متأسفانه مردم ایران فقط حجاب را معیار دین‌داری می‌دانند. نمی‌گویم حجاب مهم نیست ولی فقط حجاب معیار دین‌داری نیست.

سوال: ثمره اش چه شد؟ چرا همه ی مردم بی دین اند؟!

انقلاب همان روز اول نام ۵۰۰ خیابان تهران را عوض کرد. نام های غیر دینی یا ضد دینی  حذف کرد و شعائر مذهبی را گذاشت. نام امام حسین علیه السلام را به جای رضاشاه جایگزین کرد. فوضیه را سمیه گذاشت.  ولیعهد را ولیعصر گذاشت.

در مناسبت ها، روز پدر، روز تولد کریه ترین چهره ی ایران یعنی رضا شاه بود. روز ازدواج ، روز ازدواج محمدرضا با فرح بود. روز دعا، روزی بود که شاه از سوء قصد جان سالم به در برده بود. روز شادی روز تولد ولیعهد بود. جمهوری اسلامی این ها را کنار زد.

روز پدر، روز تولد امیر المومنین (ع) شد. روز مادر شد روز تولد حضرت زهرا (س)،روز ازدواج ، روز ازدواج حضرت علی  علیه السلام و حضرت زهرا سلام الله علیها، روز دعا، روز عرفه شد،جمعه شد بخاطر دعای ندبه دعای کمیل و توسل را علم کرد.
 هیچ نامی از این ها نبود. اعتکافی نبود، پیاده روی اربعینی نبود، این ها را احیاء کرد. به عنوان روز شادی و سرور، عید غدیر، ۱۷ ربیع، مبعث، نیمه ی شعبان را احیاء کرد.

در کتب درسی، به جای کتب درسی ضد دین معارف دینی را در کتب درسی آورد.

در صدا و سیما، تمام معیار های بی دینی را حذف کرد و دینداری گذاشت. شبکه ی قرآن، رادیوی معارف، ترتیل و تلاوت ایجاد کرد .. و تمام این کار ها را انجام داد.

در شبکه‌ی پویا اینقدر معارف گفت که من در یک دهه ی منبر هم اینقدر مطلب نمی گویم. حرف هایی که در شبکه ی پویا برای حاج قاسم سلیمانی می گفت را من نگاه می کردم . ببینید نزدیک اذان مغرب، خود نماز، تعقیبات، چقدر برنامه دارد. من باورم نمی شد که جمهوری اسلامی این کار ها را انجام می دهد.

در نهاد سازی ورود پیدا کرد!سازمان تبلیغات اسلامی، دفتر تبلیغات اسلامی، عقیدتی سیاسی در سپاه و ارتش و نیروی انتظامی، نهاد رهبری در دانشگاه ها و خلاصه در یک کلام، تا می‌توانست تلاش کرد مردم دیندار شوند.

حالا سوال اینجاست، جمهوری اسلامی تلاشش را کرد، اما ثمره اش چه شد؟ پس چرا همه ی مردم بی دین اند؟

تصور و توهمِ بعضی این است که قبل از انقلاب همه دیندار بودند، فقط شاه و فرح و اشرف و چند نفر دیگر بی دین بودند. الآن همه بی دین اند، فقط چند آخوند و  بسیجی دیندار باشند.

من این حرف را قبول می کنم. اما دو سوال می‌پرسم:

دوران طلایی دینداری کدام دوران است؟

جامعه شناسان می گویند مردم تا چند سال بعد از هر انقلابی، بیشترین تمایل را به شعار های انقلاب دارند.

یعنی ما که انقلابمان انقلاب معنوی بود، آن پنج سال اول، مردم بیشترین تمایل را به معنویت داشتند، اما من می‌خواهم دوران طلاییِ دینداریِ مردم را عرض کنم.

بزرگترین عملیاتِ تروریستیِ تاریخ بشریت، سه سال بعد از انقلاب اتفاق می افتد. ۷۲ گل پرپر می شوند. عالی‌ترین مقام قضایی، تعداد زیادی از وزرا و معاون و نماینده ی مجلس و همه ترور می شوند. یک سوال؟

طبیعتا در آن دوران باید تمامِ مردمِ ایران در تشییع جنازه ی این عزیزان شرکت کرده باشند، اما می دانید در تشییع جنازه ی ۷۲ تن چند نفر شرکت کردند؟ حالا سوال می‌کنم در تشییع شهید حججی، شهدای غواص دست بسته، حاج قاسم چقدر شرکت کردند؟

شهید بهشتی کم شخصیتی نبود!

