سازمان عفو بین الملل و دیدبان حقوق بشر همواره در هماهنگی با مواضع سیاست خارجه آمریکا و همچنین تسهیل گر رویکردهای نظامی ناتو قدم بر می‌دارند. در این گزارش که به استناد سایت عفو بین الملل آمده است برخی از همکاری‌ها منتشر شده است.
تصادفی نیست که تقریباً تمام موضوعات سیاست خارجی که وزارت امور خارجه ایالات متحده در اولویت خود قرار داده است، توسط سازمان عفو بین الملل ایالات متحده نیز منعکس شده است. یعنی در هر جبهه بین‌المللی که ناتو قصد ورود به آن را داشته است، سازمان عفو بین الملل و دیدبان حقوق بشر به عنوان بازوی فرهنگی، برای توجیه آن به میدان آمده‌اند.
در این اقدامات فرهنگی، قوی‌ترین اهرم نیز، سیاست هویت جنسیتی است که از دریچه غربی به عنوان «حقوق زنان» دیده می شود. لذا هر ملتی که از دید آمریکا یک ملت غیر مطلوب تلقی شود، برنامه‌ریزان جنگ غربی با طرح موضوع «حقوق زنان»، پیام سیاسی مدنظر خود را برای مقابله با آن ملت تولید می‌کنند.
در سال ۲۰۱۲ که افکار عمومی مردم اروپا، منتقد حضور نظامی ناتو در افغانستان شده بود، سازمان عفو بین‌الملل ایالات متحده یک کمپین ملی بیلبورد با تصاویری از زنان و دختران افغان و با شعار «ناتو: پیشرفت را ادامه دهید» به راه انداخت تا افکار عمومی را با ادامه اشغال افغانستان همراه کند.
لذا جای تعجب نیست که رسانه‌های غربی از عملیات نظامی ناتو در افغانستان به عنوان «نخستین جنگ فمینیستی» یاد می‌کردند. این نمونه‌ای از کمپین بازاریابی کاملاً کارآمد است که تمام شاخه‌های شبکه مداخله‌گر، شامل وزارت امور خارجه ایالات متحده، پنتاگون، رسانه‌های جریان اصلی و عفو بین الملل را به هم پیوند می‌دهد.
این در حالی است که مادلین آلبرایت، وزیر امور خارجه سابق ایالات متحده، در دهه ۱۹۹۰، در پاسخ به انتقادات درباره مرگ نیم میلیون کودک عراقی در نتیجه تحریم های فلج کننده اقتصادی آمریکا به صورت رسمی اظهار کرده بود: «ما فکر می‌کنیم این هزینه، ارزشش را دارد»!
منبع:
