ولایت باطن نبوت است و تشیع، در حقیقت قبول استمرار حقیقت نبوت در ذیل عنوان ولایت است. امامت و ولایت در صراط سلوک، نقش حیاتی دارد. این پژوهش به تبیین نقش بی‌بدیل امام و ولیّ معصوم در تکامل روحی انسان‌های مستعد و دستگیری روحی و باطنی از سالکان الی‌الله می‌پردازد. امام طبق روایات، نور است و فروزنده‌تر از خورشید محسوس، به ضمیر انسان‌های باایمان روشنایی می‌تاباند. مؤمنان راستین در پرتو این نور، به مقصد اعلای انسانیت دست می‌یابند. امام و ولیّ معصوم، واسطۀ خدا و سالکان است. ولایت انقطاع‌ناپذیر است و همواره نور ولایت می‌تابد.
فصل اول کتاب صراط سلوک؛ جایگاه امامت و ولایت به چیستی امامت و ولایت می‌پردازد. فصل دوم کتاب دربارۀ صراط مستقیم است. در فصل سوم ترسیم صراط سلوک دیده می‌شود و در فصل چهارم نویسنده جایگاه امامت و ولایت در صراط سلوک را تشریح کرده است.
