✅ مقدمه‌سازی و اقناع اندیشه:
ما همگی نسبت به سودها و ضررهای فردی حساس هستیم. مخصوصاً اگر سودها و ضررها قابل اعتناء باشند.
گاهی شما سوار ماشین می شوی، آقای راننده ۲۰۰ تومان از شما بیشتر می گیرد و ناراحت می شوی ولی ممکن است صدایت در نیاید؛ البته بعضی ها هم به همین اندازه حساس هستند.
گاهی از شما نه ۲۰۰ تومان، ۱۰۰هزارتومان می خورند و آن‌جا صدایت در می آید و اعتراض می کنی ولی نمی روی دادگاه شکایت کنی؛ می گویی «بابا ارزشش را ندارد؛ حالا یک کمی صبر می کنم یک ذره پیگیری می کنم شد شد نشد هم نشد.»
ولی گاهی از شما ۱۰ میلیون می‌برند؛ اینجا صدایت در می آید و دعوا می کنی و دادگاه می‌روی.
ما این‌قدر در سودها و ضررهای فردی حساس هستیم اما نسبت به سودها و ضررهای جمعی حساس نیستیم؛ در حالی که خسارت‌ها و ضررها و سودهای جمعی خیلی بیشتر از سودها و ضررهای فردی است.
چرا مردم باید سیاسی باشند؟ چون مردم سود و ضررهای کلانشان در دست سیاسیون هست. شما باید در عرصه‌ی سیاست، مو را از ماست بکشی. بزرگ‌ترین ضررها و سودهای جمعی در دست سیاست‌مدارانشان است.
اگر سیاسی نباشی، سیاسیون در سودها و ضررهای کلان، تو را فریب خواهند داد و ضررهای زیادی خواهی کرد که به این سادگی قابل جبران نیست.
من و شما برای خودمان از منافع ملی، سهمی قائل نیستیم و خودمان را سهام دار منافع ملی نمی دانیم، برای همین سودها و ضررهای ملی را به پای سودها و ضررهای خودمان نمی نویسیم. جمله «سیاسی باش» یعنی حواست جمع باشد! پای سود و ضرر خودت در بین است.
برخی می گویند «آقا ما این حرف ها را می‌فهمیم؛ ثروت ملی، منافع ملی و سود و ضرر آن را هم سود و ضرر خودمان می‌دانیم ولی چون قدرت برخورد با سیاسیون را نداریم، پس سیاسی نباش تا راحت باشی.» در جواب این دسته باید گفت «شما دچار اشتباه شدی!» بله؛ شما به تنهایی، امکان و قدرتِ اعتراض نداری ، اعتراض هم کنی یا صدایت به جایی نمی رسد یا اگر هم برسد، مثل آبِ خوردن، نادیده می گیرند؛ ولی قدرت تو بر سیاست‌مداران، قدرت تو نیست، قدرت یک ملت است.
✅ نتیجه گیری:
یکی از قدرت های تو که ذیل قدرت ملت شکل می گیرد، همان یک رای است که در زمان انتخابات به داخل صندوق می اندازی.
شما اگر می خواهی صد میلیون پولت را دست کسی بسپاری، دقت نمی‌کنی؟ بررسی نمی‌کنی؟ این دقت و حساسیت در حوزه‌ی فردی که سودها و ضررها کاملاً محسوس است، وجود دارد؛ حالا شما می‌خواهی سرمایه‌ی یک ملت و منافع ملی را که منفعت تو و سرمایه‌ی تو هم در آن است، به دست یک سیاست‌مدار بسپاری، نباید بررسی کنی؟
شرکت در انتخابات یعنی من نسبت به سود و ضررهایم که به صورت جمعی و ملی است حساس هستم. در انتخابات، پای حق خودم و حق دیگران در میان است. حتی اگر از حق خودم بگذرم، ولی به چه مجوزی از حق مردم در جایی که می‌توانستم با یک انتخابِ درست دفاع کنم و جلوی ضرر به ۸۰ میلیون انسان را بگیرم بگذرم؟ یا شرکت نکردی یا درست انتخاب نکردی. آن‌ها که در انتخابات شرکت نمی‌کنند یا درست انتخاب نمی‌کنند، قیامت سختی خواهندداشت، چرا که آن‌ها در خیانت یا خطای سیاسیون شریک خواهندبود و باید پاسخگوی حقِ میلیون‌ها انسان باشند. شاید این افراد در زندگی فردی، حق یک نفر را هم نخورده‌باشند ولی به خاطر این بی تفاوتی نسبت به حق دیگران، فردای قیامت در پرونده‌ی اعمالشان حق‌خوری نسبت به میلیون‌ها نفر انسان را خواهنددید و حتماً تعجب می‌کنند که این همه حق خوری از کجا آمده؟! به او می گویند «از انتخاباتی که شرکت نکردی یا با بررسی درست انتخاب نکردی.»