میگوییم حجاب خوب است، اگر اعلام بکنند از الآن کشف حجاب آزادشد! دیگر حکومت حجاب را آزاد کرد،  در فصل سرما، در دانشگاه تهران چند خانم حاضرند، کشف حجاب کامل کنند؟

اولِ اسفند سال ۵۷، یک هفته از انقلاب گذشته بوده، زمزمه می شود که نظام می خواهد حجاب را اجباری کند. هشت هزار نفر در دانشگاه تهران تظاهرات می کنند. چی شد؟ همه که دیندار بودند!! الآن هم که همه بی دین اند! ما در شناختِ قبل از انقلابمان اشتباه می کنیم!!

خاطرات شهدا را خیلی خوانده اید. یکی از کرامت هایی که معمولا برای شهدا در خاطرات می آید، این است که مادر شهدا می گویند در آن دورانی که همه بی دین بودند، بچه ی من به مسجد می رفت. لب به مشروب نمی زد. اما بعد از شهادت برای کرامت شما، می گویند که لب به مشروب نمی زدند. می‌گویند(با طعنه) جان ما مشروب هم می خوردند!
چطور است که آن موقع این کرامت حساب می شد الآن کرامت حساب نمی شود ؟

فضا آن موقع همین فضا بود .

سوال شرعی که در سامانه ی ۳۲۰۲۰ حرم در ماه رمضان زیاد می پرسند: کسانی که سنشان کمی بالا می گویند ما اوایل سن بلوغ خود بود روزه نمی‌گرفتیم، حالا باید چکار کنیم؟ طبیعتا پاسخگو برای اینکه بداند که جاهل قاصر است یا جاهل مقصر باید بپرسد چرا روزه نمی گرفتید؟

بالااتفاق یک جواب را می دهند.حاج آقا آن موقع کی روزه می گرفت؟!

 این تصور [اشتباهی] است که فکر می کنند همه روزه داربودند. من از مادرم پرسیدم: این درست است؟ مادرم گفت: «آن موقع مرسوم همین بود که بچه های ۱۵ یا ۱۶ ساله روزه می گرفتند ولی در مدرسه هم معمولا چیزی می خوردند!!»

این تصوری که فکرمی کنید قبل از انقلاب مردم دیندار بودند، تصور درستی نیست. اینجوری نبودند واقعا!!
جبهه رفتن معیار ی برای دینداری و سنجش دینداری هست. می توانم سوال کنم در ۸ سال دفاع مقدس،  از اول تا آخر، تمام سربازانی که حتی یک بار رفته اند، چند درصد مردم ایران را شامل می شدند؟ بیشترین آمار ۶ درصد است.

 حاج قاسم سلیمانی می گفت ۸ درصد مردم ایران در صف اعزام به سوریه اند که هیچ وقت ما اجازه نمی دهیم. تاسیسِ ۹۰ هزار هیاتِ مردمی، ساختِ بیش از ۲ و نیم برابرِ مساجدی که در ۱۴۰۰ سال ساختند، فقط در این ۴۰ سال توسط مردم، ۳۰ میلیون زائر حرم امام رضا علیه السلام در طول سال، ۱۰ میلیون زائر حرم حضرت معصومه، ۱ میلیون زائر شاه چراغ، فقط در دوران عید، هفت و نیم میلیون زائر راهیان نور، حدود ۳ میلیون زائر اربعین، جشن دهه ی کرامت در بیش از ۲ هزار نقطه ی ایران، حضور میلیونی در شب‌های قدر و عرفه و دعای کمیل و دعای توسل و دعای ندبه و امثال این ها، بزرگترین اجتماع تاریخ در اربعین، در نماز عید فطر اتفاق می افتد. محبوب ترین فیلم‌های مردم ایران[در این چهل سال] همیشه فیلم های دینی بوده است. مثل  یوسف پیامبر، امام علی، مختار، مریم مقدس  و…، رشد ۱۰ برابری وقف در دهه ی گذشته، ثبت بیش از ۶۸۰۰ موقوفه علمی و آموزشی و پژوهشی، آزادی حدود ۸۰۰۰ زندانی در جشن گلریزان، برگزاری دعای توسل در ۵۶۳ بقعه ی متبرکه، هزاران مسجد، هیات و امثال این ها  به‌صورت هفتگی، حضور ۴۵ میلیون زائر در بقاء متبرکه و اماکن مذهبی در سال ۹۶ و … .

