جمهوری_اسلامی در این ۴۳ سال چه خدمتی به مردمش کرده است و چه دستاوردی داشته است ؟

نظام جمهوری اسلامی با سیاست‌گذاری‌های دقیق و به همت مردم خود، پس از گذشت ۴۳ سال، در حوزه‌های بسیاری به جایگاه‌های رفیع دست‌یافته است.
دکتر سعید جلیلی، دبیر سابق و نماینده فعلی مقام معظم رهبری در شورای‌عالی امنیت ملی تعریف می‌کنند:
پرودی، نخست‌وزیر سابق ایتالیا بود و جدای از آن، دارای دکتری اقتصاد و نظریه‌پرداز توسعه؛ مدت‌ها پیش به تهران آمد و با من ملاقات کرد. پرودی در آن دیدا‌ر می‌گفت: ” سی‌سال است که مسائل ایران را دنبال می‌کنم و می‌بینم کشور شما در چه وضعیتی است، اما آنچه اهمیت دارد این است که شما فقط مقاومت نکرده‌اید پیشرفت هم کرده‌اید.“
این فقط حرف پرودی نبود، این تعابیر را سران بعضی از کشورهای اروپایی هم در دیدارهای خود به‌صراحت بیان می‌کردند. گاهی هم می‌گفتند: ” اگر فشاری که به شما وارد می‌شود به دولت ما وارد می‌شد، شش ماه هم نمی‌توانستیم دوام بیاوریم. شما سال‌هاست که هم مقاومت می‌کنید و هم پیشرفت.“ انگار آن‌ها هم می‌فهمیدند این انقلاب از جنس دیگری است.
اینجا ایران است، کشوری که رتبه ۱۰ دنیا از نظر طراحی، ساخت و پرتاب ماهواره، متعلق به اوست.
اینجا ایران است، کشوری که رتبه ۲ دنیا در حوزه سلول‌های بنیادین، متعلق به اوست.
اینجا ایران است، کشوری که زمان دفاع مقدس، حتی اجازه واردات سیم‌خاردار نداشت؛ اما امروز نه‌تنها خود مجهز به پیشرفته‌ترین تجهیزات نظامی مانند پهپاد، زیردریایی، ناوشکن، موشک‌های رادار گریز، کروز، بالستیک و…. است، بلکه مردم فلسطین نیز که تا چند سال پیش با سنگ مقابل رژیم غاصب صهیونیسم ایستادگی می‌کردند امروزه دارای پدافند بوده و با موشک به گستاخی‌های این رژیم متخاصم پاسخ می‌دهند.
اینجا ایران است، کشوری که برحسب قدرت توپخانه، رتبه ۶ دنیا، برحسب تعداد کشتی‌های زیردریایی رتبه ۵ دنیا، همچنین برحسب ناوگان تانک‌های جنگی رتبه ۷ دنیا و… را داراست و به معنای واقعی در عرصه نظامی به یک ابرقدرت تبدیل شده است.
اینجا ایران است، کشوری که نه‌تنها استقرار تعداد کثیر پایگاه‌های نظامی آمریکایی، در اطراف مرزهای آن که حتی فاصله برخی از این پایگاه‌ها به کمتر از ۲۰۰ کیلومتر با شهرهای ایران می‌رسد، خدشه‌ای به امنیت داخلی آن وارد نمی‌کنند؛ بلکه، او می‌تواند مهم‌ترین پایگاه آمریکا در منطقه (عین الاسد) را با خاک یکسان کند.
اینجا ایران است، کشوری که ۴۰ سال پیش ناامن‌ترین کشور دنیا بود، به‌طوری‌که فقط در بین سال‌های ۱۳۶۰-۱۳۶۱ ه.ش، ۱۷۰۰۰ نفر در شهرها و روستاهای آن ترور شدند؛ درحالی‌که امروزه به امن‌ترین کشور دنیا در ناامن‌ترین منطقه کره زمین تبدیل شده است.
اینجا ایران است، کشوری که ۴۰ سال پیش حتی جزء ۵۰ کشور اول دنیا در تولید علم هم نبود، اما اکنون رتبه ۱۵ دنیا در تولید علم را داراست.
اینجا ایران است، کشوری که پیش از انقلاب در مقالات پر استناد دنیا جایگاهی نداشت؛ اما در حال حاضر ۱/۳ درصد این مقالات، نوشته نخبگان و دانشمندان ایرانی است و ۵ درصد مقالات داغ دنیا توسط ایرانیان نوشته می‌شود.
اینجا ایران است، کشوری که ابتدای پیروزی انقلاب، حتی جزء ۳۰ کشور اول دنیا بر اساس تعداد اختراعات_ثبت‌شده نبود، اما امروزه هفتمین کشور دنیا در این حوزه است.
اینجا ایران است، کشوری که نرخ ثبت‌نام در مدارس ابتدایی آن در پیش از انقلاب، ۵۹/۳ درصد بوده، درحالی‌که امروزه ۹۹/۲ درصد کودکان ایرانی در مدارس ابتدایی تحصیل می‌کنند.
