شهید مطهری میفرماید:
واللهِ و باللهِ ما در برابر این قضیه [قضیه فلسطین] مسئولیم. به خدا قسم مسئولیت داریم. به خدا قسم ما غافل هستیم.
واللَّهِ قضیهاى که دل پیغمبر اکرم را امروز خون کرده است، این قضیه است. داستانى که دل حسین بن على را خون کرده، این قضیه است. اگر مىخواهیم به خودمان ارزش بدهیم، اگر مىخواهیم به عزادارى حسین بن على ارزش بدهیم، باید فکر کنیم که اگر حسین بن على امروز بود و خودش مىگفت براى من عزادارى کنید، مىگفت چه شعارى بدهید؟
… اگر حسین بن على بود مىگفت: اگر مىخواهى براى من عزادارى کنى، براى من سینه و زنجیر بزنى، شعار امروز تو باید فلسطین باشد. شمرِ امروز موشه دایان [نخست وزیر وقت اسرائیل] است.
شمرِ هزار و سیصد سال پیش مُرد، شمرِ امروز را بشناس.
امروز باید درودیوار این شهر با شعار فلسطین تکان مىخورد. مرتّب دروغ در مغز ما کردند که این یک مسئله داخلى است، مربوط به عرب و اسرائیل است. باز به قول عبدالرحمن فرامرزى اگر مربوط به اینها است و مذهبى نیست، چرا یهودیان دیگر دنیا مرتب براى اینها پول مىفرستند؟
ما چه جوابى در مقابل اسلام و پیغمبر خدا داریم؟