پدیده منحوس نژادپرستی، از مصادیق بارز بی اعتنایی امریکایی ها به حقوق بشر، از آغاز به وجود آمدن این کشور و مهاجرت اروپایی های ماجراجو، به آن دیار است . قلع و قمع نابرابر سرخ پوستان بومی و زندگی مشقت بار بردگان و سیاهان، سند روشنی از رویکرد نژادپرستانه در میان امریکایی هاست .
از آغاز تشکیل دولت در قاره امریکا، سرخ پوستان بومی در سلسله جنگ هایی نابرابر، توسط رنگین پوستان متمدن! قربانی شدند و یا در اختلاط نژادی با سفیدپوستان، تحول نژادی پیدا کردند . امروزه سرخ پوستان، در معادلات سیاسی و اجتماعی، وزن و اعتباری ندارند، اما داستان سیاهان و محرومیت آنان از حقوق سیاسی و اجتماعی، همچنان باقی است .
سیاهان، پس از گذشت چند صد سال که ظاهرا از بردگی آزاد شده اند، هنوز هم از حقوق برابر با سفیدپوستان برخوردار نشده اند . با اینکه بیش از یک سوم جمعیت گسترده امریکا را سیاه پوستان تشکیل می دهند، اما طبق آمارهای رسمی، فاصله طبقاتی و نژادی فراوانی با سفیدپوستان دارند . میانگین متوسط درآمد سیاه پوستان، سالانه ۵۶ درصد سفیدپوستان است . از طرفی نرخ بیکاری سیاه پوستان نیز دو برابر سفیدپوستان است . بسیاری از سیاهان شغل ثابت و دائمی ندارند و فاقد امنیت شغلی هستند .
سیستم قضایی و انتظامی امریکا نیز نسبت به سیاه پوستان بیدادگری می کند; امروزه درصد بالایی از زندانیان امریکا را سیاهان تشکیل می دهند . طبق مطالعاتی که از سال ۱۹۷۳ تا ۱۹۷۹ انجام گرفت، با بررسی ۱۲۰۰۰ مورد محکوم قضایی در ایالت جورجیا، معلوم شد که، اگر سیاه پوستی یک سفیدپوست را بکشد، ۷/۳ برابر بیشتر محتمل است که به اعدام محکوم شود .
در همه سطوح اجتماعی دیگر نیز، سهم سیاهان از مواهب رفاهی اندک و ناچیز است; در فهرست مدیران ارشد و قدرتمند نیز سیاه پوستان نسبت به میزان جمعیت خود، بسیار کمتر دیده می شوند . یکی از نویسندگان و فیلسوفان معاصر امریکایی می گوید: «وقتی مردم دنیا ما را به سبب رفتار غیردموکراتیکمان سرزنش می کنند، حق با آنهاست; هر چند بیشتر تبعیض ها علیه سیاهان آشکار نیست، بلکه در پس نقابی از تزویر است … ; وقتی درباره دموکراسی بزرگ امریکایی مان لاف می زنیم و روس ها را به غیردموکراتیک بودن متهم می کنیم، این مطلب را از یاد می بریم