 قبل از انقلاب چند نماز برگزار می‌شد؟ نماز کجا برگزار می شد؟ یک دانشگاه نماز داشت؟ یک پادگان نماز داشت؟ الآن چطور برگزار می‌شود؟ جشن تکلیف ۷۰۰ هزار دانش آموز سالانه توسط خود مردم گرفته می شود. سال ۷۹ چهل گروه جهادی بود، الآن بیش از ۱۲ هزار گروه جهادی هست. بیش از ۲ هزار و ۲۰۰ گروه جهادی برای کمک به سیل زده ها نوبتشان نشد.  پاکسازی ۲۰ هزار خانه، ۲۴۰۰ کوچه و خیابان در مناطق سیل زده، برگزاری یادواره های پرشور ۲۰ هزار یادواره ی شهید توسط بچه های حزب اللهی، شرکت در یادمان‌ها از ۴۰۰ هزار نفر در سال ۸۴ الآن به ۷ و نیم میلیون رسیده است.

فعالیت های قرآنی، ترجمه ی قرآن به ۱۴۸ زبان زنده ی دنیا، اکثرا خود جوش و مردمی و … .

اینها دین‌داری مردم است یا بی دینی مردم؟ احساس نمی کنید که در تعریفِ دینداری، و بی دینی اشکال داریم؟

اصلا در روایاتِ ما و آیات، معیار دینداری را چه گفته اند؟ 

امام باقر علیه السلام، از قولِ پدران خودشان، از قولِ پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم  نقل می کنند که خداوند فرمود : لاُعَذِّبُنَّ کلَّ رعیةٍ فی الاسلامِ أطاعَت اماماً ظالماً، لیس من الله عزوجل و ان کانت الرعیةُ فی اعمالِها بَرَّةً تَقِیّه.

پیامبر ما !  قطعا قطعا عذاب می کنم همه ی مسلمان ها را که اطاعت امام ظالمی را می کنند . اگر این امام ظالم را اطاعت کنند اگر آنها جزو ابرار باشند . متقی باشند ، من قطعا عذابشان می کنم.

 و لأعفونَّ کلَّ رعیة فی الاسلام،  اَطاعت اماما عادلا من الله عزوجل و ان کانت الرعیه فی اعمالها ظالمه مسیئه! و من قطعا می بخشم کسانی را که پای امام  عادل ایستادند، حتی اگر خدای نخواسته گناه کرده باشند .

معیارِ اصلیِ دینداری این است که پای امامت ایستادی یا نه؟ ۴۰ سال است مردم ما برای امام زمان چکار می کنند؟

یک معیار دیگر دینداری که قرآن می گوید، خدا ویژگی یاران پیامبر را می فرماید:

محمد رسول الله والذین معه اشداء علی الکفّار رحماء بینهم؛ مهم ترین معیار دینداری همین است، اشداء علی الکفار.

 مردم ایران اشداء علی الکفار هستند یا نیستند؟ از کجا بفهمیم؟

محبوب ترین شخصیت بیش از ۷۰درصد مردم ایران در۶ سال پیاپی چه شخصیتی بوده است؟ کسی که در پیشانیِ مبارزه ی با دشمن بود. حاج قاسم سلیمانی.

بعد از جریان شهادت حاج قاسم بالاتفاق مردم ایران (به جز یک گروه اقلیت چه می گفتند؟  “انتقام “، معلوم می شود روحیه ی ظلم ستیزی دارند.

بعد  از این که پایگاه عین الاسد را زدیم،  باز هم همین بی حجاب ها و کسانی که آن ها را در دایره ی انقلاب و اسلام نمی‌دانیم چه می گفتند؟ من دقیقا روز بعد عملیات در یکی از دانشگاه ها صحبت داشتم. دختری که نزدیک بود روسری از سرش بیافتاد. می گفت: این که انتقام نبود. انتقام یعنی اسراییل را با خاک یکسان  کنیم. و ما دقیقا آن خانم را بی دین حساب می کنیم، ولی اسلام او را بی دین حساب نمی کند!