❗️سوال و جواب
اگر ما در انتخابات شرکت کردیم و با بررسی هم انتخاب کردیم، حالا اگر این سیاست‌مدار منتخب، خیانت یا دزدی کرد، گناه او به گردن ما نیست؟
معلوم است که نیست. «َلیسَ لِلاِنسانِ اِلّا ما سَعی»؛ تو تلاش خود را انجام بده و نیتت را خالص کن و خدا کمک خواهدکرد.
«وَ الَّذِینَ جَاهَدُوا فِینَا لَنَهدِیَنَّهُم سُبُلَنَا»؛ ولی بالاخره اگر او خطا یا خیانت کرد، شما معذور هستی. امیرالمومنین (علیه‌السلام) هم یک بار فرمانداری انتخاب کرد و دزد از آب درآمد و حضرت فرمود «خدایا! تو شاهد هستی که من تمام شرایط را برای انتخاب او بررسی کردم، بالاخره او خراب کرد و من از کار او بیزارم.»
این نکته‌ی مهمی است که اگر سیاست‌مداری را به اشتباه انتخاب کردی و فهمیدی یک جا مرتکب خطا یا خیانت شد، با این‌که طرفدارش بودی و تو او را انتخاب کردی، مردانه علیه او داد بزن.

✅ مقدمه‌سازی و اقناع اندیشه:
سرمایه‌های معنوی از جمله وحدت ملی، مثل سرمایه های مادی و بلکه بیش از آن ارزشمند است و باید از آن‌ها حراست کرد. در آستانه‌ی انتخابات مراقبت بیشتری لازم است که عملی بر خلاف وحدت و یکپارچگی ملت، از ما سر نزند.
حضور حداکثری مردم، آبرو و چهره‌ی نظام اسلامی را در بین ملت‌ها و دولت‌های جهان، بالا برده و قدرت و ابهت مسئولان نظام را در دید جهانیان افزایش می‌دهد.
در کنار این مشارکت، رعایت آداب اسلامی و پرهیز از افراط و تفریط نسبت به افراد، وظیفه‌ی همگان است و باید از توهین، تحقیر، تحمیل عقیده و ایجاد التهاب اجتماعی به شدت پرهیز کرد.
آیاتی از قرآن کریم:
«وَ اعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِيعًا وَ لَا تَفَرَّقُوا وَ اذْكُرُوا نِعْمَتَ اللَّهِ عَلَيْكُمْ إِذْ كُنْتُمْ أَعْدَاءً فَأَلَّفَ بَيْنَ قُلُوبِكُمْ فَأَصْبَحْتُمْ بِنِعْمَتِهِ إِخْوَانًا»؛ همگی به ریسمان خدا (قرآن و اهل‌بیت) چنگ زنید و پراکنده و گروه‌گروه نشوید و نعمت خدا را بر خود یاد کنید آن‌گاه که پیش از بعثت پیامبر و نزول قرآن با یکدیگر دشمن بودید، پس میان دل های شما پیوند و الفت برقرار کرد، در نتیجه به رحمت و لطف او با هم برادر شدید.
«وَ أَطِيعُوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَ لَا تَنَازَعُوا فَتَفْشَلُوا وَ تَذْهَبَ رِيحُكُمْ وَ اصْبِرُوا إِنَّ اللَّهَ مَعَ الصَّابِرِينَ»؛و از خدا و پیامبرش فرمان برید، و با یکدیگر نزاع و اختلاف مکنید، که سست و بد دل می شوید، و قدرت و شوکتتان از میان می رود؛ و شکیبایی ورزید؛ زیرا خدا با شکیبایان است.
پیامبر گرامی اسلام(صلی‌الله علیه و آله):
«أيُّهَا النّاسُ! عَلَيكُم بِالجَماعَةِ و إيّاكُم و الفُرقَةَ»؛ ای مردم! به وحدت و یکپارچگی روی آورید و از پراکندگی بپرهیزید.
رهبر معظم انقلاب (حفظه‌الله):
«حفظ وحدت را اصل قرار بدهیم و اگر تکلیف شرعی هم احساس کردیم اما دیدیم عمل به این تکلیف ممکن است مقداری تشنج به وجود آورد و وحدت را از بین ببرد، قطعاً انجام آنچه که تصور می کردیم تکلیف شرعی است، حرام است و حفظ وحدت واجب خواهد بود.»
«اختلاف سلایق افراد با یکدیگر نباید به مخالفت و معارضه منجر شود.»