اینجا ایران است، کشوری که از نظر رشد درصد باسوادان بالای ۱۵ سال، در بعد از انقلاب اسلامی جایگاه اول جهان را داراست.
اینجا ایران است، کشوری که میزان رشد تحصیل در افراد بالای ۱۵ سال آن، حدوداً ۳ برابر میانگین جهانی است.
اینجا ایران است، کشوری که به گزارش WEF، رتبه یک دنیا، در بحث برابری نسبت دختر به پسر در تحصیلات ابتدایی را داراست.
اینجا ایران است، کشوری که نرخ بی‌سوادی زنان آن از ۷۰ تا۸۰ درصد درسال ۱۳۵۴ ه.ش، به کمتر از ۱۰ درصد درسال ۱۳۸۹ ه.ش کاهش یافته است.
اینجا ایران است، کشوری که نسبت پزشکان متخصص زن در آن از ۱۵ درصد به ۴۰ درصد رسیده است.
اینجا ایران است، کشوری که اهمیت به بانوانش تا جایی است که رشد فوق تخصصین زن‌هایش بیش از ۱۲ برابر بوده است؛ درحالی‌که رشد آقایانش ۳ برابر بوده است.
اینجا ایران است، کشوری که رتبه ۱۱ دنیا از نظر کاهش مرگ‌ومیر در نوزادان، در هر ۱۰۰ هزار نوزاد (طی بازه ۱۹۹۰-۲۰۱۵ م)، متعلق به اوست.
اینجا ایران است، کشوری که رتبه ۱۰ دنیا از نظر رشد در شاخصه امید به زندگی، متعلق به اوست.
اینجا ایران است، کشوری که در بین ۲۰ کشور پایین دنیا از نظر نرخ خودکشی قرار دارد.
اینجا ایران است، کشوری که ۴۰ سال پیش به گزارش بانک جهانی ۴۶ درصد مردمش، زیر خط فقر بودند، اما در سال ۱۳۹۲ ه.ش به ۸/۱ درصد رسید که متأسفانه در دوران دولت غرب‌گرای تدبیر و امید، آمار فقر به‌شدت افزایش ‌یافته است.
اینجا ایران است، کشوری که در طول ۴۰ سال به گزارش بانک جهانی، ضریب جینی (فاصله طبقاتی) خود را تا ابتدای سال ۱۳۹۲ ه.ش کاهش داد.
اینجا ایران است، کشوری که پیش از انقلاب مصرف کالری روزانه آن، طبق برآورد سازمان ملل متحد در دهه ۱۹۵۰ میلادی (۱۳۳۰ ه.ش)، برای هر بزرگسال روزانه کمتر از ۱۸۰۰ کالری، یعنی پایین‌تر از تمامی مناطق فقیرنشین خاورمیانه بود؛ درحالی‌که در حال حاضر میزان سرانه عرضه روزانه کالری در آن، بیش از ۳۰۰۰ کیلوکالری به‌ازای هر نفر، یعنی بالاتر از میانگین دنیا است.
اینجا ایران است، کشوری که بیش‌ترین رشد در شاخصه توسعه انسانی (HDI) در این ۴۰ سال، متعلق به اوست.
اینجا ایران است، کشوری که در بین کشورهای تولیدکننده انرژی، در تولید گاز طبیعی، رتبه سوم دنیا و در تولید انرژی الکتریکی، با ۱۲پله ارتقاء و ۱۴ برابر شدن رشد از سال ۱۹۹۰ میلادی تا کنون، رتبه سیزدهم دنیا را کسب کرده است.
اینجا ایران است، کشوری که رتبه ۷ دنیا از نظر رشد در جذب گردشگر (طی بازه ۱۹۹۰-۲۰۱۸ م)، متعلق به اوست.
️اینجا ایران است، کشوری که مشارکت مردمش در کمک به هم‌نوع خود به جایی رسیده است که از ۴۰ گروه جهادی در زلزله بم، به ۲۵۲۰ گروه جهادی در زلزله اخیر کرمانشاه و سیل پل‌دختر رسیده است که برخی از آنان برای اعزام، هیچ‌گاه نوبتشان نشد.
اینجا ایران است، کشوری که مشارکت مردمش در فعالیت‌های نیکوکاری، به طور چشمگیری افزایش‌یافته است؛ به‌طوری‌که فقط مبلغ جمع‌آوری‌شده توسط مردم در جشن عاطفه‌های شهریورماه سال ۱۳۹۸ه.ش ، ۴۶ میلیارد و ۶۰۰ میلیون تومان بوده است که نسبت به سال قبل خود، ۴۱ درصد افزایش داشته است.
اینجا ایران است، کشوری که پادشاه آن در دورانی برای گوش‌دادن به رادیو باید از انگلیس اجازه می‌گرفت؛ درحالی‌که امروزه، رهبر آن خطاب به فرستاده ویژه رئیس‌جمهور وقت آمریکا می‌گوید: ” من ترامپ را شایستة مبادلة هیچ پیامی نمی‌دانم.“

حجت الاسلام سید محمد حسین راجی