به نظر شما چرا جمهوری اسلامی باید روی حجاب پافشاری کند و برای آن این قدر توهین بشنود و هزینه بدهد؟
آیا راحت تر نیست که پوشش و سایر محدودیت ها در روابط را آزاد کند و اجازه دهد، مردم در این لذتهای مادی غرق شوند و دیگر کاری به حکومت نداشته باشند؟ اتفاقاً تمام نظامهای سیاسی دنیا نفع خود را در این میبینند، که مردم و به خصوص جوانان در سرگرمی و لذتهای جنسی غرق باشند و در عوض خود به حکومت خود ادامه دهند؛ اتفاقی که در کشورهای غربی رخ داده است. جمهوری اسلامی نیز اگر صرفاً حفظ قدرت و حکومت برایش مهم باشد، راحت ترین کار همین است، اما از آن جایی که کرامت انسانی و رشد استعدادهای انسان برای جمهوری اسلامی اهمیت دارد، روی این اصل ایستاده است و برای آن هزینه میدهد و شهید تقدیم میکند.
برای روشن شدن اهمیت این اقدام کافی است، به سند زیر دقت کنید در سال ۲۰۰۱ شاهزاده بندر بن سلطان سفیر عربستان سعودی در واشنگتن در گفت و گویی که با نیویورک تایمز انجام می دهد درباره مقایسه عربستان امروز و ایران زمان شاه میگوید در سالهای پایانی دهه ۱۹۶۰، شاه ایران تعدادی نامه محرمانه به ملک فیصل پادشاه عربستان نوشت وی در یکی از آنها نوشته بود برادرم از تو خواهش میکنم دست به مدرنیزاسیون بزن درهای کشور خود را باز کن آموزشگاههای مختلط پسر و دختران را باز بگذار دیسکو برگزار کن مدرن باش و گرنه تضمین نمیکنم که بتوانی تاج و تخت خودت را نگه داری یعنی همین کاری که امروز بن سلمان در عربستان انجام میدهد؛ کنسرت های مختلط و انواع برنامه های آزاد برای جوانان برگزار میکند تا دیگر کسی به اقدامات جنایتکارانه او مانند حمله به یمن یا اعدام بیش از ۸۰ نفر جوان معترض در یک روز و یا قتل شیعیان توجه نکند. در پایان خوب است به محیطی که محمدرضا پهلوی در جامعه برای مشغول کردن جوانان به فساد و بی بندوباری ایجاد کرده بود اشاره کنیم در دوران پهلوی . تعداد زنان دانشگاهی (۱۲٫۸۸۴ نفر کمتر از یک سوم تعداد زنان بدکاره ۵۰٫۰۰۰ نفر) بود. . تعداد کتابخانه های کل کشور ۲۹۰) کتابخانه کمتر از یک سوم تعداد مشروب فروشی های فقط شهر تهران ۸۰۰) باب مغازه بود. . میزان مصرف آبجو روزانه در شهر تهران ۴۰۰٫۰۰۰ بطری بود و این در حالی بود که تعداد کتابهای منتشر شده کل سال در کشور تنها ۲۰۰ عنوان کتاب بود. تعداد دانشگاههای کشور (۲۲۳) دانشگاه کمتر از یک پنجم تعداد خانه های فساد ۱٫۱۲۰ مرکز بود که برخی از آنان در جهان سرآمد بودند مانند کاباره شکوفه نو که یکی از چهار کاباره معروف جهان بود. . در دورانی که در ایران به ندرت کارخانه ای دیده می شد. ۴۰ کارخانه تولید مشروبات الكلى وجود داشت که در ۸۰۰ مرکز فروش مشروبات عرضه می گردید.
