاه درباره محرم، عزاداری، امام حسین (علیه‌السلام) و شبهات پیرامون این مسائل ان شاالله در خدمت شما عزیزان هستیم.
همه‌ساله دشمنان امام حسین (علیه‌السلام) خیلی زودتر از محبان و شیعیان به استقبال محرم می‌روند، منتهی جنس استقبال آن‌ها فرق می‌کند، برای دشمنی است، محتواهای انبوهی از پادکست، ویدیو، عکس نوشته، متن‌ها و انواع و اقسام محصولات رسانه‌ای را آماده می‌کنند تا در آستانه محرم در فضای مجازی به صورت انبوه منتشر کنند.
و عجیب اینجاست که ازیک‌طرف به مردم می‌گویند این عزاداری و این عقیده و باور خرافات است و سودی برای شما ندارد و شاید برای شما ضرر داشته باشد و از طرفی خودشان برای ضربه زدن به این عقیده، میلیاردها هزینه می‌کنند.
اگر شما دلسوز مردم ایران هستید چرا مردم را تحریم می‌کنید؟ چرا نیازهای ضروری مردم و حتی بیماران را تحریم می‌کنید و نمی‌گذارید به دست مردم برسد؟ شما اگر دلسوز مردم هستید به مردم فشار نیاورید و تحریم نکنید و از دشمنان قسم‌خورده حمایت نکنید ، اسلحه ندهید و از عملیات‌های تروریستی حمایت نکنید. اینجا باید گفت حنای شما رنگی ندارد. اگر سودی برای این مردم ندارد، شما چرا این‌همه هزینه می‌کنید؟ یک عقیده‌ای هست و به قول شما هم هیچ سود و فایده‌ای هم ندارد، شما چرا انقدر خودتان را به‌زحمت می‌اندازید؟ از هزاران کیلومتر آن‌طرف تر محتوا تولید می‌کنید که این باور را از مردم بگیرید.
مسئله این است که این‌ها از امام حسین (علیه‌السلام) و از عقیده به امام حسین (علیه‌السلام) ضربه خورده‌اند؛ هر زمان این خاک و سرزمین و حتی سرزمین‌های دیگر مسلمانان را تهدید کرده‌اند، خط فکری که در مقابلشان ایستاده است، خط فکر امام حسین (علیه‌السلام) بوده است؛ یعنی آن‌هایی که پیام را از امام حسین (علیه‌السلام) گرفته‌اند مقابل این‌ها ایستاده‌اند و استعمارگران و سلطه گران مشاهده کرده‌اند که خط فکر امام حسین (علیه‌السلام) و امام‌حسینی‌ها همیشه مانع و خار چشم این‌ها بوده‌اند. ملتی که اعتقاد به امام حسین (علیه‌السلام) دارد، مرگ باعزت را بر زندگی با ذلت ترجیح می‌دهد. این آدم‌ها نمی‌گذارند کشورشان، خاکشان، اعتقادات و باورهایشان مورد چپاول و حمله قرار بگیرد. لذا دردسر هستند و اونها از این ضربه خوردند و هیچ‌وقت از دست عاشوراییان احساس راحتی نکرده‌اند، چراکه این‌ها همیشه مانع سلطه گری آن‌ها بوده‌اند.
ما در حقیقت با این مقدمه به یک شبهه پاسخ دادیم و تهاجم هم کردیم، چون بنای ما در پاسخ به شبهات صرفاً تبیین و دفاع نیست، باید خط فکر غلط و اشتباه را به چالش کشید.
قسمت اول که دفاع هست، میگیم اگر زرتشتی باشید، اگر مسیحی باشید و به امام حسین (علیه‌السلام) هم اعتقاد نداشته باشی، می‌بینی عقیده به امام حسین (علیه‌السلام) برای این سرزمین ضرر که نداشته، سود هم داشته، می‌بینید همیشه امام‌حسینی‌ها جانشان را فدا کردند و مقابل دشمن قد علم کردند.
اما از طرف مقابل به چالش کشیدن تفکر غلط؛ کسانی که غرب‌گرا یا شرق گرا هستند خودشان و هویتشان را در ضدیت با امام حسین (علیه‌السلام) و عاشورا و محرم تعریف می‌کنند، تحت عنوان اینکه ما آریایی هستیم و عرب نمی‌پرستیم، به ما چه ربطی دارد که یک عده عرب ۱۴۰۰ سال پیش باهم دعوا کردند و یک عده کشته شدند، چرا ما گریه کنیم؟ به ما آریایی‌ها چه ارتباطی دارد؟
درجواب باید گفت: شما که هویتتان را این‌گونه تعریف می‌کنید بفرمایید در چند صدسال گذشته که دشمن بارها به این سرزمین حمله کرده، تعداد کشته‌شدگان شما در راه دفاع از این سرزمین و میهن چقدر است؟ این‌طرف که چند صد هزار نفر هستند و آمارهایش نیز موجود است، وصیت‌نامه‌هایشان هم موجود است که چه چیزی باعث شد من بروم در مقابل دشمن بایستم. شما چند صد هزار نفر نه! چند ده هزار نفر نه! هزار نفر نه! صد نفر نه! شما ده نفر از تفکر خودتان را بیاورید که آمدند در مقابل دشمنان این سرزمین قد علم کردند و جانشان را فدا کردند.
کسانی که می‌خواهند خط فکری امام حسین (علیه‌السلام) را نفی کنند باید بگویند چه جایگزینی برای این مسئله دارند.
معلوم می‌شود کسانی که این تفکر را القا می کنند،دشمنان این سرزمین هستند؛ چون می‌خواهند خط فکری‌ای را که همیشه از این عقیده و سرزمین و خاک دفاع کرده است را تضعیف کنند. درحالی که جایگزینی برای آن ندارند.
و اما نکته مهم اینکه جوان‌ها یی که در فضای مجازی و حقیقی در دانشگاه‌ها ، مدارس و کف خیابان، گاهی این مسائل را مطرح نموده و دست‌به‌دست می‌کنند، دشمن نیستند،بلکه این‌ها در حقیقت شبهه زده شده و آسیب دیدند. این جوانان در حقیقت مجروح این قضیه هستند، پس ما نباید این ها را مخاطب خود قرار دهیم.
مخاطب ما کسانی هستند که در مراکز انتشار شایعات و شبهات و سم پراکنی و دروغ‌پراکنی هستند، این‌ها دشمنان ما هستند.
این اندازه که دشمنان از افکار مختلف از جوامع مختلف باهم، هم‌قسم شده‌اند و دست‌به‌دست هم داده‌اند تا این تفکر و این خاک و سرزمین را نابود کنند، هیچ جای دنیا سابقه ندارد و اگر لطف اهل‌بیت (علیهم‌السلام) و امام زمان (عج) نبود، چیزی از این عقیده نمانده بود.
مواظب باشیم که دو قطبی‌سازی در جامعه ایجاد نشود و دعوای بین مذهبی و غیرمذهبی اتفاق نیافتد، مردم باید رابطه خوب و برادرانه باهم داشته باشند و باهم گفتگو کنند و حواسمان باشد که دشمن جای دیگری است.