آیات
«لا تَقْتُلُوا أَوْلادَکمْ مِنْ إِمْلاقٍ نَحْنُ نَرْزُقُکمْ وَ إِیاهُمْ؛ فرزندانتان را از بیم فقر نکشید، ما شما و آن ها را روزی می دهیم». (انعام:۱۵۱)
«الشَّیطانُ یعِدُکمُ الْفَقْرَ وَ یأْمُرُکمْ بِالْفَحْشاءِ وَ اللَّهُ یعِدُکمْ مَغْفِرَةً مِنْهُ وَ فَضْلاً وَ اللَّهُ واسِعٌ عَلیم؛ شیطان شما را از تهی دستی بیم می دهد و شما را به زشتی وامی دارد؛ و[لی] خداوند از جانب خود به شما وعده آمرزش و بخشش می دهد و خداوند گشایشگر داناست». (بقره:۲۶۸)
«وَ لا تَقْتُلُوا أَوْلادَکمْ خَشْیةَ إِمْلاقٍ نَحْنُ نَرْزُقُهُمْ وَ إِیاکمْ إِنَّ قَتْلَهُمْ کانَ خِطْأً کبیرا؛ و از بیم تنگدستی، فرزندان خود را مکشید. ماییم که به آنها و شما روزی می بخشیم. به درستی که کشتن آنان همواره خطایی بزرگ است». (اسراء:۳۱)
«مِنْ أَجْلِ ذلِک کتَبْنا عَلی بَنی إِسْرائیلَ أَنَّهُ مَنْ قَتَلَ نَفْساً بِغَیرِ نَفْسٍ أَوْ فَسادٍ فِی الْأَرْضِ فَکأَنَّما قَتَلَ النَّاسَ جَمیعا؛ از این روی، بر فرزندان اسرائیل مقرر داشتیم که هر کس کسی را -جز به قصاص قتل، یا [به کیفر] فسادی در زمین- بکشد، چنان است که گویی همه مردم را کشته باشد». (مائده:۳۲)
روایات
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله: «اِنَّ مِنْ خَیرِ نِسائِکمْ الْوَلودَ الْوَدودَ السَّتیرَةَ الْعَفیفَةَ، الْعَزیزَةَ فی اَهْلِهَا، الذَّلیلَةَ مَعَ بَعْلِهَا، الْمُتَبَرِّجَةَ مَعَ زَوْجِهَا، الْحَصانَ مَعَ غَیرِهِ الَّتی تَسْمَعُ قَوْلَهُ وَ تُطیعُ اَمْرَهُ وَ اِذا خَلا بِها بَذَلَتْ لَهُ ما اَرادَ مِنْها؛ بهترین زنان شما، زنی است زایا، بسیار مهربان، باحجاب، پاکدامن، در میان خویشاوندان خود عزیز و در برابر شوهرش متواضع باشد». (من لا یحضره الفقیه، ج۳، ص۳۹۱، ح ۴۳۷۶)
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله: «اُطلُبُوا الوَلَدَ وَ التَمِسوهُ؛ فَإنَّهُ قُرَّةُ العَینِ، و رَیحانَةُ القَلبِ؛ فرزند بخواهید و آن را طلب کنید؛ چرا که مایه روشنی چشم و شادی قلب است». (مکارم الأخلاق، ج۱، ص۴۸۰، ح۱۶۶۵)
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله: «لا یدَع أحَدُکم طَلَبَ الوَلَدِ؛ فَإِنَّ الرَّجُلَ إذا ماتَ و لَیسَ لَهُ وَلَدٌ انقَطَعَ اسمُهُ؛ هیچ یک از شما نباید فرزندخواهی را واگذارد؛ چرا که وقتی انسان بمیرد و فرزندی نداشته باشد، از نام و آوازه می افتد». (کنز العمّال، ج۱۶، ص۲۸۱، ح۴۴۴۶۹)
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله: «بَیتٌ لا صِبیانَ فیهِ لا بَرَکةَ فیهِ؛ خانه ای که کودک در آن نباشد، برکت در آن نیست». (کنزالعمّال: ج ۱۶، ص ۲۷۴، ح ۴۴۴۲۵)
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله: «زن زیبای نازا را رها کنید و با زن زشتِ فرزندزا، ازدواج کنید؛ چرا که من، روز قیامت به فراوانی شما بر دیگر امّت ها افتخار می کنم». (مکارم الاخلاق، ج ۱، ص ۱۹۶)
پیامبراکرم صلی الله علیه و آله: «هر که یک دختر داشته باشد، خداوند او را برایش همچون سپری از آتش قرار می دهد، و هر که دو دختر داشته باشد، خداوند او را به و اسطه آنها به بهشت می برد». (بحارالانوار، ج۱۰۱، ص۹۱)
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله: «تَنَاکحُوا تَکثُرُوا فَإِنِّی أُبَاهِی بِکمُ الْأُمَمَ یوْمَ الْقِیامَةِ؛ ازدواج کنید تا عده شما بسیار شود؛ زیرا من در روز رستاخیز به فزونی شما، بر امت های دیگر افتخار می کنم». (نهج الفصاحه، ص۳۹)
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله: «الوَلَدُ للوالِدِ رَیحانَةٌ مِنَ اللّه یشَمُّ ها، (قَسَّمَ ها) بَینَ عِبادِهِ؛ فرزند برای پدر، گلی خوش بو از جانب خداست که آن را می بوید. [این گل را خداوند] میان بندگانش تقسیم کرده است». (بحارالأنوار، ج ۱۰۴، ص ۹۸)
امام سجاد(ع) فرمود: «از سعادت انسان این است که برایش فرزندانی باشد که با آنها یاری شود». (ابن بابویه، ۱۳۶۲، ج ۱، ص۱۵۹)
امام صادق(ع) به نقل از پیامبراکرم صلی الله علیه و آله: «فرزندانتان را زیاد کنید؛ چرا که من در روز قیامت با فراوانی شما، بر دیگر امت ها مباهات می کنم». (کلینی، ۱۳۷۵، ج۲، ص۶)
امام صادق(ع): «مِیراثُ اللّه مِن عَبدِهِ المؤمنِ وَلَدٌ صالِحٌ یستَغفِرُ لَهُ؛ میراث خدا از بنده مؤمنش، فرزند صالحی است که برای او آمرزش بطلبد». (طبرسی، ۱۶۱۰ق، ص۴۷۱)
امام صادق(ع): «إنَّ اللّهَ لَیرحَمُ العَبدَ لِشِدَّةِ حُبِّهِ لِوَلَدِهِ؛ بدون تردید، خداوند بر بنده خود به خاطر شدّت محبّت به فرزندش، رحم می کند». (کلینی، ۱۳۷۵، ج۶، ص۵۰)
امام کاظم(ع): «سَعَدَ امرُؤٌ لَم یمُت حَتَّی یری خَلَفا مِن نَفسِهِ؛ کسی خوش بخت است که نمیرد تا جانشینی از [نسل] خود را ببیند». (شیخ صدوق، ج۱، ص۳۰)
امام رضا(ع): «إنَّ اللّهَ تَبارَک و تَعالی إذا أَرادَ بِعَبدٍ خَیرا لَم یمِتهُ حَتّی یرِیهُ الخَلَفَ؛ هرگاه خداوند تبارک و تعالی خیر و خوبی بنده ای را بخواهد، جان او را نمی گیرد تا اینکه فرزندش را به او نشان دهد». (طبرسی، ج۱، ص۲۱۹)