بسم الله الرحمن الرحيم
«الهي انطقني بالهدي و الهمني التقوي»
در ماجرای غدیر خم که روز بسیار مهمی است از امام صادق پرسیدند: مهمتر از عید قربان و عید فطر و جمعه باز هم عید است؟ فرمود: بله یک عیدی است که از همه عیدها مهمتر است. در غدیر خم یک آیه در قرآن داریم چهار تا نکته در یک آیه است که اگر یکی از اینها بود، کافی بود یک عید باشد، چه برسد به اینکه چهار تا باشد.
بسم الله الرحمن الرحیم، موضوع: غدیر! ۱- «الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ» (مائده/۳) یکی یأس کفار، روزی است که قرآن می‌گوید: امروز کفار مأیوس شدند. «الْيَوْمَ يَئِسَ الَّذِينَ كَفَرُوا» (مائده/۳) «أَتْمَمْتُ» دین تمام، «وَ أَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي» یکی رضای خدا، امروز خدا از شما راضی شد. «وَ رَضِيتُ لَكُمُ الْإِسْلامَ دِيناً». یک آیه در قرآن داریم. یک صلواتی بفرستید.
۱- کامل شدن دین، در گرو نصب جانشین معصوم
در قرآن یک آیه داریم مثل کلاهی که این کلاه چهار پر دارد. یک پر این است که خدا می‌گوید: «الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ» امروز دین شما کامل است. ۲- «وَ أَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي» نعمت‌هایت تمام، دین کامل، خدا راضی، دشمنان مأیوس. این روز چه روزی است؟ هیچ روزی نیست که این کلاه قد سر آن روز باشد. روزهای مهم، یک نگاه سریع السیر کنیم. روزی که پیغمبر به پیغمبری رسید. روز بعثت، عید مبعث، آن روز دین کامل شد. تازه امروز صبح پیغمبر، پیغمبر شده است. مثل بچه که از مادر متولد شد که پروفسور نیست. حالا متولد شد. سه سال مخفیانه تبلیغ کرد. بعد خدا دستور داد «فَاصْدَعْ بِما تُؤْمَرُ وَ أَعْرِضْ عَنِ الْمُشْرِكِين» (حجر/۹۵) دیگر مخفیانه تبلیغ نکن، علنی کن. آن روزی که خدا گفت: علنی، آن روز هم دین کامل نشد. تازه پیغمبر از خوف بیرون آمده و می‌خواهد علنی صحبت کند. این کلاه قد سرش نیست.
روز تولد حضرت زهرا دین کامل نشد. باید این آیه در روزهای آخر پیغمبر باشد. چون اگر بگوییم: قبل از روزهای آخر دین کامل شده است، پس باقی آیه‌ها حرف زیادی بوده نعوذ بالله! وقتی خدا به پیغمبر می‌گوید: دین کامل شد. یعنی بعد از این دیگر چیزی جایی نیست. نعمت تمام، دین کامل، نمی‌شود وسط کار باشد. شما وقتی می‌توانی بگویی: این پرونده تمام است. مدرکش کامل است که دیگر بعد از این پرونده‌ای نباشد.
فتح‌های مکه؛ بعضی جنگ‌ها که شکست می‌خورد. مثل جنگ احد که شکست خوردند. بعضی جنگ‌ها هم پیروز شدند. جنگ‌هایی که پیروز شدند مثل احد، بدر پیروز شدیم. در خندق پیروز شدیم. خیبر پیروز شدیم. احزاب پیروز شدیم. در جنگ‌هایی پیروز شدیم. آنجایی که شکست خوردیم، شکست خوردید؟! حالا دینت کامل است. بابا لت و پار شدیم، دین ما کامل است؟ ما را کشتند و اسیر کردند. پس روز شکست که نیست. روزهای پیروزی هم آنهایی که در جبهه شکست خوردند مأیوس می‌شوند.
۲- مأیوس شدن کفار از غلبه بر اسلام
قرآن نمی‌گوید: «یَئِسَ الذین فی الجهاد»، «یَئِسَ الذین یحاربون» می‌گوید: «الْيَوْمَ يَئِسَ الَّذِينَ كَفَرُوا» همه کفار مأیوس شدند. در جبهه اگر در عملیاتی ما دشمن را شکست دادیم، همه‌ی کفار کره زمین مأیوس شوند یا آنهایی که در جبهه هستند؟ کمک کنید. در جبهه یا همه؟ کوتاه و بلند گفتید… یکبار دیگر دقت کنید.
