وَ أُفَوِّضُ أَمْری إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصیرٌ بِالْعِبادِ [غافر : ۴۴ ]
من کار خود را به خدا واگذارم که خداوند نسبت به بندگانش بیناست!
پیام آیه ی فوق این می شود : ما مأمور به وظیفه ایم ؛ نه مأمور به نتیجه
و در جاهای دیگر قرآن این آیه زیاد به چشم می خورد که:
ما عَلَى الرَّسُولِ إِلاَّ الْبَلاغُ …[المائده : ۹۹]
پیامبر وظیفهاى جز رسانیدن پیام ندارد
گاه انسانها بیشتر از آنکه به وظیفه فکر کنند به نتیجه می اندیشند و اگر نتیجه آن طور که دوست داشتند ، نشد ، کار را به کلی کنار می گذارند.
به عنوان مثال:
دختر خانمی را برای ازدواج به خانواده ی پسری معرفی می کنیم آنها تحقیق می کنند و ازدواج صورت می گیرد؛ از قضا از هم جدا می شوند …ما می گوییم دیگر کار خیر نمی کنم.
یا شخصی را برای گرفتن وام به جایی معرفی می کنیم ؛ آنها تحقیق می کنند و وام می دهند؛ و آن وام گیرنده فرار می کند …ما می گوییم ؛ لال شوم اگر دیگر از اینکارها کردم.
یا برای انتخابات تحقیق کردیم و به نتیجه رسیدیم و برای کاندیدایی تبلیغ کردیم ، نذر کردیم ، روزه گرفتیم و… ؛ بعد از مدتی او عوض شد …ما می گوییم دیگر برای کسی کار نمی کنم و دیگر رأی نمی دهم و …
در تمام اینها باید گفت:
ما مأمور به وظیفه ایم ؛ نه مأمور به نتیجه ؛ ما وظیفه ی خود را انجام می دهیم ، نتیجه با خداست
