جلسه پنجم
چرا امام حسین کاروان تجاری یزید را تصاحب کردند؟
بسم الله الرحمن الرحیم
عرض سلام و احترام خدمت شما بزرگواران و ایام عزاداری و شهادت حضرت اباعبدالله الحسین (علیه‌السلام) تسلیت می‌گویم.
یکی از شایعات و شبهاتی که این روزها مطرح می‌شود این است که میگویند امام حسین (علیه‌السلام) کاروان تجاری یزید را مصادره کردند و این مساله طبیعتاً درگیری ایجاد می‌کند ، یعنی به‌اصطلاح می‌خواهند جای شهید و جلاد را عوض کنند که امام حسین (علیه‌السلام) را مقصر ماجرای عاشورا معرفی کنند.
پاسخ:
در جلسات گذشته عرض شد که هنگام مواجه با شبهات و شایعات ، اولین کاری که باید کرد مطالبه سند است، کسی که این شبه را وارد می کند از کجا چنین حرفی را می‌گویید؟ میگویند در تاریخ طبری آمده است! آیا تاریخ طبری از منابع شیعه است؟ شما وقتی می‌خواهی یک مسئله‌ای را بر علیه شیعه استفاده کنی، باید از منابع مورد قبول شیعیان استفاده کنی، تاریخ طبری جزء منابع شیعیان حساب نمی‌شود، اگر من بخواهم به یک مسیحی مطلبی را بگویم و بر او استدلال کنم و او هم بپذیرد، آیا درست است که من بر قرآن استدلال کنم و بعد بگویم آقای مسیحی شما باید حرف بنده را بپذیرید، او میگوید منبع مورد قبول من، کتاب مقدس من است، شما اگر می‌خواهید مطلبی را به من مسیحی ثابت کنید، باید از کتاب مقدس دلیل بیاورید نه از قرآن.
تاریخ طبری کتاب شیعه نیست که ما هرچه را در آنجا پیدا کنیم و بر علیه شیعه استفاده کنیم، بله ممکن است که مطالب تاریخی ای در کتاب تاریخ طبری باشد که کتب تاریخی شیعیان هم وجود داشته باشند و شیعیان هم بپذیرند؛ اما اگر مطلبی در تاریخ طبری آمد و مورد قبول شیعه نبود و در منابع شیعه هم نیست، شما نمی‌توانید علیه شیعیان این را استفاده کنید.
این شبهه در تاریخ طبری آمده است، اما ارشاد شیخ مفید (ره) جریان را به‌گونه‌ای نقل می‌کند که اصلاً بحث مصادره اموال نیست؛ میگوید در مسیر عراق در منزل تنعیم امام شتران این کاروان را اجاره کرده بودند، بحث اجاره شتران این کاروان است، اصلاً اثری از مصادره نیست.
اما پاسخ دوم: فرض کنیم همانی که در تاریخ طبری آمده درست باشد، زمان و مکان اتفاق افتادن قضیه خیلی مهم است، یک جمله می‌تواند در مورد یک واقعه‌ای غلط باشد، اما در مورد یک فرد یا واقعه دیگری می‌تواند درست باشد، یک عملکرد در فلان منطقه و زمان می‌تواند درست باشد، ولی در مورد یک زمان و مکان دیگر می‌تواند غلط باشد.
دشمنان اسلام آیات مربوط به جهاد را به‌صورت مطلق استفاده می‌کنند، میگویند قرآن گفته است وقتی با کفار مواجه شدید، گردن‌های انها را بزنید، پس اسلام دین خشونت است. درصورتی‌که اصلاً این‌طور نیست، شأن نزول و مکان نزول آیات مهم است، وسط معرکه جنگ هستند، طبیعتاً او شمشیر برداشته، وقتی به هم دیگر رسیدید اگر شما نزنی، او تو را خواهد زد، پس وقتی کفار را در جنگ ملاقات کردید گردن‌شان را بزنید.
اما در شرایطی که کفاری هستند و با شما کاری ندارند، اگر بخواهید به استناد این آیه گردن کفار را بزنید، درست نیست، کجا پیغمبر اکرم (ص) کفار را هرجا ملاقات کردند، کشتند؟ پیامبر با همه صلح کردند و هرکسی که با مسلمانان کاری نداشت و آسیبی نمی‌رساند، مسلمانان هم با او کاری نداشتند، پس ببینید زمان و مکان چقدر مهم است.
حالا ما فرض می‌گیریم که همین اتفاق افتاده و همانی که تاریخ طبری نقل کرده درست باشد، چه زمانی این اتفاق افتاده است؟ معاویه با امام حسن (علیه‌السلام) پیمان‌نامه‌ای را نوشتند، همه مفاد این پیمان‌نامه را معاویه نقض کرد و آخرین موردش این بود که تو حق نداری کسی را جانشین خودت انتخاب کنی، این را هم نقض کرد و یزید را جانشین خودش کرد و بعد از معاویه یزید خلیفه مسلمانان شد، امام حسین (علیه‌السلام) این را نپذیرفتند،یزید هم طلب بیعت کرد و به والیان مناطق مختلفی که امام حسین (علیه‌السلام) آنجا بود، فشار می‌آورد که باید بیعت بگیرید و تهدید به کشته شدن امام حسین (علیه‌السلام) را هم مطرح می‌کرد.