در جبهه وقتی انسان پیروز می‌شود و رقیب او شکست می‌خورد، این رقیب شکست خورده مأیوس می‌شود یا همه مردم کره زمین؟ شکست خورده مأیوس می‌شود. قرآن نگفته: «الیوم یئس الذین یحاربونکم»، «یئس الذین فی الجهاد» نمی‌گوید: اینهایی که در جبهه هستند مأیوس شدند. می‌گوید: همه کفار مأیوس شدند. پس باید یک حادثه‌ای باشد که همه کفار مأیوس شوند. در جبهه، حتی پیروز هم شدیم همه مأیوس نمی‌شوند. آنهایی که شکست خوردند مأیوس می‌شوند. ممکن است تازه نفس بیاید و مأیوس نباشد. درست است؟ چه دارم می‌گویم؟
بسم الله الرحمن الرحیم، یک آیه در قرآن است مثل یک تاج است. چهار پر دارد. دین کامل شد. نعمت تمام شد. خدا راضی شد و کفار مأیوس شدند. این کلاه سر کدام روز می‌رود؟ سر هیچ روزی نمی‌رود. حتی اهل سنت بعضی گفتند: این مراد حج است. چون حجة الوداع سال آخر عمر پیامبر بود. مکه رفت و اعمال حج را انجام داد و مسلمان‌ها هم اعمال و مناسک حج را یاد گرفتند. قرآن نگفته: «الیوم اکملت لکم حجکم» می‌گوید: «الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ» همه دین! این حج یکی از دین است. هرچه فکرش را می‌کنی این فرمول دو دو تا چهار تا، فرمول ریاضی، یک سر می‌خواهیم که این کلاه قد سرش باشد. قد سر هیچکس نیست جز غدیر خم! چون غدیر خم در آستانه‌ی رحلت پیغمبر است. بعد از هفتاد روز پیغمبر از دنیا رفت. اگر دین کامل شود، اگر ماشین تمام باشد ولی راننده خوب نباشد، کامل نیست. این هم یک مورد.
۳- توطئه‌های کفار برای نابودی اسلام
کفار چند رقم به پیغمبر ضربه زدند، نشد. ۱- فحش بدهیم. چه؟ فحش‌ها و تهمت‌ها در قرآن هست. شاعر! تو شاعر هستی. کاهن، تو کاهن هستی. پیشگویی می‌کنی. ساحر، تو سحر می‌کنی. مسحور، تو را سحر کردند. «يُعَلِّمُهُ بَشَر» (نحل/۱۰۳) یک کسی چیزی یادت داده است. «وَ أَعانَهُ عَلَيْهِ قَوْمٌ آخَرُون» (فرقان/۴) یک گروهی و باندی پشت پرده به تو کمک کردند. دروغ می‌گویی. «افتری»، «أَساطِيرُ الْأَوَّلِينَ» (انعام/۲۵) اینها بافته‌های تاریخ است. هرچه متلک گفتند نشد. پیغمبر هی پیش می‌رفت. جنگ شروع شد، ریختند در خانه او را بکشند. حضرت علی جای او خوابید و نشد. جنگ‌ها، هر جنگی چه پیروز می‌شدیم و چه شهید می‌شدیم، اسلام محو نشد. گفتند: ولش کن، پیغمبر پسر ندارد! دختر هم در زمان جاهلیت جزء انسان حساب نمی‌شد. یک دختر دارد. با یک دختر هم دینش نمی‌ماند. صبر کنید دو سه روز دیگر می‌میرد! ۶۳ سال دارد. همه منتظر بودند پیغمبر بمیرد و چراغ خاموش شود. یکباره در غدیر خم دیدند که گفت: «مَن كنتُ مولاه فعلىّ مولاه». هرکس من مولای او هستم، علی مولای اوست. دیدند اِ… پسر ندارد ولی یک کسی را معین کرد که اگر پسر هم داشت بهتر از او نبود. آنجا همه کفار مأیوس شدند. چه آنهایی که در جبهه هستند. چه آنهایی که نقشه کشیده بودند. لذا نمی‌گوید: «یئس الذین فی الجبهه» شکست خورده‌های جبهه مأیوس نشدند. تمام کفار در جبهه و بیرون جبهه گفتند: عجب! نشد.
