مجلس به عنوان قوه عاقله نظام های سیاسی و محل تجلی اراده عمومی مردم در جوامع و در عصر جدید جایگاه والایی دارد. در ایران معاصر هم زمان با سقوط رژیم استبدادی سلطنتی و پیروزی انقلاب اسلامی، نظامی مبتنی بر آرای مردم شکل گرفت و در قالب مجلس شورای اسلامی عینیت خارجی یافت. این مجلس از زمان تشکیل تاکنون به عنوان یکی از ارکان نظام سیاسی جمهوری اسلامی، نقش و اهمیت بسزایی دارد. به گونه ای که حضرت امام (ره) آن را در رأس تمام امور معرفی کرده اند.
لازمه چنین شان و منزلتی حضور افراد کارآمد و با ویژگی های خاص در این قوه است و از آنجا که حضور این افراد از طریق انتخاب مردم ممکن است، لزوم شرکت در انتخابات و انتخاب دقیق برای ارتقای شان رفیع مجلس واضح است. متاسفانه سودجویی برخی از مدعیان فرصت طلب برای تصاحب کرسی مجلس نیز قابل اشاره است. عمدتاً این افراد با طرح شعارهایی خارج از حیطه وظایف نمایندگی و مرتبط با وظایف دولت جایگاه رفیع نمایندگی را تنزل میدهند حال باید بدانیم، مجلسی که از افراد توانمند و صالح و با تقوا تشکیل شده باشد، میتواند با انجام صحیح وظایف قانونی خود به مشکلات مردم رسیدگی کند و ایمان و کارایی وکلای آن به تقوای سیاسی بینجامد؛ تقوایی که افراد را به پرهیز از وابستگی و منفعت جویی برساند.
افرادی که حامی مصالح عمومی و یاریگر گروه های مختلف اجتماعی هستند و با توانایی در تشکیل دولتی مقتدر نقش آفرینی میکنند تا دولت نیز در پی تأمین منافع جامعه باشد و با کارآمدی و توانمندی عدالت اجتماعی را محقق سازد. بی عدالتی و عدم پیشرفت و توسعه، ارتشاء و پارتی بازی و هزاران مشکل دیگر، حلقه وابسته به هم هستند که مرکز ثقل همه آنها انتخاب دقیق و یا غیر دقیق است.
برگرفته از درسنامه انتخابات؛ انتخابات به وقت ایران
