یکی از مهمترین دلایل، وجود سلایق مختلف در جامعه است و شورای نگهبان با تأیید این افراد فرصتی نیز به آن‌ها می‌دهد تا مخالفین نیز همیشه یک گزینه داشته باشند. مانند سال ۸۴ که آقای معین به‌عنوان نماینده اصلاحات در انتخابات رد صلاحیت شد، اما با حکم حکومتی مقام معظم رهبری تأیید صلاحیت شد تا به‌عنوان نماینده جریان اصلاحات در انتخابات حضور داشته باشد و مانع آشوب و هزینه تراشی برای نظام گردد. این سیاست، دو صورت دارد: رأی می‌آورد، رأی نمی‌آورد. اگر رأی آورد، نظام مجبور به مماشات است؛ چون انتخاب مردم است و خودشان برای خود انتخاب کرده‌اند. لذا نظام و رهبری تحمل و کنترل می‌کند تا زمانی که به خود مردم ثابت شود و خودشان از انتخاب خود برگردند. مانند ماجرای بنی‌صدر. اگر رأی نیاورد، بهانه‌ای برای آشوب و بلوا نیست؛ و اگر باشد، مردم خود مقابلش می‌ایستند؛ مانند فتنه ۸۸
