پاسخ به این پرسش تا حدودی مشابه پرسش پیشین است. تهران به عنوان رأس مقاومت، تمام تحولات، نه‌تنها در غزه بلکه کل حوزه مقاومت را زیر ذره‌بین دارد. جمهوری اسلامی در موقعیت کنونی می‌داند در صورت آغاز نبرد زمینی، حماس به‌تنهایی توان مقابله با دشمن و واردکردن ضربات سخت به صهیونیست‌ها را دارد. گواه این مدعا اظهارات «هیثم عبده» مسئول جبهه خلق برای آزادی فلسطین در لبنان است که گفته گروه‌های مقاومت در غزه تاکنون با حفظ ۹۰درصد از بنیه رزمی خود، فقط از توان موشکی‌شان استفاده کرده‌اند و مقاومت شگفتی‌های خود را رو نکرده است.
بااین‌حال، ایران در وهله نخست خواهان توقف جنایات صهیونیست‌ها و همچنین تاحدامکان جلوگیری از تهاجم زمینی اشغالگران به غزه است. حملات دیگر اضلاع مقاومت یعنی حزب‌الله، انصارالله و مقاومت عراق هم بی‌شک با هماهنگی تهران و باهدف فشار و بازداشتن تل‌آویو از اقدامات دیوانه‌وار بیشتر است. ضمن اینکه ورود مستقیم تهران به جنگ با عملیات روانی دشمن مواجه شده و می‌تواند سبب ایجاد جبهه‌ای جهانی علیه کشورمان شده و هزینه‌هایی بر ما تحمیل کند. اما اگر تنش بالا گیرد تصمیم‌گیران در تهران متناسب با شرایط اقدام خواهند کرد.