امام حسین (علیه‌السلام) از مدینه خارج می‌شوند و سمت مکه می‌روند و باز این جریان ادامه دارد، نامه‌های کوفیان می‌آید و به امام حسین (علیه‌السلام) می‌رسند و امام حسین (علیه‌السلام) در مسیر عراق و کوفه هستند، یعنی عملاً جنگ شروع شده و وسط معرکه جنگ است امام می رود کوفه که حکومتش را تشکیل دهد و یزید را به‌هیچ‌عنوان قبول ندارد چون تمام مفاد پیمان‌نامه نقض شده است؛ امام در طول مسیر در منزل تنعیم به کاروان تجاری یزید می رسد و اموال کاروان را مصادره می‌کنند.
اما وقتی بگویید یزید زندگی عادی‌اش را می‌کرد و امام حسین (علیه‌السلام) آمدند کاروان تجاری یزید را مصادره کردند. نتیجه گیری غلط می‌شود.
اگر بخواهیم همین مساله را بروزرسانی کنیم و مثال مطرح کنیم : برخی می گویند: شما مرگ بر آمریکا می گویید و امریکا هم دشمنی می‌کند؛ شما مرگ بر آمریکا نگویید تا او هم دشمنی نکند!
در جواب می گوییم تاریخ را اشتباه نقل نکنید. آیا دولت مستکبر و استعمارگر آمریکا، هیچ کاری با ملت ایران نداشته است؟ هیچ ضرری به مردم ایران نزده است؟ ومردم ایران بدون دلیل مرگ بر آمریکا می گویند؟ یا او دشمنی کرده و ضربه و آسیب زده و بعد مردم ایران مرگ بر آمریکا میگویند ؟
ملاحظه کنید آمریکا سال‌ها قبل از انقلاب چه ظلم‌ها در حق مردم ایران کرد، از سرنگون کردن دولت قانونی مصدق گرفته تا حمایت از شاه و آسیب‌های متعدد به مردم ایران و بعد از انقلاب هم حمایت از صدام و… پس «مرگ بر آمریکا» نتیجه دشمنی آمریکا با ملت ایران است، نه اینکه چون ما گفتیم: «مرگ بر آمریکا» او دشمنی را شروع کرد.
در جریان مصادره کاروان تجاری یزید هم همین است، بعد از آن همه خیانت نسبت به مفاد پیمان‌نامه و فشار بر امام حسین (علیه‌السلام) که برای بیعت گرفتن، این مصادره اتفاق می‌افتد، یعنی عملاً وسط جنگ این مصادره صورت می‌گیرد.
نکته بعدی این است که نگاه ما نسبت به اهل‌بیت (علیهم‌السلام) چیست؟ آیا اگر امام حسین (علیه‌السلام) کاری را انجام داده باشند حتماً باید دلایلش را پیدا کنیم که ببینیم امام حسین (علیه‌السلام) کار درستی انجام داده‌اند یا کار غلطی انجام داده‌اند؟! امام حسین (علیه‌السلام) امام معصوم ماست، مثل این است که مسلمانان هر کاری که پیامبر انجام داده است را بررسی کنند تا مشخص شود که پیامبر کار درست انجام داده است یا غلط!!! من مسلمان هستم یا نه؟ تکلیفم را با خودم روشن کنم، اگر کاری را امام معصوم انجام داده است از نظر شیعه قطعاً درست است و نیازی به بررسی ندارد.
پاسخ سوم: بچه شیعه‌ها باید حواسشان را جمع کنند، وقتی اینگونه جواب می‌دهیم در حقیقت طوری جواب می‌دهیم که کسانی که به امامت امام حسین (علیه‌السلام) اعتقاد ندارند، قانع شوند، وگرنه همین که شیعه متوجه شود که امام چه کرده، قطعاً حکم به درستی آن کار می کند.
مگر مسلمان می‌تواند به‌عنوان مسلمان بگوید کارهایی که پیامبر انجام دادند، کدوم اش درست است تا قبول کنیم و کدوم اش درست نیست تا قبول نکنیم! اگر چنین کند پس مسلمان نیست! برای شیعه، فعل معصومین (علیهم‌السلام) ملاک درستی اعمال است، و ان کار، قطعاً درست است، چرا؟ چون امام انجام دادند؛ حتی اگر در مدینه کاروان تجاری یزید را مصادره کرده باشند.
امام ولایت دارند بر تمام انسان‌ها، امام معصوم است، از اختیاراتش استفاده می‌کند؛ شیعه کار امام معصوم (علیه‌السلام) را حجت می داند .
