تدوين: سيد علي اكبر حسيني نيشابوري.
قم: دار المبلغین، ۱۳۹۳، ۳۴۴ صفحه.
مجموعه مباحثي در مورد عظمت ماه مبارك رمضان و استفاده هاي معنوي از اين ماه است. در ابتداي اين نوشتار، به بحث در مورد نقش ماه رمضان و روزه در خودسازي و درمان بيماري هاي روحي پرداخته شده، لزوم استفاده از قرآن براي شفاي قلوب در اين ماه و نيز سيره اهل بيت-علیه السلام- در خصوص استفاده بهينه از ماه رمضان بيان شده است.
جذبه هاي معنوي قرآن و نقش آن در رفع افسردگي و اضطراب و تأثیر اُنس با قرآن بر آرامش و آسايش و اميدواري به پروردگار و رحمت او و بيان برخي مسائل اخلاقي و اعتقادي مانند: مقدربودن رزق و روزي، عوامل كم يا زيادشدن رزق و روزي، آثار منفي شهوت راني، رواج برخي خرافات در مسائل ديني، آفات عجله و شتاب در امور مختلف زندگي، اهميت نظم و انضباط از منظر دين و بررسي آموزه هاي اعتقادي و تفسيري خطبه فدكيه، از مهم ترین سرفصل های این کتاب است.