«ممکن است تشخیص يك آقایی با تشخیص آقای دیگر مخالف باشد؛ هیچ اشکالی ندارد. آحاد مردم با هم کدورت بی جا درست نکنند، به خاطر این‌که این به آن علاقه مند است؛ خود داوطلبان محترم هم باید رعایت کنند. کار را با حماسه، با شور، باغیرت‌مندی، اما بدون چالش و بدون منافرت پیش ببرند.»
«اگر منازعه کنیم، سر مسائل گوناگون -مسائل سیاسی، مسائل اقتصادی، مسائل شخصیتی- دست به یقه شویم، دشمن ما جری می شود. یک مقدار از جرأتی که دشمن در سال های گذشته پیدا کرد، به خاطر اختلافات بود. امیرالمؤمنین علی(ع) به ما درس می‌دهد و می‌فرمایند: (فَلَيْسَ مَنْ طَلَبَ الْحَقَّ فَأَخْطَأَهُ، كَمَنْ طَلَبَ الْبَاطِلَ فَأَدْرَكَهُ.) مخالفین دو جورند. یک مخالفی است که دنبال حق است، او هم دنبال جمهوری اسلامی است، او هم دنبال انقلاب است، او هم دنبال دین و خداست، منتهی راه را اشتباه کرده؛ با این نباید دشمنی کرد؛ این فرق دارد با کسی که در جهت غیر نظام اسلامی، با هدف معاندانه عليه نظام اسلامی حرکت می کند. دل ها را به هم نرم کنید و برخوردها را نسبت به یکدیگر مهربانانه تر کنید.»
✅نتیجه گیری:
نتیجه‌ی وحدت و همبستگی، افزایش قدرت همه جانبه‌ی یک ملت بوده و دشمن هم از همان وحدت، هراسان است. جهت نا امیدی بیش از پیش دشمن، آن را سر لوحه‌ی کار خود قرار می‌دهیم و می‌دانیم که نتیجه‌ی وحدت و همبستگی یک ملت ، همان مشارکت حداکثری خواهد بود.

✅مقدمه‌سازی و اقناع اندیشه:
خداوند انسان را انتخاب‌گر آفریده‌است و هم زمینه های رشد هست و هم زمینه های انحطاط. انسان باید زمینه‌های رشد را انتخاب کند که اگر چنین نکند کفران نعمت کرده و مبتلا به مشکلات و سختی ها در دنیا و آخرت می‌گردد.
انتخابات و حق رأی نعمتی است که خداوند ارزانی داشته و شکر آن رأی دادن به انسان ولایت‌مداری است که بیشترین دغدغه‌ی او رشد، تعالی و عزت اسلام و مسلمین باشد و برای خدا به مردم خدمت کند.
«إِنَّا هَدَيْنَاهُ السَّبِيلَ إِمَّا شَاكِرًا وَإِمَّا كَفُورًا»؛ ما راه را به او نشان دادیم یا سپاس گزار خواهد بود یا ناسپاس.»
«وَإِذْ تَأَذَّنَ رَبُّكُمْ لَئِنْ شَكَرْتُمْ لَأَزِيدَنَّكُمْ وَلَئِنْ كَفَرْتُمْ إِنَّ عَذَابِي لَشَدِيدٌ»؛ هنگامی را که پروردگارتان اعلام کرد که اگر سپاس گزاری کنید، قطعا (نعمت های) خود را بر شما می افزايم، و اگر ناسپاسی کنید، بی تردید عذابم سخت است.
رهبر معظم انقلاب:
«شکرگزاری فقط به این نیست که آدم بگويد الهی شکر یا سجده شکربکند، شکرگزاری به این است که انسان به لوازم این نعمت عمل کند.»
«اگر ملت ایران شکر انقلاب را نکرده بود، انقلاب می رفت؛ کما اینکه در بعضی جاهای دیگر دنیا، انقلاب شد، بلد نبودند شکر کنند، انقلاب از دستشان رفت.»
«این ایامی که در روایات ما به عنوان ایام برجسته معرفی شده اند، اینها همه فرصت اند؛ هر فرصتی هم نعمت است و هر نعمتی هم نیازمند شکر و سپاس است.»
✅ نتیجه گیری:
شکر عملیِ نعمتِ انتخابات و حق رأی، شرکت در انتخابات است؛ لذا جهت قرار گرفتن در دایره‌ی شاکرین، با تحقیق و تفحص بر مبنای معیارهای اصلح، کاندیدای مورد نظر خود را انتخاب می کنیم و با توکل به خدا به او رأی می‌دهیم.

