فلسطینیها باید مثل هشتاد سال گذشته:
تو سری بخورند، شهید بدن، مجروح بدن، خونههاشون خراب بشه، توی محاصره باشند، زن و بچشان جلو چشمشان پرپر بشه ولی دم نزنند که مبادا بهانه دست صهیونیستها بیفتد!
مگر دفعات قبلی اسرائیلیها منتظر بهانه بودن؟ می آمدن می کشتن و میرفتند؟
از نظر اینها، فلسطینیها باید ماهانه دهها شهید بدن ولی کاری به کار صهیونیستها نداشته باشند تا یک وقت آنها مظلومنمایی نکنند!
برای فلسطینیها
الان دیگر دعوا سر خاک نیست که
دعوا سر موجودیت است؛ سر بود و نبود