کتابی به عنوان «کرونا چالش نظام سلامت» ابتدای شیوع کرونا نوشته شد؛ در بخش پایانی فصل «اقدامات جمهوری اسلامی در مهار کرونا» از این کتاب، دقیقا همین سوال مطرح شده که نظام جمهوری اسلامی برای جان مردم ارزش قائل هست یا نه؟

از مهم‌ترین محورهای حمله‌های تبلیغاتی علیه جمهوری اسلامی که به‌ویژه در دهه اخیر دشمنان بسیار بر آن سرمایه‌گذاری کرده‌اند این گزاره بود که جان انسان‌ها برای این حکومت ایدئولوژیک اهمیتی ندارد.

گویا تقدیر این بود که در بحرانی مانند کرونا حقیقت به‌وضوح بر همه آشکار شود، جمهوری اسلامی در اقدامی بی‌سابقه تمام اجتماعات دینی و مناسک عمومی از نماز جماعت و جمعه تا مراسم دعا و نیایش، هیئت‌ها، زیارت، حرم‌ها و اماکن متبرکه را که از مهم‌ترین ارکان حفظ و تقویت هویت جمعی دینی در این حکومت بودند به‌خاطر حفظ جان انسان‌ها تعطیل کرد. این حکومت ایدئولوژیک، مساجد، حسینیه‌های خود را در مقطعی از شیوع بیماری کرونا تعطیل کرد درحالی‌که در برخی از کشورهای به ‌اصطلاح مدرن و پیشرفته مسابقه‌های فوتبال و اسب‌دوانی با ده‌ها هزار تماشاگر هنوز برپا بود و کازینو‌ها مالامال جمعیت و حتی هنوز هم از سواحل سیدنی تا فلوریدا شاهد حضور جمعیت هستیم.

این همان حکومتی است که متهم بود به فربهی مناسک،  حکومتی آلوده به تعصب و تحجر، که دعوت به عقلانیت می‌شد، حکومتی که از دخالت در دین مردم منع می‌شد و این همان حکومتی است که متهم بود مداحان و روحانیون میدان‌دار تصمیم‌های آن هستند.

حقیقتی که بسیاری از روشن‌فکران جامعه‌شناسان فعالان سیاسی و رسانه‌ای داخل و خارج سال‌ها کتمان کردند و این روزها از پس ابرهای سیاه دروغ و غبارهای تیره وهم، بیرون آمده این است که جمهوری اسلامی ایران یکی از عقلانی‌ترین و اخلاقی‌ترین حکومت‌های جهان است.

سال ۸۸ مردم به خیابان ها آمدند و تا زمانی‌که اغتشاش نکرده بودند نیروی انتظامی از آنان حمایت کرد وکاملاً راه‌های خیابان ها را بسته بود و  مردم می‌آمدند، اما شما خودتان را جای نظام بگذارید، وقتی گروهی اغتشاش‌گر شورش می‌کنند و بانک ها را آتش می‌زنند، در هشت ماه بسیاری از افراد را می‌کشند، (این را خود  آمریکایی‌ها اعلام کرده‌اند که بعضی از افرادی که در اغتشاش ۹۸ کشته شدند، در کشتن آن ها از سلاح‌های استفاده‌شده بود که اصلا نیروهای نظامی اطلاعاتی و امنیتی ایران از این نوع سلاح نداشتند و در کلیپ ها از خشونت مجاهدین خلق نشان داده شد. 

در سال ۸۸ اغتشاشگران وارد خیابان جمهوری که بیت رهبری در آنجاست شده بودند نظام چه کار کند ؟؟

همه کشور های دنیا اصولی دارند، که اگر کسی بخواهد اغتشاش کند، مردم را بکشد، به امنیت ملی خدشه وارد کند، جلو او گرفته می‌شود.

مقایسه کنید اتفاق بک روزه کنگره امریکا را با ۸ ماه فتنه ۸۸ یا با اقدام ترکیه در شلوغی سال ۲۰۱۶ که در یک روز ۵۰ هزار نفر اعمال ممنوعیت شدند.

اغتشاشگران در ایران به یک حوزه مقاومت بسیج حمله کردند که چند صد قبضه اسلحه داشت، اگر  دستشان می‌افتاد، تهران را به رگبار می‌بستند، نظام چکار کند؟ معلوم و واضح است که مانع می‌شود. اتفاقاً مهربانی جمهوری اسلامی با منتقدینش آن قدر زیاد است که گاهی اوقات ‌حزب‌اللهی ها اعتراض می‌کنند. ( نمونه‌ اش برخورد با رؤسای فتنه ۸۸ که چهار سال بعد مسئولین عالی کشور شدند و بازیگران سینما و  بازیکنان فوتبال که در دوران فتنه با نماد فتنه بازی می‌کردند، نظام با آنها چه کرد؟)

البته ممکن است یک نیرو در نیروی نظامی اشتباه کند، مثل قضیه ی کهریزک که به محض اطلاع، نظام با خاطیان آن برخورد کرد،درحالی که کوییت کلر با پنج مدال شنا المپیک برای آمریکا چون در شب کنگره حضور داشت برکنار شد.