امام وقتی از دنیا رفت، ضد انقلاب‌ها ریختند در فرودگاه که به ایران بیایند. یک مرتبه رادیو اعلام کرد، آیت الله خامنه‌ای به عنوان رهبر تعیین شد. جمعی از همان فرودگاه برگشتند. گفتند: ما ایران رفتیم و گفتیم: امام رفت، پس همه انقلاب رفت. امام رفت ولی کسی آمد تازه نفس و جوان، خبرگان هم به او رأی دادند. مردم به خبرگان رأی دادند و خبرگان هم به ایشان رأی داد. تازه نفس هم هست و تجربه هم دارد. در ارتش بوده، در سپاه بوده، در مجلس بوده، در همه جا بوده است. از نزدیک به همه مسائل کشور آشنا است. پس یک روزی داریم چهار عنوان دارد. نصفش را من می‌گویم و نصفش را شما بگویید. امروز دین شما کامل شد. با هم بگویید… نعمت بر شما تمام شد. خدا از شما راضی شد. تمام کفار مأیوس شدند. این روز جز تطبیق با غدیر خم، روز دیگری ندارد.
حالا علی کیست؟ بسم الله الرحمن الرحیم. یک صلوات دیگر هم بفرستید. (صلوات حضار)
۴- نشانه ویژه امام علی علیه السلام در قرآن
کلمه‌ی «انَّما» یعنی فقط، در قرآن داریم «إِنَّما وَلِيُّكُمُ» ولی و سرپرست شما چه کسی است؟ همان کسی که در رکوع انگشتر داد. بدانید کیست. فقیری به مسجد آمد. از مردم کمک خواست. هیچکس کمک نکرد. فقیر ناله کرد. حضرت علی در رکوع بود. اشاره کرد بیا! انگشترش را به فقیر داد. آیه نازل شد ولی شما کسی است که «وَ هُمْ راكِعُونَ» (مائده/۵۵) کسی که در رکوع انگشتر داد. رفتند دیدند در کره زمین کسی که در رکوع انگشتر داده است، جز علی کسی نیست! چرا اسم علی در قرآن نیست؟ اسم علی نیست، اسم ابوبکر هم نیست. ابوبکر پیر بود. خوب پدرش هم زنده بود. اگر بنا به پیری بود باید پدر ابوبکر را تعیین کنند نه خودش را! اگر سن است خوب پدرش هم بود. اصلاً اگر تعریف کنیم که علی یا ابوبکر یا کسی دیگر، اسم بردن خوب نیست. مثلاً مقام معظم رهبری بگوید: به آقای الف رأی بدهید. این خوب نیست. بهتر این است به کسی رأی بدهید که علمش، سوادش، سابقه‌اش، خانواده‌اش، یعنی کمالاتی را بگوید که خود مردم بروند ببینند چه کسی است وگرنه صاف بگویند… بهترین راه انتخاب رهبری این است. اصلاً امام را باید خدا تعیین کند. «إِنِّي جاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِماما» (بقره/۱۲۴) ما حق انتخاب نداریم.
اگر خدا و رسول گفت: چه کسی رهبر است، حق ندارد هیچ مسلمانی خلاف کند. «وَ ما كانَ لِمُؤْمِنٍ وَ لا مُؤْمِنَةٍ» (احزاب/۳۶) عربی‌هایی که می‌خوانم قرآن است. نه مرد مؤمن و نه زن مؤمن، حق ندارد «إِذا قَضَى اللَّهُ وَ رَسُولُهُ أَمْراً» اگر رسول خدا، پیغمبر خدا یک دستوری داد، «أَنْ يَكُونَ لَهُمُ الْخِيَرَةُ» بعد از دستور صریح پیغمبر کسی حق انتخاب ندارد. وقتی به ما گفتند: نماز صبح دو رکعت است. بیاییم رأی بدهیم. آقا نماز صبح چند رکعت باشد؟ انتخابات، وقتی خدا دستور صریح داد که نماز صبح دو رکعت است، دیگر کسی حق انتخاب ندارد. این هم یک مسأله است.
«إِنَّما وَلِيُّكُمُ» ولی شما همان کسی است که انگشتر داد. این خودش یک هشدار است. کمک به فقیر به قدری مهم است که حتی نماز هم مانع نیست. یعنی حتی در نماز هم باید کمک فقیر کنیم. یعنی وقتی گفتند: فلانی فقیر است. نگو: باشد بعداً یک فکری می‌کنیم. در کمک به فقیر عجله کنید که حتی نماز مانع نباشد. این یک درس است. کارهای جزئی نماز را باطل نمی‌کند. در حدی که آدم انگشترش را به فقیر بدهد، گاهی آدم دستمالش را در می‌آورد، اشکش را پاک کند. صورتش را خشک کند. کارهای جزئی نماز را باطل نمی کند. آنجا کار جزئی بود.
