اگر فقط به تعداد جاده ها و بیمارستانها و مدارس و…. اکتفا شود حق با منتقدین است، در حالی که کتاب صعود ۴۰ ساله به رتبه بندی و مقایسه با کشورها پرداخته است. مگر میشود در شاخصه ای مانند امید به زندگی در ۴۰ سال پیش از همه کشورهای منطقه شوروی و همه کشورهای وابسته اش و نیز از تمام کشورهای آمریکای لاتین و….. پایین تر باشیم و امروز از اکثر آنان بالاتر؟ آن وقت بگوییم باید در این ۴۰ سال پیشرفت میکردیم. مگر کشورهای دیگر پیشرفت نمی کردند؟
این مطلب مثل آن است که شخصی در یک کلاس ۴۰ نفره در ترم اول رتبه ۳۵ کلاس را به دست آورد و در ترم بعدی نفر سوم کلاس شود؛ آن وقت همه به او بگویند که طبیعی بود باید در یک ترم پیشرفت میکردی!!! و او خواهد گفت مگر بقیه درس نمیخواندند؟ مگر آنان پیشرفت نمیکردند؟ بلکه پیشرفت من بسیار بالاتر از آنان بوده است.
پیشرفتهای بسیار زیاد جمهوری اسلامی در حالی است که پیچیده ترین بحرانها و تحریم ها برای این کشور صورت گرفته است.
جزوه یک ون شبهه: ص ۶۵
