در جمهوری اسلامی به دلایل بسیار زیاد انتخابات در سلامت کامل انجام میشود که میتوان به نمونه هایی از آن اشاره کرد . اگر انتخابات سالم نبود آیا منطقی بود عالی ترین مقامات – که مطلع از وضعیت انتخابات هستند – خودشان را چند بار در معرض رأی مردم قرار دهند و با وجود رأی نیاوردن در یک انتخابات در انتخابات بعدی نیز ثبت نام کنند؟
یکی از مهمترین نمونه های سلامت انتخابات رأی آوردن افراد در دولتی مخالف تفکرات خودشان است مثلاً رأی آوردن آقای احمدی نژاد در دولت آقای خاتمی و رأی آوردن آقای روحانی در دولت آقای احمدی نژاد تاریخ شاهد است که نظر سنجی ها و رسانه های داخلی و حتی خارجی گزینه دیگری را تحت عنوان گزینه انتخاب نظام معرفی میکردند اما در نهایت شخصی کاملاً متفاوت و مخالف آن جریان رأی می آورد.
به عنوان مثال در سال ۷۶ میگفتند نظر نظام آقای ناطق نوری است اما در نهایت آقای خاتمی رئیس جمهور شد و یا در سال ۹۲ می گفتند نظام آقایان جلیلی یا قالیباف را از صندوق در می آورد اما در نهایت آقای روحانی رئیس جمهور شد.
در سال ۹۲ که دائم القا میشد که رئیس جمهور از قبل مشخص شده و قطعاً آقای روحانی رأی نخواهد آورد؛ اما آقای روحانی رئیس جمهور شد در حالی که او تنها ۰٫۷۱ درصد بیشتر از حد نصاب رأی آورد و اگر نظام اهل تقلب بود به راحتی و فقط با ابطال چند صندوق انتخابات را به دور دوم میکشاند اما از رأی مردم کوتاه نیامد.
اگر انتخاب نظام از ابتدا مشخص بود چرا رسانه های معاند در حمایت از یک کاندیدای خاص هزینه میکنند؟ آیا آنها متوجه این مسئله نشدند که نظام خودش انتخاب میکند که این همه هزینه نکنند؟
در انتخاباتهای قبل دشمنان و شبکه های بیگانه به طور جدی به حمایت از کاندیداهای غربگرا پرداخته و از مردم میخواستند به آنها رأی دهند. مثلاً در سال ۸۸ حمایت خارجی ها از آقای میرحسین موسوی و یا در انتخابات مجلس سال ۹۴ پشتیبانی BBC و…. از لیست امید و یا در انتخابات ۹۶ حمایت صبح انتخابات آمدنیوز از آقای روحانی و درخواست دادن رأی به او اگر نتیجه انتخابات از قبل مشخص باشد آیا هیچ کدام از این سیاستمداران و غولهای رسانه ای این موضوع را نمی دانند که وارد عرصه تبلیغ میشوند و وقت و آبرو و هزینه خود را خرج میکنند؟
فرآیند انتخابات در ایران به گونه ای است که امکان تقلب وجود ندارد. به عنوان مثال هر نامزد میتواند در پای هر صندوق رأی و همچنین در مراحل تجميع و…. یک نماینده داشته باشد که از ابتدا تا انتهای فرایند رأی گیری و شمارش حضور داشته باشد. در چنین شرایطی کوچکترین تغییری به راحتی قابل تشخیص و پیگیری و اثبات است همچنین مجریان انتخابات عمدتاً معتمدین مردم و اقشار مختلف مردم هستند و از همین روی گروههای مختلف در این فرآیند شرکت داشته و ناظر یکدیگر می باشند.