✅مقدمه‌سازی و اقناع اندیشه:
قدرت و توان یک مجموعه، یک نهاد و یک کشور، به میزان حضور و مشارکت و همکاری برمی‌گردد؛ لذا این‌که می بینید دشمن سعی دارد مردم را به بهانه‌های مختلف از حضور در صحنه‌های انتخابات نهی کند، از این جهت است.
اسلام، مشارکت انسان‌ها را ضامن بقای اجتماعی دانسته و جوامعی را که مشارکت می‌کنند، جوامعی پویا می‌داند. مشارکت مؤمنان در عمل اجتماعی که از مصادیق عمل صالح و احسان است، دایره‌ای گسترده از اعمال در حوزه‌های نظامی، اقتصادی، فرهنگی، علمی و سیاسی ‌را در برمی‌گیرد. خدای تعالی مسلمانان را به تعاون و یاری رساندن به یکدیگر فرمان می‌دهد که «وَ تَعَاوَنُواْ عَلَی الْبرِّ وَ التَّقْوَی وَ لاَ تَعَاوَنُواْ عَلَی الإِثْمِ وَ الْعُدْوَان»
در این آیه‌ی شریفه، مشارکت و تعاون صریحاً ذکر شده‌است؛ مشارکت از نظر قرآن صرفاً در کارهای نیک و پسندیده مورد تأیید است و مؤمنان از مشارکت در اموری که تعدی و گناه را در برگیرد، برحذر شده‌اند. در یکی از تفاسیر، مشارکت یک اصل کلی اسلامی شمرده شده است: «آنچه در آیه فوق در زمینه تعاون آمده یک اصل کلی اسلامی است که سراسر مسائل اجتماعی و حقوقی و اخلاقی و سیاسی را در بر می‌گیرد. طبق این اصل مسلمانان موظف‌اند در کارهای نیک، تعاون و همکاری کنند ولی همکاری در اهداف باطل و اعمال نادرست و ظلم و ستم، مطلقاً ممنوع است. اگر این اصل در اجتماعات اسلامی زنده شود و مردم بدون در نظر گرفتن مناسبات شخصی و نژادی و خویشاوندی با کسانی که در کارهای مثبت و سازنده گام بر می‌‏دارند همکاری کنند، و از همکاری کردن با افراد ستمگر و متعدی در هر گروه و طبقه‌‏ای که باشند، خودداری نمایند، بسیاری از نابسامانی‌های اجتماعی سامان می‏‌یابد.
همچنین از آموزه های اسلامی و قرآنی این حقیقت نیز به دست می آید که همبستگی ملی، زمانی تحکیم یافته و پایدار می ماند که با تعهد و مسئولیت پذیری تک تک شهروندان مؤمن و مسلمان در همه صحنه های زندگی جمعی اعم از صحنه های اقتصادی، فرهنگی، سیاسی، اجتماعی، نظامی و غیرآن همراه باشد و هر کس به طور مسئولانه در همه فعالیت‌های اجتماعی و مشارکت‌های عمومی حضور فعّال داشته باشد و از پذیرشِ بار مسئولیت های اسلامی و شهروندی شانه خالی نکند؛ چرا که عواقب بی تعهدی، بی تفاوتی و شانه خالی کردن در برابر مسئولیت های اجتماعی و نیز شرکت نکردن در مشارکتهای عمومی (مانند انواع انتخابات) ابتدا به خود آنان باز می گردد و علاوه بر آن، عقوبت اخروی نیز در انتظار آنان خواهد بود.
می توان گفت، در حقیقت همبستگی ملی، در مشارکت عمومی و پذیرش مسئولیتهای اجتماعی از سوی شهروندان تبلور می یابد و از آن سوی، مشارکت عمومی نیز به واقع تجلّی همگرایی و تحقق عینی بخشیدن به همبستگی ملی و کاربردی کردن آن است.
رهبر انقلاب اسلامی:
«انتخابات در یک روز انجام می‌شود اما اثر آن تا چند سال باقی می‌ماند بنابراین با شرکت در انتخابات که متعلق به خود شما است، از خداوند برای رأی دادن به کسی که شایسته این مسئولیت است کمک بخواهید.»

✅ نتیجه گیری:
با استعانت از خداوند تبارک و تعالی، مردم عزیز باری دیگر حضوری شگفت انگیز خواهند داشت و با مشارکت حداکثری، عزّت، سربلندی، پیشرفت و تعالی را در آغوش خواهند کشید و الگویی تمام نما از اسلام ناب محمدی و مردم‌سالاری دینی را در پرتو نظام جمهوری اسلامی ایران، پیش روی ملت‌های مسلمان خواهند گذاشت و در عمل، پوچی و بی اعتباری دموکراسی غربی و آمریکایی را به مردم تشنه عدالت و آزادی در سراسر دنیا نشان خواهند داد.