تبلیغ تاثیرگذار و جریان‌ساز

به نظر شما با اینکه ما این‌همه تبلیغ انجام می‌دهیم،چرا موفق نبوده‌ایم و دشمن موفق‌تر بوده است؟ یا در محلۀ خودمان چیزی که می‌خواهیم، محقق نمی‌شود؛ پس این علتش چیست؟ برای این سؤال یک راهکار عملیاتی بدهیم که ان‌شاءالله این مسئله حل بشود؛

مقام معظم رهبری می فرمایند «تبلیغ باید جریان‌ساز باشد. تبلیغ باید فضا ایجاد کند. گفتمان ایجاد کند. گفتمان یعنی یک معرفتی همه‌گیر بشود در برهه‌ای از زمان؛ مثلاً در یک جامعه، این می‌شود گفتمان این جامعه. این با کارهای جدا جدای برنامه‌ریزی‌نشده حاصل نخواهد شد. این احتیاج دارد به کار برنامه‌ریزی شده و فعال و مثل دمیدن پیوستۀ در یک وسیلۀ پرفشاری که می‌تواند آب را، مایۀ حیاط یا مایۀ حیات یا هوا را به نقاط مختلفی که موردنظر است، برساند. باید دائم با این دم دمید، تا این اشتعال همیشه باقی بماند»

حضرت آقا می‌فرمایند تبلیغ باید جریان ایجاد کند. باید گفتمان ایجاد کند. باید فضا ایجاد کند. اگر می خواهیم تبلیغ جریانی بشود،  گفتمانی بشود، می‌خواهد سازوکار و فضا ایجاد کند، باید تبلیغمان را مردمی کنیم. شما اگر دقت کرده باشید، حضرت آقا مکرر، در موضوعات مختلف، نقش مردم را نقش کلیدی می‌دانند، حتی در اقتصاد. کشور ما بدون اقتصاد یک مسئلۀ تخصصی است که دولت و مجلس باید آن را حل کنند، اما اقتصاد هم با مردم حل می‌شود.

ما می‌خواهیم بگوییم مسئله تبلیغ هم با مردم حل می‌شود. یعنی تدوین‌سازی تبلیغ، یعنی نقش‌دادن به مردم در تبلیغ. چرا؟ چون باید تبلیغ متصل به بدنۀ مردم باشد. باید مردم در تبلیغ نقش‌آفرین باشند. الان مردم در تبلیغ نقش‌آفرین نیستند. من نهایتاً خیلی مبلغ موفقی باشم، تمام اجرا و سخنرانی‌ام قوی باشد، فوق‌العاده باشم، پانصد نفر، هزار نفر نهایتا به مسجد من، پایِ منبر من می‌آیند، 

من تنها هستم، من خودم هستم. در مسجد، خودم هستم؛ در تبلیغ، خودم هستم؛ در هیئت، معمولاً خودم هستم. به مردم نقش نمی‌دهم که مردم برای تبلیغ نقش‌آفرین بشوند. مردم در تبلیغ مشارکت کنند. تبلیغ را مردمی‌سازی کنند. به مردم فرصت نمی دهم در امر تبلیغ. ما اینجا می‌خواهیم یک مسئله‌ای را خدمت شما عرض کنیم، که اگر این مسئله را شما در عمل محقق کنید، که البته بعضی از شماها انجام می‌دهید.بسیاری از مسائل و مشکلات حل می شود و آن مردمی سازی تبلیغ است.

مردمی شدن تبلیغ

مردمی‌شدن تبلیغ یعنی چه؟ یعنی به میدان آوردن ظرفیت‌های مردم در امر تبلیغ.

یکی ازعلت هایی که جهاد تبیین روی زمین نمی‌نشیند و امر ولیّ جامعه محقق نمی‌شود، همین‌جاست.

جهاد تبیین همه‌اش عملی نیست، همه‌اش گفتاری نیست. گاهی جهاد تبیین به یک اقدام است، به یک حرکت میدانی است. حالا اینجا خیلی حرف است.

تجربه‌های موفقی که شما در امر فرهنگی و امر تبلیغی می‌بینید،مربوط به جاهایی است که مردم در میدان بوده‌اند. به عنوان مثال، اعتکاف را کسی فکر نکند حکومتی است ، ما افتخار می‌کنیم که بعد از انقلاب اسلامی اعتکاف این‌همه رونق پیدا کرده است. براساس آمارها امسال، ۸۰ درصد معتکفین را  جوانان و نوجوانان تشکیل دادند. اما اعتکاف حکومتی نیست. حاکمیتی نیست. معمولاً مردمی است. اصلاً مردمی شروع شد. اما حکومت میدان داد. حاکمیت فرصت داد. حاکمیت راه را باز کرد.

راهیان نور، راهیان نور که مقام معظم رهبری مدظله العالی فرمودند با فناوری آن تهاجم فرهنگی دشمن را شکست دادیم، مسئله ای مردمی است. یک امر مردمی است ومردمی شروع شد. خاطرات شهید ضابط را بخوانید و ببینید ایشان چطور در راهیان نور  با مخاطبان همراه می‌شدند و روایتگری می‌کردند.

اردوهای جهادی را مشاهده کنید و ببینید چطور در کشور ما از دهۀ ۸۰ گسترش پیدا کرده است و یک فرصتی شده است برای خدمت. چرا؟ چون به صورت مردمی شد.

همایش شیرخوارگان یک اقدام فوق‌العاده ای است که توسط مردم رقم خورد و دهه نودی‌هایی که امروز سلام فرمانده خواندند، و دهه نودی‌هایی که امروز پای انقلاب هستند، از همین برنامه ها بیرون آمده اند. همان‌جایی که مادرهایشان با اشک و با روضه، به این بچه‌ها شیر دادند. و عهد کردند و پای روضه بچه‌ها بزرگ شدند، امروز هم سلام فرمانده می‌خوانند. این مردمی بود. کار مردم بود.

اربعین، چند تا حاکمیت و حکومت و دولت‌ بیاید پای کار، می‌تواند مراسم اربعین را این‌طور برگزار کند؟ من فکر می‌کنم اگر بیاید پای کار، خراب می‌شود. یعنی در همین کشور خودمان شما در مرز  ببینید، یک جاهایی  که  افراد عبور می‌کنند و می‌خواهند از جهت حاکمیت و نسبت به حاکمیت این مسئله را مدیریت کنند، خراب می‌شود. ازدحام می‌شود، ترافیک می‌شود. اما مردم که می‌آیند پای کار، تمام می‌شود، حل می‌شود.

سومین سالگرد حاج‌قاسم مسئولین نگران بودند برای زائرینی که می‌خواستند بیایند. نگران چه چیزی؟ نگران جای خواب زائرین. نگران پتو برای استراحت زائرین. نگران سرویس‌بهداشتی برای زائرین. نگران غذا برای زائرین. برای چه نگران هستید؟ شما که نمی‌توانید در این فرصت کم، این‌همه امکانات را فراهم کنید. گفتند خب چه کنیم؟ نتیجه این شد که مثل مدل اربعین عمل شود. اگر ما به‌عنوان حاکمیت بخواهیم حاج‌قاسم را، مدیریت کنیم، باید برای چند هزار نفر و چندصد هزار نفر امکانات فراهم کنیم؟ اما منِ میزبانِ صاحبخانه اگر برای پنج نفر، برای یک خانواده، یک ماشین، برای چهار نفر، برای سه نفر تدارک ببینم و یا اینکه امشب بخواهم یک غذایی بخورم، با خانواده‌ام سه نفر هم مهمانم بشوند، خیلی به من فشار نمی‌آید. ولی شمای حاکمیت بخواهی بیست هزار غذا طبخ کنی، خیلی به تو فشار می‌آید. هزینه دارد، بودجه می‌خواهد، امکانات می‌خواهد، مکان می‌خواهد، ظرف می‌خواهد. خیلی مسئلۀ پیچیده ای می‌شود. لذا مردم هر موقع آمدند در میدان مسائل فرهنگی و تبلیغی، مسائل به خوبی مدیریت ‌شد و گاهی به نقاط خوبی ‌رسید.

رزمایش مواسات در بحث کرونا یادتان هست ؟ کسب‌وکارها تعطیل و نیمه ‌تعطیل شد. خیلی اوضاع بازار کساد شد. مردم کمک کردند. این‌همه کمک شد، از کجا مگر آمد؟ در برخی شهرها چند میلیارد پول جمع شد. چند میلیارد در یک شهر کوچک. از کجا آمد؟ همه‌اش را مردم دادند. شاید چنین تصور شود که حاکمیت پول‌دار است. مثلاً برویم فلان اداره یا سازمان  و کلی بودجه بگیریم ، واقعاً آن‌ًقدر بودجه دست دولت نیست، در دست ادارات و سازمان‌ها نیست که بخواهند بریزوبپاش و هزینه کنند. هزینۀ میلیاردی از جیب‌های مردم جمع می‌شود، هزار تومان هزار تومان، صد هزار تومان صد هزار تومان. مردم کمک می‌کنند. این‌ها هرکدامش جای بحث دارد.

یکسریِ این‌ها را حاکمیت ایده‌اش را داد. سلام فرمانده را سازمان تبلیغات استارتش را زد. ولی شما از سازمان تبلیغات اثری نمی‌بینید. نخواست خیلی سروصدا بشود. مردمی شروع کرد. مردمی راه انداخت. خب، بعد شما می‌بینید این‌همه گسترش پیدا کرد در  همۀ شهرها. نه همۀ شهرها بلکه درهمۀ دنیا صدا کرد.

رسانه‌های دشمن سلام فرماندۀ شما را پخش کردند و نقد کردند. یک نکته ای در ارتباط رسانه بگویم، هر موقع در رسانۀ دشمن، از شما اثر و محتوایی پخش کرد که شما در آن نقد شدید، به شما بدوبیراه گفت،در واقع دارد کار شما را تبلیغ می‌کند. به همین مقیاس اگر شما هم کار دشمن را منتشر کردید، در واقع او را  تقویت می‌کنید. رسانه این‌طور است. سلام فرمانده را شبکه‌های ماهواره‌ای پخش کردند که فحش بدهند، پخش کردند که نقد کنند، پخش کردند که زیرسؤال ببرند؛ ولی نمی‌دانستند دارند کار ما را منتشر می‌کنند. این اثرِ کار مردمی است.

مهمانیِ دَه کیلومتریِ غدیر هم که در تهران از یکی دو سال است راه افتاده است از قبیل همین کار های مردمیست که در استان‌های دیگر هم گسترش پیدا می‌کند. شما  هم در شهرتان تبلیغ مردمی کنید، در امر تبلیغ سراغ مردم بروید،تقاضا می‌کنم، خواهش می‌کنم، تمنا می‌کنم، اگر در این مسیر کار شما پیش نرفت ، این مسیر را در محله پیاده کنید، برکات آن را خواهید دید. یک زمانی می‌خواستم بروم تبلیغ،‌ باید می‌رفتم دنبال یک بسترِ تبلیغی می‌گشتم بروم روی منبر. هیئتی، مسجدی، حالا گاهی دعوت می‌کردند، گاهی هم دعوت نمی‌کردند. سه چهار سال من این مدل را پیاده کردم. یک تیمی در شهرستان فعّال کردیم، ۱۲نفر هستند، با بهانۀ حجاب هم شروع کردیم، سه سال پیش، قبل از جریان زن زندگی آزادی، مهسا امینی و این‌ها. نتیجۀ آن این شد که الان فرصت نمی‌کنم این‌همه درخواست‌ها را جواب بدهم، چرا؟ چون یک عده‌ای آمده‌اند پای تبلیغ ایستاده‌اند؛ یعنی من تنها نیستم. یک عده آنجا ایستاده‌اند، بسترِ تبلیغی فراهم کرده‌اند، اصلاً فرصت‌هایی فراهم کرده‌اند که من از پسش برنمی‌آیم. می‌گویم حاج‌آقا این اصلاً در توانِ من نیست. تیم می‌فرستم، گروه می‌فرستم از قم. از مشهد ما رفقا را می‌فرستیم آنجا. چرا؟ چون یک عده‌ای آمده‌اند، دارند در تبلیغ نقش‌آفرینی می‌کنند و آن مردم هستند. پولش را جور می‌کنند، مکانش را جور می‌کنند، بسترهایش را فراهم می‌کنند، هیجان‌هایش را هماهنگ می‌کنند. من کجا می‌توانستم؟

شاید با آن گروه تا الان، نزدیک ۵۰۰میلیون تومان در شهر خرج کردیم. قرارداد نمی‌توانستیم جفت‌وجور کنیم. اما چطور این ها رقم خورد؟ چه‌طور حاصل شد؟ با مردمی سازی تبلیغ.

شما اگر یک کاری را می‌خواهید شروع کنیدو یک جا از عهدۀ شما خارج می‌شود. اگر کارتان توسعه پیدا کند، ابعادی روبه‌روی شما باز می‌شود که شما اصلاً فکر نمی‌کردید. یا اصلاً‌ در توان شما به‌تنهایی نبود که آن کار را انجام دهید.

مقام معظم رهبری مدظله العالی در سخنرانی ۱۳۹۸/۳/۱ به ما طلبه‌ها ماموریت داده است. مأموریت جدی و میدانی داده است و ما خبر نداریم. بعد می‌گوییم آقا چه‌کار دارد می‌کند؟ مملکت چرا وضعش این‌جوری است؟ آقا چه‌کار باید بکند دیگر؟

در این سخنرانی مقام معظم رهبری مد ظله العالی راهکار مسائل فرهنگی اجتماعی را گفته است، حتی اقتصادی، حتی سیاسی،‌ حتی جمعیّت. چرا مسائل جمعیّت حل نمی‌شود؟ چرا مسائل فضای مجازی حل نمی‌شود؟ این‌ها راه‌حلش در سخنرانی ۱۳۹۸/۳/۱ است. من اسمش را می‌گذارم حل سلّولی، اساس طرح و ایده های نو ایشان در قرآن است: إنا أَرْسَلْنا رُسُلَنا بِالْبَيِّنات وَ أَنْزَلْنا مَعَهُمُ الْكِتابَ وَ الْمِيزانَ لِيَقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْطِ

 خدا می‌گوید منِ خدا کتاب و قرآن و میزان و پیامبر و نبی و امام، همه تسهیل‌گر هستیم. برای چه؟ یعنی مردم قیام کنند. برای لِيَقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْطِ. حکومت اسلامی تسهیل‌گر است. مردم باید مسائل را حل کنند. ما در حاکمیت جوری برخورد کرده‌ایم که این موضوع خوب روشن نشده است. تازه اولِ کار است. حکومت اسلامی تسهیل‌گر است.

راهپیمایی ۲۲بهمن را ملاحظه کنید. شورای هماهنگی درست کردیم در حاکمیت، شعار را او تعریف می‌کند، بیانیۀ پایانی را او می‌نویسد، ماشین صبح را او می‌آورد، پوستر را او طراحی می‌کند و چاپ می‌کند، پلاکاردها را او می‌زند، مسیر را هم او تعیین می‌کند، می‌گوید مردم، شما لطف کنید بیایید شعار بدهید. این‌طور درست نیست. راهپیمایی مردم یعنی ۹دی. خود مردم بریزند در خیابان، از این نقطه تا این نقطۀ تهران. ۲۲بهمن برای مردم است، چرا دارید این حرکت را خراب می‌کنید؟ مردم هم رفته‌اند عقب نشسته‌اند، فلان رئیس جمهور دورۀ اولش، چهار سال اولش، خیلی رئیس‌جمهور خوبی بود، می‌گفت من نوکر شما هستم. من خادم شما هستم. این اشتباه است.

بله، رئیس‌جمهور نوکر مردم است؛ اما درستش این است که بگوییم، رئیس‌جمهور نوکر است برای تسهیل‌گری.

مقام معظم رهبری مدظله العالی می فرمایند:« این کسانی که اسمشان را ما خواص می‌گذاریم، یعنی کسانی که دارای فکر هستند. نگاهشان نگاه از روی تدبر است، از روی تشخیص است. اوضاع را می‌فهمند، می‌شناسند، می‌دانند چه‌کار دارد می‌شود. این‌جوری نیست که سرشان پایین باشد، هرجا دیگران رفتند، این‌ها بروند. این افراد، وظیفه دارند. وظیفۀ سنگینی دارند.

این‌ها بایستی جهت عمومی حرکت جامعه را حفظ کنند و نگذارند این حرکت دچار انحراف شود. اگر خواصّ جامعه از این وظیفه غفلت کنند، حوادثی که پیش خواهد آمد، ضربه‌های تاریخی به ملت‌ها می‌زند. ما در طول اسلام، در تاریخ اسلام، از این حوادث زیاد داشتیم.»

مقام معظم رهبری می فرمایند جهت عمومی حرکت مردم. ایشان در جمع یک عده‌ای از متولّیان امور فرهنگی می‌گویند که باید اقیانوس ملت را به حرکت درآورد. اما سوال این است ،منِ طلبه بخواهم خودم تنها کار کنم، می‌توانم این اقیانوس را به حرکت دربیاروم؟

اقیانوس را مسیر به حرکت درمی‌آورد یا طوفان؟ با من و شمایِ تنها طوفان شکل می گیرد؟

این اتفاق نخواهد افتاد. باید مردم در صحنه نقش‌آفرینی کنند تا طوفان شکل بگیرد.

 باید لایۀ مخاطبین را گسترش داد، دورِ منِ حاج‌آقا همه جمع نمی شوند، دورِ خانم چادریِ طلبۀ محجبه، همه جمع نمی‌شوند.

چرا در محله از دیگران استفاده نمی‌کنید؟ چرا از تمام پتانسیلی که دور شماست، استفاده نمی‌کنید؟ به طلبه‌ها می‌گویم. طلبه‌ها، شما گاهی خوب عمل نمی کنید. مردم را هدر می‌دهید. چه‌طور؟  این مخاطبینی که پای منبر شما هستند، در مسجد شما هستند، دوروبر شما هستند، این‌ها همه‌شان نباید مخاطب بمانند، یک عده‌شان، یک درصدشان توان کُنشگری دارند. توان انجام کار دارند. توان کار و فعالیت دارند. توان فعالیت تشکیلاتی در امور فرهنگی اجتماعی دارند. چرا  همچین فردی فقط مخاطب شما مانده است هنوز؟ چرا قابلیت‌هایش را هدر می‌دهی؟‌ چرا اسراف می‌کنی؟ بخواهم کم بگویم، حداقل ۲۰درصد مخاطبین پیرامون شما توان کنشگری دارند. یعنی توان این را دارند شما فعالشان کنید، دور شما بچرخند، با شما کار انجام بدهند. یکی گفت مردم‌سازیِ تبلیغ یعنی مردم هم منبر بروند؟ نه من نمی‌گویم بروند منبر حرف دین بزنند. من اگر منبر می‌روم، شما اگر منبر می‌روی، حرف دین می‌زنی، حرف خدا می‌زنی، امتداد میدانیِ این منبر شما کجا باید محقق شود؟ یک تسهیلات داری؟ یک جمعی دور خودت داری که بیایند کمکت بدهند؟ یک دختر دانش‌آموز، یک پسر دانش‌آموز، یک جوان دانشجو، از اقشار مختلف، چندتا دور خودت داری که نقش‌آفرینی کنند؟ قبول دارید هرکدام از این‌ها یک درصدی از مخاطبین را می‌توانند با خودشان بیاورند؟

خب چرا ما این کار را نمی‌کنیم؟ افزایش کیفیت تأثیرگذاری. وقتی کار تشکیلاتی می‌شود، وقتی کار جمعی می‌شود، وقتی یک عده‌ای هستند در تبلیغ، فرهنگ، در مسائل مردم نقش‌آفرین می‌شوند، خیلی تأثیرگذاری بالا می‌رود. بعضی‌ها می‌گویند آن جوانی که بی‌ادبی است، آن جوانی که با جنس مخالف ارتباط دارد، بیاوریم مسجد کار فرهنگی اجتماعی انجام بدهد؟! پاسخش این است که اگر آن جوان کار فرهنگی اجتماعی انجام می‌داد، دنبال جنس مخالف نمی‌ رفت. اگر مردم کنار ما نقش‌آفرین بشوند در مسائل فرهنگی اجتماعی، قطعاً تأثیر می‌گذارد. چون ما کنارشان نبودیم، آن‌ها رفتند.

استاد پناهیان می گفتند آیا خدا مثلاً این‌جوری بوده است که ۱۴۰۰سال پیش که دین را آورده است، الان تازه در عصر ما مواجه شده است با فضای مجازی؟ آیا درست است که بگوییم خدا برای فضای مجازی تدبیری نکرده است؟ فضای مجازی چه چیزی است ؟ آیا این‌طور است؟ نه. خدا ۱۴۰۰ سال برای فضای مجازی تدبیر داشته است. تدبیر ۱۴۰۰ سال قبل برای فضای مجازی امروز چیست؟

مدافع شدن مهاجم. خیلی از این کسانی که دوروبر شما هستند، به شما هجمه می‌کنند نسبت به مسائل سیاسی، اجتماعی، ملیتی، دینی، اگر بیایند نقش‌آفرین بشوند، چون میزبان می‌شوند، چون خودشان در مسائل فرهنگی اجتماعی نقش‌آفرین می‌شوند، دیگر مهاجم نیستند. خودش دفاع می‌کنند. یک حسّ میزبانی پیدا می‌کنند. حس می‌کنند این کار از خودش است. از آن حالت مهاجم به یک مدافع تبدیل می شود.

زنجیرۀ تواصی چیست؟ الان شما در آشپزخانه، راحت شیرِ آب را باز می‌کنید، آب می‌آید، تا به حال فکر کرده‌اید این چه سیستمی است که آب را تا داخل خانۀ شما، آشپزخانۀ شما می آورد؟ زنجیرۀ تواصی آن لوله‌کشی است که شما یک حرفی می‌زنید، یک حرکتی می‌کنید و این تا آخرین نقطۀ اجتماع و جامعه می‌رود و می‌نشیند. این یعنی همدلی، یعنی ارتباط و اتصال مردم با همدیگر.

مردمی‌سازیِ تبلیغ، مردم را با هم متصل می‌کند. شما فکر کنید در هر محله‌ای، طلبه‌های آن محله، فعّالین فرهنگیِ محله با هم متصل بشوند، این مردم‌سازی را پیاده کنند، بعد همۀ محله‌ها باز با هم متصل بشوند، این کار یعنی تشکیل زنجیرۀ تواصی

یک مسجد داشتیم، می‌رفتم گاهی نماز، یک ربع امام‌جماعت بعد از اذان می‌آمد. این چه وجهی دارد؟ یعنی کجا شما در دین، کجا در روایت دیده‌اید که امام  یک ربع بعد از اذان بیاید؟ یک ربع ملت و مسجد منتظر باشند که چی؟ بعد نماز هم تمام نشده است، مثل جِت برود بیرون! پس چه کسی باید با مردم ارتباط داشته باشد؟ این وضع تبلیغ نیست.

مردمی‌سازی تبلیغ چه‌طور محقق می شود؟

گام اول: رصد

گام اول رصد است. یعنی چه کار می‌کنید؟ آن ۲۰درصدی که گفته شد، ما رهایشان کرده‌ایم، دارند تلف می‌شوند و فقط مخاطب هستند، دارند هدر می‌روند، آن ۲۰درصدها را شناسایی کنیم. بنشینید، الان دیگر معمولاً امام‌جماعت‌ها، حاج‌آقاها، حاج‌خانم‌ها، در محله‌هایشان افراد را می‌شناسند. دارند زندگی می‌کنند دیگر. ۲۰سال است، ۳۰سال است، ۱۰سال است دارند زندگی می‌کنند. لیست افرادی که احتمال می‌دهید توان کنشگری دارند، بنویسید. این می‌شود رصد. لیست افرادی که اگر شما به آن‌ها کار بسپارید، پای کار هستند، می‌آیند در میدان کمک می‌کنند، این را لیست کنید. اسامی‌شان را بنویسید. به ترتیب سن، صنف، جنسیت، دختر است، دانش‌آموز است، هجده‌ساله است یا پانزده‌ساله است و این‌ها. این کافه‌دار است، این سوپری دارد، این پیرمرد کشاورز است، این خانم فلان است و لیست کنید.

گام دوم: پایش

 پایش چیست؟ احصاء توانمندی‌های احتمالی این‌هایی که لیست کردید. این ۲۰درصدی که اسامی‌شان را نوشتید  دختر، پسر، خانم، آقا، در محله ، چه توانایی‌هایی دارد؟ یکی توانایی ارتباطی دارد، یکی توانایی مالی دارد، یکی توان کار رسانه دارد، یکی توان پشتیبانی دارد، یکی توان مدیریت دارد. هرکسی یک توانی دارد. این‌ها را لیست کنید.

گام سوم: تعیین هدف عملیاتی

 این یک مسیر آرمانی است. یعنی مسیر خیلی خوبی است اگر شما به این مسیر متوسل بشوید و از این مسیر بروید، خیلی می‌تواند در تبلیغ نقش‌آفرینی بشود. گام سوم تعیین هدف عملیاتیِ آزمایشی. هدف عملیاتیِ الان ما چیست؟ برای چه دور هم جمع شده‌ایم؟ انتخابات.

یک حالت آزمایشیِ عملیاتی تعریف می‌کنید که برای آن هدف دور هم ده بیست نفر جمع می‌شویم و می‌خواهیم فعالیت‌های اجتماعی کنیم که الان انتخابات است.

ما نوروز ۱۳۹۸، نوروزی که سیل آمد خیلی خسارت زد. شهر ما شمالی‌ترین شهرِ استان کرمان است، انار کرمان. آنجا هم باران می‌زد، خیلی سرد بود. جاده می‌آید از شهر رد می‌شود، و مسافر خیلی دارد، چون دوراهی کرمان و سیستان بلوچستان به بندرعباس است. سه تا استان از شهر ما رد می‌شود، مسافر خیلی زیاد است. من هم ساعت ۱۰- ۱۱ با برادرم می‌رفتم، دیدم ملت در سرما، زیر باران، خانواده‌ها توی چادر و این‌ها خوابیده‌اند، زنگ زدم یکی از دوستانم که هیئت وحسینیه داشت، گفتم سلام. خجالت نمی‌کشی؟ گفت حاج‌آقا اولِ تماس فحش می‌دهی! گفتم ملت امام‌حسین در خیابان خوابیده‌اند زیر باران، حسینیۀ امام‌حسین (ع) را تو قفل زده‌ای دارد خاک می‌خورد؟ گفت چه کار کنم؟ گفتم در را باز کن ملت در حسینیه بخوابند. گفت حاج‌آقا آتش‌سوزی، امنیت، فلان فلان بهمان. گفتم تو هم که داری سیستمی فکر می‌کنی. پس تفکر جهادی کجا رفته است؟ گفتم باز کن، مسئولیت من. هر اتفاقی افتاد، من به‌عهده می‌گیرم.

ما شب اول دو سه نفر بودیم. درِ حسینیه را باز کردیم. رفتیم مسافرها را یکی‌یکی از خواب بیدار کردیم ۱۲ شب. چون باران داشت می‌آمد و سرما می‌خوردند. گفتیم بروید حسینیه بخوابید. هیچ هماهنگی‌ای نداشتیم، هیچ برنامه‌ای نداشتیم، عجله‌ای بود، گفتند ما الان چه‌جوری بخوابیم؟ چادرمسافرتی‌ها را در حسینیه باز کنید، در چادر بخوابید که زن و مرد و محرم و نامحرم، این‌ها رعایت بشود. ما این کار را شروع کردیم. به چند شب نکشید، ۲۰نفر دور ما جمع شدند. حالا جوان بسیجی بود، هیئتی بود، مسجدی بود، غیر از این‌ها هم بود، یعنی اصلاً خیلی شاید کاری به این چیزها هم نداشت. از بندر آمده بود، دو تا ال‌سی‌دی بزرگ بسته بود باربند ماشینش، داشت به‌سختی باز می‌کرد برود توی حسینیه بخوابد، گفتم دست نزن. گفت چرا حاج‌آقا؟ گفتم خیالت راحت. ما مراقب ماشینتان هستیم.

این کار را ما شروع کردیم، با هیچ‌کس هم هماهنگ نکردیم. نه نیروی انتظامی، نه شهرداری، نه نمی‌دانم هرجایی که باید هماهنگ می‌کردیم. بعد از دو سه شب نیروی انتظامی خودش مأمور گذاشت، ماشین گذاشت که چند تا حسینیه هم باز شد. آن سال به جرئت من قسم می‌خورم، هیچ مسافری از شهر ما رد نشد، مگر اینکه در حسینیه اسکان موقت کند.

ما یک کارِ خدماتی کردیم، هیچ کارِ فرهنگی هم در این کار نکردیم. نه اسفند دود کردیم، نه کتاب شهدایی پخش کردیم، هیچ کار فرهنگی نکردیم، فقط مسافرین. آن هم مسافرین نوروزی که بعضی‌هایشان هیچی ندارند را یاری کردیم.

یک ماشین از شمال آمده بود، این‌قدر خانم و دختر این خانواده هیچی نداشتند که ده دقیقه طول کشید تا جلویِ منِ حاج‌آقا یک چیزی روی سرشان بیاندازند، زشت نباشد به قول خودشان، بخواهند پیاده بشوند! صبح همین خانم چه می‌گفت؟ گفت حاج‌آقا من تا الان هر آخوندی دیدم، لعنش می‌کردم، فحشش می‌دادم، نفرین می‌کردم. شما نظر من را عوض کردید. یک خانواده آمدند، یک ماشین شاسی‌بلند بود، یک خانم پشت فرمان نشسته بود، ایستاده بودند. رفتم گفتم، شیشه را آورد پایین. گفتم خانم مسافر هستید؟ گفت بله. دیدم یک پسر آن‌ور نشسته است، سمت شاگردش، یک چرخ ماشین توی بغلش، خاکی، کبود، گفتم این چه وضع  است؟ گفت ما دو تا ماشین بودیم. یک ماشینمان چپ کرد توی جاده. آقایان آنجا ماندند در بیست کیلومتری ، ما هم آمده‌ایم اینجا دربه‌در جایی نداریم. گفتم بیایید برویم حسینیه. آمدند پیاده بشوند، یکی می‌لنگید، یکی وضع خاکی. گفتم سوار بشوید. شما توی حسینیه جایتان نیست. رفتیم یک خانه‌ای پیدا کردیم که هم استحمام کنند، هم یک غذایی برایشان بگیریم، توی یک فضای راحت‌تری باشند تا آقایانشان برسند. ماشینشان راکامیون هماهنگ کردیم تا تهران برد، ماشین ۲۰۶ چپ کرده بود،

بعد یکی از آقایان گفت حاج‌آقا این پسر من را می‌بینید؟ یک پسر ۱۶- ۱۷ساله داشت. این پسرِ من مدت‌هاست که با نظام و با خدا و با دین همه در افتاده است و من هرچی می‌گویم و حرف می‌زنیم حل نمی‌شود تا اینکه خوردیم به تور شما، این در این ۲۴ساعتی که ما با شما بودیم، نظرش عوض شد. نگاهش عوض شد.

خیلی مهم است که هدف من چیست ؟ اینکه من تنهایی این کار از من برنمی‌آمد. یک تیم همراهم است، امنیتش، اسکانش، خوش آمدش، پذیرایی‌اش سال‌های بعد این تیم می‌گفتند حاج‌آقا بیایید. آن‌ها من را می‌کشانند پای کار، من آن‌ها را نمی‌کشاندم. این هدف عملیاتی است.

گام چهارم: جمع‌آوری

جمع‌آوری چیست؟ تهیۀ لیست نیازمندی‌های شما. تهیۀ لیست نیازمندی‌های شما بر اساس مدل کار و آن هدف عملیاتی و قادربودن که این کار را انجام بدهید. چه چیزهایی لازم دارید، چه عنوان کارهایی باید انجام بشود

گام پنجم: هم‌افزایی

تهیۀ لیست کنشگرا: یک جدولی درست کنید، مخاطبین شما سنشان چیست؟ کودک است، نوجوان است، جوان است، میانسال است، کهنسال است. دانش‌آموز است، کافه‌چی است، معلم است، پزشک است، پرستار است، فلان است، سوپری است، بقالی است. تحصیلاتشان چیست؟ جنسیتشان چیست؟ پیرمردها، پیرزن‌های محله‌مان کار از آن‌ها می‌آید. فکر نکنید حالا چون سنش زیاد است، آن را خط بکشید. نه. پیرمرد پیرزن‌هایی که هنوز کار از آن‌ها می‌آید. این تهیۀ لیست کنشگرها.

تهیۀ لیست توانمندی‌های احتمالی کنشگرها

مثلا کافه‌چی. دیگر بدترین مثالی که شما فکر کنید.

مثلاً کافه‌چی برای چه کار فرهنگی اجتماعی بیاید؟ او هم به کارت می‌آید! سوپری هم به کارت می‌آید. ارتباط با مشتریان خاکستری دارد. یک کسانی با هم ارتباط دارند که فکرش را هم نمی کنید. دوستان هنرمند دارد، هنرمند است، طراح است، گرافیست است، بازیکن است، بازیگر است. سایر کافه‌ها ارتباط شبکه‌ای با کافه‌ها دارد.

می‌دانید کافه‌ها یک بخششان شبکه هستند؟

در تهران، در اغتشاشات پارسال رصد کردند، دیدند بعضی کافه‌ها زیان‌ده هستند. یعنی مغازه‌ای که اجاره کرده است، هزینه‌ای که دارند می‌دهند، با درآمدش نمی‌خواند. گفتند شما بیکار بودید یک هفته درآمد این‌ها را رصد می‌کردید، اصلاً دارد زیان می‌دهد. حالا نمی‌گویم همه‌جا این‌جوری است. این‌ها شبکه هستند. شبکه شدند که اغتشاش کنند.در تهران، یکسری کافه‌های زیان‌ده پاتوق بودند. جوان‌ها می‌رفتند آنجا تقسیم کار می‌کردند. خوب هم تقسیم می‌کردند. حالا جدیداً دیگر رمز ارز، ارز دیجیتال جابه‌جا می‌کنند. یکی از پاتوق‌هایشان کافه‌هاست. من می‌گویم آقای طلبه، خانم طلبۀ فعالِ فرهنگی، دشمن توی محلۀ شما پاتوق شبکه‌ای زده است. تو چه کار کرده‌ای؟ من چه کار کرده‌ام؟ کافه زده است، دارد کارمی‌کند. با کافه دارد شبکه‌اش را می‌شمارد. ما چه کار کرده ایم؟ خلاصه، این توانمندی های احتمالی را هم لیست کنیم.

تهیۀ لیست نیازمندی‌ها بر اساس عملیاتی که می‌خواهید بکنید، بر اساس مدل کاری که می‌خواهید بکنید، بر اساس قالب کاری که می‌خواهید، این متغییر است. در دهۀ فجر ما یک کار پرچم‌کاری بکنیم، در انتخابات یک کار انتخاباتی بکنیم، در ایام عید ممکن است بخواهید کار اسکان مسافرین کنید، برای شما خیلی مصداق دارد در مشهد. زائرین را اسکان بدهید. در ماه رمضان، یک مدلِ کار، این متغییر است؛ چون هر مدل کاری یک هیئت خاصی دارد. ما باید هیئت باشیم، انتظامات می‌خواهد، پذیرایی می‌خواهد، آشپزخانه می‌خواهد، مسئول خرید می‌خواهد، توزیع غذا برای فقرا می‌خواهد. رسانه می‌خواهد. سیم‌کشی، فضاسازی، مهدکودک می‌خواهد. این‌ها برای هیئت است.

برای ستاد انتخابات چه؟ اگر من می‌خواهم کاندیدا بشوم، می‌خواهم رأی بیاورم و ستاد انتخاباتی بزنم، برای اینکه رأی جمع کنم، برای مشارکت حداکثری نیاز به ستاد انتخاباتی دارد یا نه؟

در محله‌ها تا حالا چقدر این سال‌ها داشته‌اید؟ در محلۀ خودِ شما ستاد انتخابات برای مشارکت حداکثری تأسیس شود.

به نظرم هدف عملیاتی شما الان ستاد انتخابات باشد، برای مشارکت حداکثری.

حالا با چه کارهایی می‌شود؟

ما در شهرمان این کار را کردیم. ببینید، حالا آن شهر کوچک بود، راحت‌تر می‌شد این کار را کرد. شما ببینید به اقتضای مشهد چه کارهایی می‌شود کرد. ما کاندیداها را خواستیم، نامزدها را هم خواستیم، در شورای شهر هم همین کار را کردیم. در یک برنامۀ لایوی، حالا آن موقع اینستاگرام باز بود، فضای داخلی هم لایو دارد. مناظره راه بیاندازید. نماینده‌ها را بیاورید توی محله‌هایتان. کاندیداها را بیاورید در محله‌هایتان. چند تا سؤال، دو سه تا سؤال الان می‌گویم، از او بپرسید. می‌تواند جواب بدهد؟ یکی از معضلات کشور ما الان چیست؟ ناترازی انرژی. ناترازی انرژی یکی از مشکلات کشور ماست. از آن آقای کاندیدا یا خانم کاندیدا بروید بپرسید، آقای فلانی، خانمی که شما می‌خواهید نمایندۀ ما بشوید، ناترازی انرژی چیست؟ می‌دانید؟ برنامه‌ات برای حل ناترازی انرژی چیست؟ می‌تواند حرف بزند؟ اصلاً می‌فهمد مسائل کشور را یا نه؟ این خودش تنور انتخاباتی را داغ می‌کند. این خودش مردم را می‌آورد، سروصدا ایجاد می‌کند، باعث، این یک کار است ها. من مثال دارم می‌گویم، شما ده تا مثل عملیاتی ممکن است بزنید.

می‌دانید ما ۱۵۰ میلیون مترمکعب گاز را تجزیه می‌کنیم به چاه نفت، نفت استخراج می‌کنیم. چاه نفت، نفت را همین‌جوری استخراج کنیم، دیواره‌های نفت آسیب می‌بیند، می‌ریزد. چاه فروکش می‌کند و خراب می‌شود. این حجم نفت، مثلاً به چاه تا نفت را استخراج کند. بقیه‌اش مصارف صنعتی و خانگی که ما الان می‌دانید یکی از عوامل آلودگی شدید که ایجاد شده است، چون گاز کم داریم، با اینکه ما دومین کشور تولیدکنندۀ گاز هستیم و سهمیۀ گاز داریم، گفته‌اند کارخانه‌ها و پالایشگاه‌ها، پتروشیمی‌ها مازوت بسوزانند که گاز خانه‌ها قطع نشود است.

آقای کاندیدا، شما برای این معظل راه‌حل‌ات چیست؟ می‌خواهی بروی مجلس، نمایندۀ ما بشوی، چه برنامه‌ای داری؟

 بحث معیشت، بحث کاهش ارزش پول، این معظلات راه‌حلش چیست؟ برنامه داری ؟ اصلاً می‌فهمی معظل معیشت کجاست؟ راه‌حلش، چهار تا سؤال، چهار تا سؤال ساده. نماینده باید حرف‌زدن بلد باشد، نماینده باید استعداد، نماینده باید حراف باشد، نماینده باید دید نماینده می‌تواند اصلاً حرف بزند. ببینید اصلاً مسائل کشور را می‌شناسد. خودِ این بازار را داغ می‌کند. نگران هم نباشید. مردم رأی می‌دهند. یعنی شما اگر نماینده را بیاورید، از او حرف بخواهید بکشید، حرف بزند، ببینید برنامه‌اش چیست، خودِ این بازار انتخابات را داغ می‌کند.

یا مثلاً از این کارهای رسانه ای محله‌ ببرید در خیابان، خودِ این تنور انتخابات را داغ می‌کند. ترامپ اخیراً گفته است مردم آمریکا، اگر مریض هستید، بیایید رأی بدهید. گلاب به رویتان گفته است اگر مثل سگ هم مریض شدید، باید بیایید رأی بدهید. نگاهش به مردم را می‌بینید چه‌طور است؟ می‌گوید اگر می‌خواهید بمیرید، بیایید رأی بدهید بعد بمیرید! می‌گوید اگر می‌خواهید بمیرید، باید بیایید رأی بدهیدبعد بمیرید.

برای ما توصیه‌شان چیست؟ رأی ندهید. من رأی نمی‌دهم.

این‌ها باید روی آن کار هنری بشود، به این شکل مستقیم نباید کار تولید بشود.

طرف‌دارهای بدنۀ  مردمی جبهۀ اصلاحات و اصلاحاتی‌ها رأی نمی‌دهند. معمولاً در این‌جور موقع‌هایی رأی نمی‌دهند. به تأسی از بزرگانشان به اصطلاح خاتمی و روحانی و میرحسین و فلان. می‌دانید این‌ها خودشان رأی می‌دهند. همین مسئله را در جامعه جار بزنید، با مدل هنری‌اش .

بحثی که من خدمت شما سعی می‌کنم سریع درس پس دهم از اساتید بزرگوار و علما که به‌شدت به درد دهۀ فجر و دهۀ اول اسفند و اتفاقاً در دهه‌های ماه رمضان به درد می‌خورد و به‌شدت لازم است که برای مردم تببین بشود و جزو مصادیق امیدآفرینی است و جزو مصادیق جهاد تبیین است، عنوانش این است چون می‌خواهید سرتیتر بنویسید:

 ملت شگفت‌انگیز

 این بحثی که ما می‌کنیم، عنوانش این است: ملت شگفت‌انگیز، که از یک جلسه تا سه جلسه یا پنج جلسه قابل بحث است. حتی ده جلسه هم می‌شود بحث کرد؛

بعضی شگفتی‌ها در عالم هست که شگفتی است؛ ولی به آن توجه و التفات نمی‌شود. ما از آن غفلت کردیم ، مثلاً ما رفیق طلبه داشتیم، این‌ها دوقلوی هم‌سان بودند در قم. البته مشهد هم داریم: آقایانِ دهقان. آقایانِ دهقان در مشهد دوقلوهای هم‌سان‌هستند. از شاگردهای حاج‌آقای صابری هم هستند. حالا ما با این‌ها خیلی مأنوس نبودیم. یک سلام و علیک داریم. یک دوقلوی هم‌سان داریم در قم. بچۀ یزد هستند. خیلی هم منبریِ خوبی هستند، مثل کافی منبر می‌روند: مهدی و میلاد. به‌شدت شبیه به هم هستند. یعنی دو تا خال هم که دارند، خال‌ها هم همان‌ جای صورت است. اصلاً قابل‌تشخیص نیستند.

شاگردهای ما بودند. یکدفعه من درکلاس گفتم چقدر عجیب است که شما این‌قدر شبیه هستید. گفت حاج‌آقا اینکه عجیب نیست! گفتم پس چی عجیب است؟ گفت حالا شاید عجیب باشد، ولی اَعجب چیست که شما آدم‌ها به آن توجه نمی‌کنید؟ گفتم چیست؟ گفت اینکه خدا بیاید و مثلاً هزارتا آدم را مثل هم درست کند که عجیب نیست. عجیب این است که خدا میلیاردها آدم درست می‌کند که هیچ‌کدامشان شبیه هم نیستند! شماها عجیب هستید. ما دوقلوها عجیب نیستیم! ما اتفاقاً طبیعی هستیم. خدا یکی زده است، همین‌جوری کپی می‌زند برود! گفت کاری که خیلی عجیب‌تر از دوقلوهای هم‌سان است، این است که خدا میلیاردها آدم درست می‌کند که این‌ها شبیه هم نیستند. این عجیب است. تو خودت وسط یک شگفتی‌ای قرار گرفته‌ای، خبر نداری!

خب، این یک شگفتی است، ولی ما شگفتی نمی‌دانیم. یک بار هم شاید اصلاً تفکر به این شگفتی نکردیم،

به آقای وافی ‌گفتیم چرا سیزده‌تا بچه آورده‌ای؟ چون سیزده‌تا بچه آورده بود. اخیراً چهاردهمی‌اش هم به‌دنیا آمد. خیلی عجیب است. می‌گفت من عجیب نیستم، خدا به من دستگاه داده است، دارد کار می‌کند! عجیب آن‌هایی هستند که خدا به آن‌ها دستگاه داده است، کار نمی‌کند! شماها عجیب هستید.

مثلاً قلب انسان که فرمود «و تحسب أنک جرم صغیر و فیک انطوی العالم الأکبر.» این قلب که اصلاً شما در شبانه‌روز یا هفته‌به‌هفته، سال‌به‌سال، به این قلب التفات ندارید. شاید یک موقع مختل شود، بروید دکتر بگویید آی قلبم! که ان‌شاءالله نشود. ولی اصلاْ این قلب خیلی عجیب است، در روز چند میلیون لیتر دارد جابه‌جا می‌کند، پمپاژ می‌کند. شما می‌فهمید؟ الان صبح تا الان می‌فهمید که قلبتان دارد می‌زند؟ می‌دانستید سرعت حرکت خون در رگ‌های شما ده‌هزار کیلومتر در ساعت است؟ ده‌هزار کیلومتر در ساعت یعنی تهران نیویورک یک ساعت. سرعت حرکت خون در رگ ده‌هزار کیلومتر در ساعت است. این یک شگفتی است و اصلاً ما به آن التفات نداریم.

وقس علی هذا. البته می‌توانید در بین الصلاتین هم از آن استفاده کنید. همین آمار قلبی که گفتم بگویید، بگویید برای چه این‌قدر سرعت دارند؟

 اولا برای اینکه اصطکاک در رگ‌ها ایجاد شود، حرارت در بدن ایجاد شود، ۳۷درجۀ سانتی‌گراد،اگرکم شود و پایین بیاید یا اینکه زیاد شود، تب می‌کنی، قاتی می‌کنی، و این باید در این دما بماند.

 ثانیا باید میلیون ها سلّول در دقیقه دو بار غذا بخورند. این سرعت حرکت خون در رگ‌ها است،اگر همۀ مویرگ‌ها را یک دور، دور هم جمع کنید، یک دور کرۀ زمین هستند، این ها در دقیقه دو بار دارند اکسیژن می‌گیرند. خدایی که در بدن ۸۰کیلویی شما به میلیون ها سلّول دارد روزی  دو بار اکسیژن می‌دهد، قادر است هفت میلیارد آدم را هم روزی بدهد، چه دلار بالا باشد، چه دلار پایین باشد؛ چه حسن، چه احمدی‌نژاد چه بایدن چه هرکی می خواهد باشد.

این عجیب است و ما به این شگفتی توجه نداریم.

از این عجایب در لسان اهل‌بیت (ع) زیاد است که مثلاً‌ می‌فرماید:‌ «عَجِبتُ للمَرءِ المُسلمِ لا يَقضی اللّه ُ لَهُ قَضاءً إلاّ كانَ خَيرا لَهُ» حضرت می‌فرمایند: «عَجِبتُ للمَرءِ المُسلمِ»، من تعجّب می کنم از بندۀ خدا که خدا یک‌جوری برای او همه‌چیز را به‌نحوی ساخته است که هر اتفاقی برای او بیفتد خیر است، «و إن مَلَکَ مَشارِقَ الأرضِ و مَغارِبَها كانَ خَيرا لَهُ و إن قُرِضَ بالمَقاريضِ كانَ خَيرا لَهُ» این هم سابقۀ شگفتی.

اما برویم سراغ آن شگفتی‌ای که تا الان ما به آن التفات نداشته‌ایم و موضوع بحثمان است. این مقدمه بود. چهار تا مثال زدم. یکی از آن شگفتی‌های عجیب‌وغریب که نیاز به تبلیغ دارد، ملت شریف ایران است. ملت شگفت‌انگیز. سرزمین شگفت‌انگیز. این نام کتاب یک آدم آمریکایی هم هست. سرزمین شگفت‌انگیز و مردم مهربان و دوست‌داشتنی، آقای ویلیام داگلاس. قاضی عالی دادگاه ایالت آمریکا، ایالت متحدۀ آمریکا، سفری در ایران دارد، کتابی نوشته است و خیلی اطلاعات خوبی علیه پهلوی آنجا هست که حاج‌آقای راجی در بعضی از کتاب‌هایشان از ایشان نقل کرده‌اند. سرزمین شگفت‌انگیز و مردم مهربان دوست‌داشتنی. عمدۀ توریست‌ها و گردشگرهایی که اهل قلم هستند و می‌آیند ایران و بعدا کتاب می‌نویسند، مهربان‌بودن، گرم‌بودن، دوست‌داشتنی‌بودن و عجیب‌بودنِ مردم ایران را روایت می کنند. و کتاب‌هایشان بعضاً شده است کتاب سال در کشورشان یا پرفروش‌ترین کتاب شده است که برای مردم دنیا جالب است. ما برای همه عجیب هستیم. ما برای همه‌جا شگفت‌انگیز هستیم. ما برای مردم دنیا شگفت‌انگیز هستیم. خودمان خبر نداریم. این از نگاه یک آدم آمریکایی ویلیام داگلاس، قاضی عالی دادگاه ایالت متحدۀ آمریکا.

اما ما هم برای مردم دنیا عجیب هستیم و هم برای ملائکۀ آسمان عجیب هستیم! یعنی ما کارهایی کردیم که ملائکۀ آسمان را انگشت‌به‌دهان کرده‌ایم! البته می‌دانید که ما بچه‌های بابایی هستیم که آن بابا، اصلِ شگفتی‌ماست! فرمود: «أنَا وَ عَلِیٌّ أَبَوَا هَذِهِ‏ الْأُمَّةِ»، امیرالمؤمنین (ع)  که در زیارت هفتم حضرت در مفاتیح  بیان شده است، بروید نگاه کنید،

زیارت هفتم خیلی زیباست. همه‌اش مدح فضیلت حضرت امیرالمومنین (ع) است. می‌فرماید: «السَّلاَمُ عَلَى مَنْ عَجِبَ مِنْ حَمَلاَتِهِ فِی الْحُرُوبِ مَلاَئِکَةُ سَبْعِ سَمَاوَاتٍ»، یعنی ملائکه از حمله‌های علی تعجّب می‌کرد. این نه‌فقط درمورد حضرت امیرالمومنین (ع) است بلکه دررابطه ‌با خلقت بشر است. ما برای ملائکه می‌توانیم شگفت‌انگیز باشیم. کجا؟ آنجایی که حضرت نبی اکرم به امیرالمؤمنین مژدۀ ما را می‌دهد و می‌گوید یک آدم‌های عجیب‌غریبی می‌آید در آخرالزمان. «یا عَلَى! أنَّ أعجَبُ النّاسِ إیماناً»، عجیب‌ترین مردم روی زمین و امت من از جهت ایمان است که پیغمبر را به تعجّب واداشته است. خبر ما را دارد به امیرالمؤمنین (ع) می‌دهد که او خودش ابوالعجایب است که امسال مقام معظم رهبری مد ظله العالی در چهارده خرداد فرمودند، ایمان و امید را بالا ببرید. ما ظرفیتش را داریم. ما استعدادش را داریم. ایمان ما بالاست. ایمان ما لنگه ندارد در دنیا، در آسمان‌ها. این‌ها را بروید به مردم بگویید. مدح کنید ملت ایران را. توصیف کنید، تفهیم کنید که ما چه هستیم.

پیغمبر(ص) به امیرالمؤمنین (ع) می‌فرماید: «یا عَلَى ! أنَّ أعجَبُ النّاسِ إیماناً وَ أعظَمُهُم یقیناً قَومٌ یکونونَ فِی آخِرِ الزَّمانِ لَم یلحَقوا النَّبی»، این مردم پیغمبر (ص) را ندیده‌اند، «حُجِبَ عَنهُم الحُجَّةُ»، امام‌زمان (عج) را هم ندیده‌اند، یعنی از اول ‌الاوصیاء، از خاتم النبیین، اول ‌الاوصیاء خاتم الاوصیاء، هیچی ندیده‌اند. «فَآمَنوا بِسَوادٍ عَلی بَیاضٍ»، درعین حال ایمان می‌آورند به سیاهی در سفیدی (یعنی همان کتاب‌هایی که در دستشان است).

این‌ها را پیغمبر(ص) فرمود، این‌ها ملت عجیبی هستند. این‌ها ایمانشان اَعجَب است. افضل و تفصیل می‌آورد. بالاترین ایمان را آوردند کسانی که آخرالزمان‌اند. شگفت‌انگیز هستند. پیغمبر را به شگفتی درآورده‌ایم، ملائکه را به شگفتی درآوردیم، مردم دنیا را به شگفتی درآوردیم. آن روایت زیبای اباخالد را اینجا برای مردم بخوانید: «يَا أَبَا خَالِدٍ إِنَّ أَهْلَ زَمَانِ غَيْبَتِهِ»، امام‌سجاد (ع) به ابوخالد کابلی می‌فرمایند. آن را بخوانید. بعد حضرت می‌فرمایند این‌ها «أَفْضَلُ أَهْلِ كُلِّ زَمَانٍ»، ویژگی‌شان این است که این‌ها ندیده را عاشق‌اند. «مَا صَارَتْ بِهِم الْغَيْبَةُ بِمَنْزِلَةِ الْمُشَاهَدَةِ»، غیبت دارند، ولی مشاهده است. یک‌جوری یاری امام‌زمان (عج) را می‌کنند که انگار امام‌زمان (عج) الان دارد دستور می‌دهد.

من از این‌ها می‌گذرم، می‌خواهم وارد آن شگفتی‌ها بشوم. موارد شگفتی که هرکدام یک جلسه منبر است. منتها قبلش حیفم می‌آید این آیات را نگویم که مؤیّد بحثمان است. آیۀ ۳۸ سورۀ مبارکۀ محمد.

مقاوم‌ترین و پردشمن‌ترین ملت

همه‌تان شنیده‌اید، بارها گفته‌اید، ولی در این بحث است، این‌طوری بگویید، «ها أَنْتُمْ هؤُلاءِ تُدْعَوْنَ لِتُنْفِقُوا فی سَبيلِ اللهِ فَمِنْكُمْ مَنْ يَبْخَلُ وَ مَنْ يَبْخَلْ فَإِنَّما يَبْخَلُ عَنْ نَفْسِهِ وَ اللهُ الْغَنِیُّ وَ أَنْتُمُ الْفُقَراءُ»، به اصحاب پیغمبر، به عرب صدراسلام دارد می‌گوید. بعضی‌هایتان بخل کرده‌اید. خدا شما را خواند که بیایید اسلام کنید. نیامدید. روبرگرداندید. خدا نیاز ندارد. شما فقیر به‌سمت خدا هستید. «إِنْ تَتَوَلَّوْا يَسْتَبْدِلْ قَوْماً غَيْرَكُمْ»، اگر شما روبرگردانید، خدا استعداد دارد، یک‌عدۀ دیگر را می‌آورد. «ثُمَّ لا يَكُونُوا أَمْثالَكُمْ»،  آن‌ها دیگر مثل شما نیستند. آن‌ها پای کار هستند. بعد در تفاسیر مختلف آمده است ذیل این آیه توضیح داده است که این‌ها چه کسانی هستند. در مجمع البیان آمده است که این افراد ایرانی‌ها هستند.

بعد از این‌ها یک روایت فوق‌العاده قشنگ‌تری داریم که اسم حضرت را هم بیاوریم. آقاجان هم همین الان نظر کنند، فرمود: «طوبى لِمَن أدرَکَ»، خوش به حال کسی که درک بکند، «قائِمَ أهلِ بَيتی».

پیغمبر (ص) می‌فرمایند، خوش به حال کسی که امام ثانی‌عشر را درک کند. منتها قید دارد. این را برای هر کسی بگویی، اول تصور می‌کند می‌گوید خب، کسانی که در زمان ظهورند دیگر. نه. حضرت می‌فرمایند «طوبى لِمَن أدرَکَ»، امام‌زمان (عج)، «وهُوَ مُقتَدٍ بِهِ»، و به حضرت اقتدا کرده «قَبلَ قِيامِهِ»، «قَبلَ قِيامِهِ»؛ یعنی این‌هایی که قبل از قیامش به او اقتدا می کنند، این مدینه قبل‌ها، از مدینه بعدها، بهترند

آن‌ها می‌آیند سر سفره می‌نشینند. این‌ها مقدمه ساز پهن شدن سفره هستند. آن‌ها می‌آیند حالش را می‌برند. این‌ها زحمتش را کشیده‌اند. آن‌ها می‌آیند متمتع می‌شوند، این‌ها زمینۀ این تمتع معنوی و مادی را فراهم کرده‌اند. خیلی فرق است. «يتولي وليه و يتبراء من عدوه و يتولي الائمة من قبله اولئک رفقائي»، پیغمبر اکرم (ص) می‌فرمایند آن‌هایی که سفرۀ ظهور را می‌اندازند قبل از ظهور، این‌ها رفیق‌های من هستند. «و ذووا ودی و مودتی و اکرم امتی»، باکرامت‌ترین امت من، این‌ها هستند. «و اکرم خلق الله علی»، ما کی هستیم؟ بدانیم لااقل. بشناسیم خودمان را «من عرف نفسه».

حضرت امیرالمومنین (ع) می فرمایند «ما هذا من عرف قَدره»، کسی که قدر خودش را بشناسد، شکست نمی‌خورد.

آیۀ ۵۴ سورۀ مائده، که در شأن حاج‌قاسم است. و ملت حاج‌قاسم و ملت شهادت و ملت امام‌حسین (ع) که این پنج ویژگی را دارند و این پنج ویژگی را علامه طباطبایی (رحمة‌الله‌علیه) می‌فرمایند این‌ها ویژگی یاران حضرت حجت است. می فرمایند: «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا مَنْ يَرْتَدَّ مِنْكُمْ عَنْ دِينِهِ فَسَوْفَ يَأْتِی اللَّهُ بِقَوْمٍ يُحِبُّهُمْ وَ يُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ أَعِزَّةٍ عَلَى الْكَافِرِينَ يُجَاهِدُونَ فِی سَبِيلِ اللَّهِ وَ لَا يَخَافُونَ لَوْمَةَ لَائِمٍ ذَٰلِکَ فَضْلُ اللَّهِ يُؤْتِيهِ مَنْ يَشَاءُ وَ اللَّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ» این پنج ویژگی، ویژگی ملت ایران است. ملت و مکتب حاج‌قاسم است که دنیا به او فحش می‌دهد و او خیالش هم نیست. «لَا يَخَافُونَ لَوْمَةَ لَائِمٍ»  فحش در محله و کسبه و … و این‌ها نیست.. لَوْمَةَ لَائِمٍ یعنی یک دنیا علیه تو هستند. یک دنیا دارند تو را می‌زنند، ولی تو ایستاده ای.

در تفسیر نمونه، ذیل این آیه، جلد ۴،صفحه ۴۱۸ ، همان روایت سلمان را می‌گوید که «هذا و قومٌ»، این را دیگر بلد هستید؛ ولی این‌ها را برای مردم ماها هر روز باید بگوییم که حالشان خوب شود. که بفهمند که هستند.

خیلی روایات زیاد است. آیات هم متعدد است. من فقط چند مورد را گفتم که بگویم بحث بی‌بنیه نیست. بی‌بتّه نیست. بی‌مبنا نیست. از قرآن و روایت دو سه تا گفتم. حالا برویم در مصادیق. برفرض این آیات نبود، برفرض این روایات نبود، برفرض ضعیف بود، برفرض که برداشت‌هایش غلط بود، برفرض که یکی خدشه کرد، یکی گیر ملّالغتی داد، یکی گیر آخوندی داد. آقا اصلاً ما کار به این احادیث و روایات نداریم. کف میدان ببینید چه اتفاقی افتاده است. کف زمین ببینید چه اتفاقی افتاده است. این ملت، ملت بعد از انقلاب اسلامی که ۴۵ساله شده‌اند،این ملت چه ملتی است؟ ملتی است  با یک عَقبۀ مثلاً صدساله دویست ساله ، مقاوم‌ترین و پردشمن‌ترین ملت تاریخ است. تاریخ که می‌گویم نه فقط صدر اسلام. تاریخ جبهۀ حق. از الان هرچه می‌گویم، مقایسه می‌کنم، با تاریخ جبهۀ حق مقایسه می‌کنم. از آدم و نوح بیایید پایین. با روس، با انگستان، با پرتغال، با فرانسه، با پهلوی، با شوروی، با آمریکا، با اسرائیل، با صدام، با داعش در سنگر روبه‌رو  و با خیلی از کشورهای دیگر در سنگرهای پشتی و نیابتی و کذا و کذا. این‌ها مقاومت کردند. گفت:«ایران، فدای اشک و خندۀ تو. دل پر و تپندۀ تو.» چقدر این ایران را زدند. چقدر به ما هجمه کردند. ما با چندتا کشور جنگ و نزاع داشتیم؟ چقدر اذیت شدیم؟ پردشمن‌ترین و مقاوم‌ترین بوده است. بزرگ‌ترین قربانی جنگ جهانی اول بوده است. هیچ کشوری این‌طور نبوده است. بزرگ‌ترین تحریم های اقتصادی و عجیب‌وغریب که هیچ کشوری بانک مرکزی‌اش را تحریم نمی‌کنند ما شدیم، ولی ایستادیم.

۱۳دی ماه امسال زائران حاج‌قاسم را زدند، چیزی که اصلاً روایت نشد، فردایش بود. یعنی صد نفر آدم کشته شده است؟  بعد شما نگاه کنید، فردایش یک جمعیت دو برابر آن می‌آید زیارت قبر حاج‌قاسم. عکس‌هایش هست. انگار راهپیمایی ۲۲بهمن است. کل آن خیابان، سیاهی لشکر است. این‌ها چه کسانی هستند؟ این‌ها چه هستند؟ این چه مقاومتی است که مردم ایران دارند. همۀ این‌ها به‌خاطر حب علی بن ابی‌طالب است. در سینه‌ام جمال علی نقش بسته است، این سینه را به سینۀ سینا نمی‌دهم. مقاومت علی در شِعب بوده است. مقاومت علی در کوچۀ بنی‌هاشم بوده است. مقاومت علی در سنگرهای مختلف بوده است. به جز از علی که آرد پسری ابوالعجایب که عَلم کند به عالم شهدای کربلا را؟ این شهدای کربلا بچه‌های درجه ‌یک علی، بنی‌هاشم بودند. ابوالعجایب بودند، ملائکه از دست این‌ها در کربلا متعجّب بودند. ما هم بچه‌های علی هستیم. به جز از علی که آرد پسری ابوالعجایب که عَلم کند به عالم شهدای کربلا را؟ ما بچه‌های علی هستیم. ما شیربچه‌های علی هستیم. خونِ علی در رگ‌های ملت است. ما ملت امام‌حسین (ع) هستیم. امام‌حسین (ع) بچۀ امام علی (ع) است. خودش فرمود: «أنا و علی ابوا هذه الامة.»

بعد از ۱۴۰۰ سال آن مرد را ببینید. این‌ها دلدادگان همان حسین (ع) هستند. همان علی بن ابی‌طالب (ع). چه صحنه‌های مقاومتی دارند خلق می‌کنند در عالم که شما جای دیگر ندارید. ببینید، مقام معظم رهبری مدظله العالی در تاریخ ۱۳۹۷/۰۳/۳۰ فکر می‌کنم دیدار با نمایندگان مجلس بود، یک تعبیری دارد،سند حرف من است. می‌فرماید: در دورۀ خود ما چهل سال است که سخت‌ترین دشمنی‌ها با این ملت می‌شود، واقعاً با هیچ ملتی به این اندازه خصمانه برخورد نشده است، خصمانه و جامع الجهات. بعد می‌فرماید: «یک جبهۀ احزاب عجیب‌وغریب مثل جنگ احزاب صدر اسلام در ابعاد چندمیلیون برابر اتفاق افتاد. من نمی‌دانم چه‌طور دیگر ایشان باید بگویند، همه‌جور علیه جمهوری اسلامی کاری کردند. تحریم کردند، تبلیغات کردند، جنگ کردند، توطئۀ امنیتی کردند. هر کاری می‌توانستند، کردند. این تعبیر حکیمانۀ ایشان را امشب سه بار بنویسید ، یادتان بماند برای مردم بگویید. جبهۀ خصمانه و جامع‌الجهات علیه این کشور و ملت چهل سال است مثل جنگ احزاب صدر اسلام در ابعاد چندمیلیون برابر علیه ملت ما دشمنی کردند.کماً و کیفاً؛ ولی مقاومت کردیم.

و جنگ‌های لایه‌لایه. جنگ نظامی ۸ساله، بعد سوریه، لبنان، یمن، عراق، این ها همه. جنگ امنیتی، جنگ رسانه ای، جنگ فرهنگی ۳۰ساله، جنگ اقتصادی ۱۵ساله، جنگ شناختی، جنگ بیولوژیکی. آن وقت ببینید چرا عمری است که دم‌به‌دم علی می‌گویند، در حال نشاط و غم علی می‌گویند، عمری است علی گفتم و ان‌شاءالله، تا آخر عمر هم علی می‌گویم.

این تازه فردی‌اش بود. ملی‌اش این‌جوری است، زن و مرد و بچه‌مان می‌گویند، دیگر نباید متکلم وحده باشد، باید متکلم مع‌الغیر بیاوریم، باید بگویی: عمری است در این وطن علی می‌گوییم، در شادی و در غم علی می‌گوییم، کم نه از علی گفتیم و ان‌شاءالله تا عصر ظهور هم علی می‌گوییم. این مطالب  را باید به چه کسی بگویید؟ به مردم. در حق مردم. ما مداح این ملت باید باشیم. این شگفتی را مردم خلق کردند. ما جلودار بودیم. مورد اول پس مقاوم‌ترین و پردشمن‌ترین.

عفیف‌ترین ملت تاریخ بشر

مورد دوم، عفیف‌ترین ملت تاریخ بشر. برنامه‌هایی که علیه برهنگی به نفع برهنگی و علیه عفاف و علیه حجاب در این پنجاه سال گذشته در دنیا اتفاق افتاده است و خصوصاً  در ایران، بی‌نظیر است در دنیا، در تاریخ. این‌ها در فتنه ۱۴۰۱ می‌خواستند همان شُل‌حجاب ها بشوند بی‌حجاب، شدند؟ نشدند. زیر یک درصد کشف حجاب داریم. سینمای ما عفیف‌ترین سینمای دنیاست. با تمام مزخرفات و خزعبلات و چرت‌وپرت‌هایش. با همۀ سلبریتی‌های دوهزاری‌اش. این سینما عفیف‌ترین سینمای دنیاست. کجا سینمای دنیا شما دیدید مثلاً زن می‌رود توی اتاق می‌خواهد استراحت کند، با همان بلوز شلوار و روسری روی تخت می‌خوابد؟! غیرواقعی است. این یعنی اینجا ممیزی وجود دارد، یعنی حیا هست، یعنی حجاب است. کدام سینما و سریال را در تلویزیون درست می‌کنند آن وقت زن و شوهر یک ساعت و نیم  در مقابل هم فیلم بازی می‌کنند و دست به هم نمی‌زنند.

آخر کدام سینمای دنیا را شما سراغ دارید؟ کجا؟ کشورهای اسلامی‌اش هم، مصر این‌طور است؟ سوریه این‌طور است؟ عراق این‌طور است؟ بروید صداوسیماهایشان را ببینید. سعودی این‌طور است؟ فقط ایران سینمایش عفیف‌ترین سینماست. این حرف من نیست. حرف سیدمحمدخاتمی است، ولی درست گفته است. یعنی در عمرش یک حرف درست زده باشد، همین است! تازه آن «كَلِمَةُ حَقٍّ يُرَادُ بِهَا الْبَاطِلُ» است. او می‌خواسته است از این خراب‌تر شود. ولی واقعیت است. اینکه این سینما بهترین سینمای دنیاست شکی نیست ولی ما ناراضی هستیم.

محیط کاری، محیط اداری، بانک ما، بازار ما، پاساژ ما، پیاده‌روی ما، دانشگاه ما در دنیا نمونه ندارد، این را بگوییم، بعد اعتراض کنید. بعد مطالعه کنید. در تاریخ هم لِنگه نداشته است این حجم حجاب، این حجم عفاف، محجبه‌ای که شما در ایران می‌بینید، هیچ‌جای دنیا نمی‌بینید. کشورهای اسلامی هم نمی‌بینید. بی‌بصیرت آن کسی است که برود عربستان، فقط مکه و مدینه را ببیند. بی‌بصیرت آن است که برود عراق، فقط نجف و کربلا را ببیند. آن هم تازه حومۀ حج را تو رفتی، عقب‌ ترها نرفتی. هایپرها و فروشگاه‌هایش را نرفته‌ای، برو، بعد بیا روایت کن. ایران اگر چهار تا بدحجاب هم دارد، همه‌جایش مثل هم است. نهایتا تهران است. بلوارسجاد مشهد است. این دیگر خلاف سنگینش است ، ما این هستیم. باید توجه داشت در دنیا در طول این ۵۰سال گذشته این حجمِ عجیب‌وغریب به‌سمت برهنگی رفته است. یک انقلابی در دنیا اتفاق افتاده است، این‌ها حواسمان باشد: انقلاب جنسی. ۵۰ سال است. نیا قاجار را جلوی من بیاور، نیا صفویه را جلوی من بیاور که آقا زن‌های پادشاهانش هم  محجبه بودند. خب آن موقع انگلستان هم چادر سرشان می‌کردند! آن موقع شما برو فیلم‌های  ۵۰ سال پیش انگلستان را بگیر. فیلم‌های قدیمی سینما را نگاه کنید. کلاه دارد، روی آن تور دارد. کلاً دنیا در این ۵۰ سال به سمت برهنگی و بی‌حجابی رفته است. ایران نرفته است. این را به هر کشوری اگر تحمیل می کردند و  این حکمرانی را نداشت، فاتحه‌اش خوانده بود. بگذریم از سبک‌های زمان حیات اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) که در مملکت اسلامی در زمان حیات اهل‌بیت (ع) بوده است که فرد مسلمان بوده  ولی حجاب نداشته است. اینجا ایران است. ما باید مداح این ملت باشیم.

موج زدن مردم‌سالاری در ایران

مورد سوم: اینجا ملتی هستند شگفت‌انگیز. چرا؟ چون مردم‌سالاری در آن موج می زند

مردم‌سالاریِ اینجا  نه شبیه مردم ‌سالاریِ زمان پیغمبر (ص) و امیرالمؤمنین (ع) است که در جنگ اُحد پیغمبر (ص) را با سه چهار تا روایت‌کننده رها کردند و نه مثل زمان امیرالمؤمنین (ع) که حضرت فرمودند خدا من را از شما بگیرد، شما را از من بگیرد و نه هیچ کشور دنیایی به‌اندازۀ ما ۴۵تا انتخابات در ۴۵سال داشته است. هیچ کشوری را در دنیا شما پیدا نمی‌کنید دربین کشورهای  دنیا  که در  این ۱۰۰سال گذشته قانون اساسی خودش  را به رأی مردم بگذارد. ما مردم‌سالاترین و دموکراسی‌ترین کشور دنیا در تاریخ هستیم،

این همه انتخابات، این همه کانال‌سازی، انواع حزب‌ها روی کار آمدند، مقام معظم رهبری مدظله العالی  هم اجازه می‌دهند، میدان می‌دهند، این آزادی کجا است؟  من روی آزادی الان کار نکردم، ولی آزادترین کشور دنیا هم هستیم. این‌ها را برای اینکه عدد و رقم‌هایش بیاید، یک‌مقداری مراجعه و جمع‌آوری می‌خواهد که یک مورد دیگر به این موارد اضافه شود. مردم ما آزادترینند. مخالفین ما آزادترین هستند، اینجا بهشت اپوزیسیون است. می‌شود این‌ها را بررسی و تبیین کرد.

بصیرترین کشور دنیا

مورد چهارم، اینجا ایران است، اینجا ملت شگفت‌انگیز زندگی می‌کنند، ما باید مداح این ملت شگفت‌انگیز باشیم. کشوری که بصیرترین کشور دنیاست. آزادی سیاسی و بصیرت سیاسی و دینی در این کشور موج می زند. البته یک عقبه‌ای دارد از زمان میرزای شیرازی و  کذا و کذا که مردم یک حرکت‌هایی زدند؛ ولی اوج آن چیست؟ ۴۲خرداد بوده است. در مدینه، پهلوی زهرا (س) را شکستند، ملت مسلمان چیزی نگفتند؛ تابوت امام‌مجتبی (ع) را تیر زدند، ملت نگاه کردند؛ امیرالمؤمنین علی (ع) فرقش را در کوفه شکستند، فقط ابن‌ملجم یک ضربه خورد، اصلاً چرا این شد؟ خودش یک دنیا مسئله است؛ چرا بعدش طوری نشد، یک دنیا مسئله است. مردم چه‌کار کردند؟ نگاه کردند. در کربلا، ابی‌عبدالله (ع) بدنش زیر سم اسب ها و سرش را به نیزه کردند، خب چه‌کار کردند؟ اصلاً شما در عاشورا یک عمر است داری عاشورا می‌خوانی. می‌گویی: «وَ لَعَنَ اللَّهُ اُمَّةً اَسْرَجَتْ وَ اَلْجَمَتْ وَ تَنَقَّبَتْ. لَعَنَ اللَّهُ اُمَّةً قَتَلَتْکُمْ»، یک امت، ابی‌عبدالله (ع) را کشت. می‌گوید این امت است دیگر، نمرۀ قرن یک چنداست؟ نمرۀ قرن دو چنداست؟ نمرۀ قرن سه چنداست؟ نمرۀ مردم موسی بن جعفر (ع) چنداست؟ امام ده سال یا چهارده سال، به نقل‌های مختلف، در حبس بود. مردم در اوج تدین بودند. وجوهات مردم گونی‌گونی بود. حتی مذهب واقفیه راه افتاد. پول دمِ دست امام بود، آدم‌ها تحریک می‌شدند، اختلاس‌های گنده گنده می‌کردند. این یعنی بالاترین سطح تشریع مردم. مردم در آن امت پهناور اسلامی، وجوهات می‌دادند، پول می‌دادند، متدین بودند. شیعه شبکه داشت. چند نفر رفتند جلوی کاخ هارون بگویند امام ما را از حبس دربیاور؟ یک گزارش تاریخی بیاورید. با کاظمین چه کردند؟ با عسکرین چه کردند؟ امامتان را کَت‌بسته از مدینه برداشتند آوردند اینجا [توس] در غربت کشتند. امت اسلامی چه کرده است؟ فقط زن‌های نوغان آمدند یک عزاداری کردند اینجا. همین.

در طول غیبت کبری با مراجع چه کردند؟ با حواری شیعه و اهل‌بیت (ع) چه کردند؟ با امامزاده‌ها چه کردند؟ این‌ها زمان امت اسلامی اتفاق افتاده است. از قرن یک تا چهارده. اما یک قرنی داریم قرن چهاردهم پدر بزرگ های من و شما، متوجه شدند نائب عام امام‌زمان (عج)، نسل ۴۰ موسی بن جعفر (ع) حاج‌آقا روح‌الله ره، یک مرجع، یک عالم دینی، یک شب بازداشت شده بود. همه ریختند در خیابان، قیامی کردند که خون  ۱۵هزار نفر ریخته شد. خدا دارد می‌بیند. ملائکه می‌گویند این‌ها چه‌شان است؟ مگر حسین بن علی (ع) رفته است زیر سُم اسب؟! نه. مگر موسی بن جعفر (ع) تازیانه خورد؟ نه. حاج‌آقا روح‌الله یک شب بازداشت شده است. تازیانه‌اش هم نزده‌اند، خون از دماغش هم نیامده است. ملت قاتی کردند. این بصیرت را کجای تاریخ پیدا می‌کنید؟ پیام دادند به حکومت. این آقای ما بود، گرفتید، ریختیم بیرون، ۱۵هزارتا آدم کشته شد. مو از سرش کم بشود، می‌ریزیم از روی کاخ‌ات رد می‌شویم، بیچاره‌ات می‌کنیم. آنجا امام گفت آی خدا می‌خوای بیاوری مهدی (عج) را بیاور، یک جرقه هایی  دارد می‌خورد. سال‌ها می‌گذرد، حادثه‌ها می‌آید، انتظار فرج از نیمۀ خرداد کِشم. می‌گویند، این‌ها برای نائب‌الحجة این‌طور می‌کنند. برای خودش چه می‌کنند؟ امام فرمودند، این ها  پا به رکاب من هستند. چقدر شهید دادند پا به رکاب امام؟ این مردم این‌قدر بصیر هستند که پهلوی با بِرند رضوی می‌آید، از رویش رد می‌شوند. انجمن حجتیه با بِرند مهدوی می‌آید، از رویش رد می‌شوند. پایین‌ترین سطح سیاسی را دارند از نظر ما نسبت به ایده ال، ولی بالاترین سطح سیاسی تاریخ امت ها را دارند. ما راضی هستیم؟ ما راضی نیستیم. ما الان داریم زور می‌زنیم مشارکت حداکثری شود. ما می‌گوییم شما باید بصیر باشید. بیشتر از این بصیر باشید. ما راضی نیستیم. می‌گوییم سطح آگاهیِ سیاسیِ مردم پایین است؛ ولی همین بالاترینِ تاریخ است و بالاترینِ دنیا در الان. معدل کلی بگیرید. حواستان به این باشد. این‌ها یعنی امیدآفرینی. یعنی اول بشناس صحنه را. بشناس ملت را. چیزی که ما نشناختیم، امام شناخت. امام سال ۴۲ شناخت. آقا خودش می‌گوید ما نشناختیم، امام به ما فرمود این‌ها چه کسانی هستند. یک جایی مقام معظم رهبری مدظله العالی می‌گویند ما نشناختیم. الان عارف‌ترین به ملت ایشان هستند، بعد از ایشان هم یک نفر دیگر ملت را شناخته است. او کیست؟ حاج‌قاسم. گفتیم این جمله مربوط به حاج‌قاسم است. مربوط به هیچ‌کس دیگری نیست. ما ملت شهادتیم، ما ملت امام‌حسینیم. تازه توسعۀ این ملت در نظر من و شما یک چیز است، در نظر حاج‌قاسم یک چیز دیگر است. مردم کشور ما استاد درس سیاسی مردم دنیا هستند. الان تظاهرات‌های صدهزارنفری علیه نتانیاهو در تل‌آویو راه می‌افتد، این ها را تو  داد زدی و تو باعثش هستی. این‌ها را باید به مردم بگویید، اینکه شما استاد درس سیاسی هستید، درس بصیرت هستید. از وقتی که می‌روید در منطقۀ عملیاتی‌تان. شما ۴۰ سال با زبانِ روزه، جمعۀ آخر  ماه مبارک رمضان، زمستان و تابستان، با لب تشنه و شکم گرسنه داد زدید ۴۰ سال مرگ بر اسرائیل گفتید. مسخره‌ات کردند، مقاومت کردید؛ الان در خودِ اسرائیل می‌گویند مرگ بر اسرائیل.

کجا بودند مردم دنیا آن موقع که شما صبح‌های جمعه در همۀ شهرها ۴۰سال روز قدس مرگ بر اسرائیل می‌گفتید؟ واقعاً کجا بودند؟ آن موقع که در حرم امام‌ رضا (ع) ما صحن قدس ساختیم چه کسی هوای قدس را داشت؟ ۴۰سال است مملکت بیدار بوده است. حالا مردم دنیا دارند بیدار می‌شوند. سلبریتی آمریکایی بیدار شده است، دارد می‌گویند فلسطین فلسطین،اما ایران بیدار بود، شما داد زدید، شما ایستادید، شما شیمی‌درمانی کردید منطقه را، این کار ملت بوده است. اینجا ایران است، ما باید مداح این ملت باشیم. ملت شگفت‌انگیزی هستند، چرا؟

این ملت پرشهیدترین ملت تاریخ‌اند

در مقایسه با تمامِ جبهه‌های حق علیه باطل و از آن موقعِ هابیل و قابیل. از موقعی که هابیل قابیل را کشت، از آن موقع تا الان هیچ ملتی مثل این ملت، البته من تحدّی‌اش را می‌کنم، اما بحث‌های علمی‌اش را اساتید تاریخ بیایند مصادیقش را بحث کنند. من حالا تحدی‌اش را می‌کنم. یک نفر بیاید این را نقضش کند.کدام ملت، مثل این ملت، در راه حق،  این مقدار خون داده است؟ در این ۵۰-۶۰ سال گذشته. از دهۀ ۴۰ به این‌طرف. ۶۰ سال است. این ۶۰سال کارنامۀ این ملت است. قرن ۱۴، ۲۵۰هزار شهید دفاع مقدس داده است. ۱۷هزار شهید ترور داده است. شهدای علمی داده است. شهدای هسته‌ای داده است. این کارنامۀ این ملت است. همۀ این شهدا هم حرفشان اسلام بوده است. حرفشان وطن نبوده است. وطن هم از باب «حب الوطن من الایمان» بوده است. اسلام بوده است. وصیت‌نامه‌های شهدا را ببینید. نود درصد وصیت‌نامۀ شهدا سه حرف است: پدر و مادر، حجاب و ولایت فقیه. نود و خرده‌ای خون داده است، ۴لیتر خون داشته است، داده است، گفته است من برای این سه تا می‌روم: پدر و مادر، حجاب و ولایت فقیه.

پدر و مادر که تأکید خدا در قرآن کریم، چهار بار بعد از عبادتش، پدر و مادر را نام می برند، «هُما جَنَّتُکَ و نارُکَ»، ولایت‌فقیه هم که ثمرۀ دستاورد همۀ علما، فقها و انبیا و صلحا و اهل‌بیت است. حجاب هم همین‌طور.

 پرشهیدترین ملت تاریخ. در کشورهای دنیا که اصلاً این موضوعات مطرح نیست. مناطق اسلامی، شهدای آن ها جزو ملت ما هستند. همۀ شهدای آن‌ها، پسرعموی شهدای ما هم هستند. تازه اگر آن‌ها را هم کم کنید باز هم ما جلوتر هستیم. از عراق، از یمن، از سوریه، از لبنان، ما جلوتر هستیم. کجای دنیا ۲۵۰هزار شهید داده است؟ درصدی هم حساب کنید نسبت به جمعیت، ما جلو هستیم. حرفش این است: جوانیِ من به فدایت حسین جان، کی می‌رسم به کربلات حسین جان، لباسش را می‌دهد به خیاط و می‌گوید این‌طور خیاطی کن، می‌روم تا انتقام سیلی زهرا را بگیرم. شب عملیات همه روضۀ علی‌اکبر، علی‌اصغر و قاسم می‌خواندند.

کدام ورقی از تاریخ را پیدا می‌کنید، شاید یک استاد دانشگاه آمد، یک ورق از تاریخ پیدا کرد، گفت یک جمعیتی علیه باطل به نفع حق رفتند شهید شدند، آمارش هم از شما مردم ایران بیشتر است. خب ما می‌شویم دوم تازه! تازه ما دوم هستیم. این هم خودش خیلی است. باید این مردم را مدح کرد، تمجید کرد، فدایشان شد، خاکِ پایشان شد. اگر من می‌گویم اگر کسی  عمامه من را بزند، برود هوا باز هم من می‌شوم فدایش، خاک پایش، واقعی می‌گویم. چون این ملت باید فدایش شد. اتفاقاً ما روحانی‌ها این‌ها را عمل کردیم. منشور روحانیت امام را ببینید. آمار را ببینید. شما می‌دانید که ما آخوندهانسبت به پزشکان پرشهیدترین هستیم. فدای این ملت شدیم و می‌شویم و ان‌شاءالله بیشتر هم بشویم. ان‌شاءالله همه‌مان مثل شهید اصلانی ره بشویم. بر من لباس نوکری‌ام را کفن کنید، نوکر بهشت هم برود، باز نوکر است. باز ما شهیدترین هستیم.

حالا اگر یکی بگوید  من یک آماری را پیدا کرده‌ام، یک ملتی، یک جایی هستش، این‌ها نسبت به جمعیتشان، از شما بیشتر فدا کردند. من موضوع دوم را مطرح می‌کنم. می‌گویم آیا این جماعتی که شهید شده‌اند، ۳۶هزار شهید دانش‌آموز داشته است؟ تشنۀ معنویت، رشادت، قدرت، غیرت، این ملت ۳۶هزار شهید زیر ۱۸ داشته است؟ ۱۲هزار شهید زیر ۱۵سال دارد؟ این‌ها شناسنامه عوض می‌کردند و می‌رفتند. این‌ها با اصرار می‌رفتند. این‌ها عارف بودند. این‌ها سیر در آسمان داشتند. این‌ها چشم و گوش برزخی داشتند. نه یکی دو تا ده تا مثل شیخ رجبعلی خیاط و حاج‌اسماعیل دولابی. چند هزار تا که امام می‌گوید رهبر ما آن طفل ۱۳ساله است. که امام می‌گوید ۵۰سال عبادت کرده‌اید، وصیت‌نامۀ این‌ها را بخوانید. این‌ها محضر حضرت زهرا  (س) می‌رسیدند. این‌ها محضر حضرت ولی‌عصر (عج) می‌رسیدند. این‌ها عارف بودند. زیر ۱۵سال، کدام ملت این‌طور آدم تربیت کرده است؟ تازه این آمار ۳۰سال پیش ماست. الان چه خبر است؟ ۹هزار شهید بانو داریم. چه اتفاقی دارد در این مملکت می‌افتد؟ معرفت و معنویت و کرامت شهدا، هرچه بگوییم، تمام نمی‌شود. این گنج را هرچه می‌روی پایین، عمیق است، اصلاً تمام نمی‌شود. شما ملت. از کرامات، از فضائل، از تحقق اتفاقات صدر اسلام. این عبارتِ بیانیه گام دوم است. من نمی‌گویم،ولیِّ جامعه  می‌گوید. می‌گوید «مجاهدت‌های جوانان در میدان‌های سخت، ازجمله دفاع مقدس، با ذکر و دعا و روحیۀ برادری و ایثار همراه شد و ماجراهای صدر اسلام را زنده و نمایان در برابر چشم همه نهاد». این که دارد می‌گوید: ماجراهای صدر اسلام را زنده و در برابر چشم همه نهاد، یعنی سابقه هزارساله دارد. یعنی اتفاق کربلا تا این طرف بستر داشته است. مقام معظم رهبری مدظله العالی می‌گویند این اتفاقات زنده شد. پدران و مادران و همسران با احساس وظیفۀ دینی، از عزیزان خود که به جبهه‌های گوناگون جهاد می‌شتافتند، دل کندند و سپس آن‌گاه که با پیکر خون‌آلود یا جسم آسیب‌دیدۀ آنان روبه‌رو می‌شدند، مصیبت را با شکر همراه کردند. کارهایی اتفاق افتاده است در این ۳۰ -۴۰ سال، که برای صدر اسلام بوده است.

شهید رضا رضائیان اصفهان تخت فولاد بروید سر قبرش، رفیقش می گوید در جنگ زمانی که  تیرها تمام شد، با عراقی‌ها تن‌به‌تن شدیم. با عراقی درگیر شد، من پشت صحرا کمین کردم، عراقی آمد با او درگیر شد، او را زمین زد، سرنیزه را درآورد، با ۱۲ضربه از پشت سر، سرش را جدا کرد. جنازه را آوردند تخت فولاد. پدرش آمد بالای سرش. تابوت را باز کرد، دید بدن سر ندارد، بی‌تاب شد. سرش را گذاشت به رگ‌های بریدۀ این پسر، همه دیدند، این پسر برای التیام بابا، بدن بی‌سر است، جان ندارد، دستش را بلند کرد، بابایش را در آغوش کشید. همان شهادتی که امیرالمؤمنین (ع) شب غسل فاطمه (س) که دیدند افرادی بند های کفن باز شد، اینجا اتفاق می‌افتد. همان لبی که ابی‌عبدالله (ع) گذاشت به بدن بی‌جان علی‌اکبر، اینجا دارد اتفاق می‌افتد. یک بار، دو بار، صد بار، هزار بار، فاطمۀ زهرا (س) به خواب یکی از اولیای اصفهان آمد فرمود شب جمعه نمی‌توانید کربلا بروید، بروید تخت فولاد، رضا رضائیان را ببینید. انگار آمده‌اید سر قبر حسین من. اینجا اصفهان ۲۵آبان۶۱ اتفاقی افتاد، ۳۷۰ شهید آوردند. ۳۷۰ شهید تشییع شدند در یک روز. شب که داشتند جنازه‌ها را می‌آوردند در کانتینر، رفتند تخت فولاد، دیدند جا نیست. قبر نیست ۳۷۰ نفر. این‌ها ورق‌های این تاریخ است. این‌ها را بگویید به مردم، مردم خودشان بدانند چه حماسه‌هایی خلق کرده‌اند. خود مردم اصفهان الان نمی‌دانند. که  ۲۵ آبان در اصفهان مردم دیدند قبر نیست، رفتند، صحبت کردند با خانه‌های هم‌جوار تخت فولاد، خدا شاهد است، به شب، به غروب، خانه را تخلیه کردند، ۱۶تا خانه به غروب تخلیه شد، شب تا صبح کوبیدند خانه را، صبح صاف کردند، ۳۷۰ قبر کندند. حالا هم اگر لبنان کاری می‌کند، فلسطین کاری می‌کند، یمن دارد عالم را می ترکاند، از تو یاد گرفته است. خونی بوده است که تو داده‌ای. آهی بوده است که مادر شهید و همسر شهید ما کشیده است،. اینجا ایران است. باید مداح این ملت باشیم. ملت ملت شگفت‌انگیزی هستند. چرا؟

عاشق‎ترینِ مردم نسبت به اهل بیت‌(ع)

چون عاشق‌ترین مردم دنیا نسبت به اهل‌بیت عصمت و طهارت‌اند. فقط در ایران است که شما این‌همه مودّت و تولّی نسبت به حضرات معصومین و ذریۀ پیغمبر (‌علیه‌صلوات‌الله‌ اجمعین). تا همین الان سیدها را تکریم می‌کنیم. این چه دنیایی است،

هیچ‌وقت در این ورقی از تاریخ این آیۀ قرآن این‌قدر محقق نشده است که در آخر عرض می‌کنم: لا أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ اجرا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبى‌  این ملت عاشق‌ترینِ به رسول‌الله (ص) است. اینجا خلاف‌کارهای ما صلوات‌چاق‌کن هستند. شما بروید در زندان، در هیچ زندانی در دنیا و هیچ زندانی در تاریخ پیدا نمی‌کنید زندانی‌اش بگوید: «سلامتی سه کس: ناموس و وطن و بی‌کس. صلوات! اللهم صل علی محمد.» فقط در ایران است که اگر از آسمان ببینید، مثل یک نور، حجمی از صلوات همۀ دنیا را پر کرده است.

همین یک صلوات را برای مردم تبیین کنید، جا می‌افتد این ملت چه ملتی هستند. فقط اینجا در ایران است که شما اگر ۱۰هزار صلواتِ نذری داشته باشید، نتوانید بگویید می‌روید ورزشگاه آزادی، می‌گویی محمدی‌هایش صلوات!

فقط اینجا در ایران است که مجری خبرش صلوات‌چاق‌کن است. قدیم افراد حاجت داشت، ۱۴هزار تا صلوات می‌خواست برای مریضش یک شبه بفرستد، چند تا آدم را می‌گفت می‌آمدند یک ساعت می‌نشستند نخود و تسبیح در نعلبکی می‌گذاشت، چایی هم می‌داد، می‌گفت یک ساعت بنشینید، یک ساعت این‌ها صلوات می‌شد ۱۴هزار تا. خودشان می‌پوکیدند. ختم ۱۴هزار صلوات را ترکانده‌ایم. اینجا از قِبل حکمرانی اسلامی، جمهوری اسلامی، مجری خبرمان روزی سه چهار دفعه صدا، سه چهار دفعه سیما، تا می‌آید اخبار، می‌گوید: با صلوات و سلام بر محمد و آل‌محمد، ۵ میلیارد آدم صلوات می‌فرستند.

 «مَنْ صَلَّى عَلَیَّ مَرَّةً لَمْ يَبْقَ لَهُ مِنْ ذُنُوبِهِ ذَرَّةٌ»، صلوات عالم را جابه‌جا می‌کند، عالم را کن‌فیکون می‌کند، عرش را زیرورو می‌کند، هزار تا خاصیت دارد، تو که متدین هستی و ولایتی هستی، تو که اهل‌بیتی هستی، تو که می‌دانی صلوات چه اتفاقاتی در عالم رقم می‌زند، تو چرا نمی‌فهمی که در این مملکت، در این کشور، در این ۱۰سال گذشته، ۱۵سال گذشته، روزی میلیون میلیون صلوات دارد به آسمان می‌رود، چرا این‌ها را نمی‌فهمی؟ چرا این‌ها را نمی‌بینی؟ چرا روایت نمی‌کنی؟ چرا مردم حالشان خوب نمی‌شود؟ چون جواب را تبیین نمی‌کنی. چون «وَ أَمَّا بِنِعْمَةِ رَبِّکَ فَحَدِّثْ» نمی‌کنی. تو همین یک قَلم صلوات را تبیین نمی‌کنی که ملت شگفت‌انگیزی هستند. خدا اسمع السامعین است، اَبصر الناظرین است، اَعظم است، اَنصف است. خدا که می‌بیند ما کی هستیم. عمراً ملت‌های دیگر مثل ما  این میزان صلوات می‌فرستادند. من آمار هیئت‌ها و مسجدها را نمی‌گویم. مجالس را نمی‌گویم. ما فقط برنامۀ  تلویزیونمان، رزومۀ صلواتش عالم را بیچاره کرده است.

برق می‌رود  و  می‌آید همۀ بندگان خدا صلوات می‌فرستند. ایران یک‌تکه نور است. این چون صبح‌ها سرِ صف چند میلیون دانش‌آموز با دل‌های پاک، دعای سلامتی امام‌زمان (عج) می‌خوانند. ایران یک‌تکه نور است؛ چون نمازخوان‌هایش از همه‌جای دنیا بیشتر هستند. ایران یک‌تکه نور است؛ چون در اکثر خانه‌هایش هم فاطمه و زهراست و هم علی و محمد.

ایران یک‌تکه نور است؛ چون پیرغلام‌هایش در مسجدها هر روز دارند خدایا تا انقلاب مهدی می‌خوانند و منتظرند. ایران یک‌تکه نور است؛ چون فقط ایران است که در صبح‌های جمعه این‌همه دعای ندبه در سراسر شهرهایش برگزار می شود. ایران یک‌تکه نور است؛ چون هیچ‌جای دنیا مثل ایران شب چهارشنبه دعای توسل نیست، شب جمعه کمیل نیست، عصر جمعه سمات نیست، این نیست. جامع دنیا به این حجم نیست. ما باید مداح این ملت باشیم. ما باید ملت شگفت‌انگیز ایران را مدح کنیم. چرا؟

قدرتمندترین لحظه جبهۀ حق

هفتمین مورد چون قدرتمندترین است، ، قدرتمندترین دقایق و لحظه های جبهۀ حق  را الان شما تجربه می‌کنید. جبهۀ حق این‌قدر قدرت نداشته است. جبهۀ حق در زمان حیات اهل‌بیت (ع)، در زمان انبیا، غیر از مورد حضرت سلیمان و حضرت یوسف، دیگر جبهۀ حق این‌قدر قدرتمند نبوده است. الان رسید به جایی که ۷تریلیون دلار ترامپ خرج می‌کند برای ایجاد خاورمیانۀ بزرگ، خودش می‌گوید ایران با ۱۶میلیارد دلار نگذاشته است. ۷تریلیون دلار کل جبهۀ باطل در ۲۰سال هزینه می‌کند که ایران را نابود کند، حاج‌قاسم با ۱۶میلیارد دلار نگذاشت. موشک‌های ما، پایگاه‌های نظامی عین الاسد را زدند، قدرت دیگر توصیف نمی‌خواهد، ولی می‌خواهد چون این هم عادی می‌شود. این را هم توصیف کنید. کجا بوده است علیه آمریکا این‌همه قدرت ایجاد بشود؟ یک تیرکُلت به‌سمت پادگان، پایگاه های آمریکایی کسی نمی‌توانست بزند. ما عین الاسد را زدیم. پایگاه‌های آمریکا را همین ایام داریم می‌زنیم. زدیم. سرباز می‌گیریم، تفنگدار می‌گیریم، پهباد گران ‌قیمت دنیایشان را می‌زنیم. اصلاً هیچ غلطی هم نمی‌تواند بکند.

زن‌سالاترین کشور دنیا ایران است

زن‌سالاترین امت تاریخ اسلام است. زن را دارد به جایگاهی که پیغمبر (ص) می‌خواهد، می‌رساند. یعنی  ایشان هر چقدر خدیجه (س) را اکرام کرد، بالا رفت. به خدا پیغمبر (ص) هر چقدر فاطمه (س) را تکریم کرد، بالا رفت. به خدا شیخ انصاری هر چقدر مادرش را تکریم کرد، بالا رفت. به خدا هرکسی همسرش را اکرام کرد و زن‌ذلیل شد، بالا رفت. روایت هست رسول گرامی اسلام (ص) وارد شد دید امیرالمؤمنین (ع) عدس پاک می‌کرد. این روایات را هم بخوانید، هم عمل کنید، هم برای مردم بگویید که اسلام است که برای زن دارد زندگی می‌آورد. اسلام است که برای زن دارد آزادی می‌آورد و این را ما نگفتیم. این فتنه ها کشور ما را می‌گیرد. روز زن ببینید چه خبر است. در مقایسه با مرد ببینید چه خبر است.

هیچ انقلابی در دنیا پیدا نمی‌کنید زن‌هایش قبل از انقلاب ۹۰درصد بی‌سواد باشند، بعد از انقلاب ۹۰درصد باسواد باشند. هیچ انقلابی در دنیا پیدا نمی‌کنید قبل از انقلاب مربی ورزش زنش زیر ۱۰۰نفر باشد، بعد از انقلاب بشود ۵۳هزار مربی زن. هیچ انقلابی در دنیا پیدا نمی‌کنید که پزشکش قبل از انقلاب هزار تا زن باشد، الان فقط ۲۱هزار فوق‌تخصص زن دارد. هیچ انقلابی در دنیا پیدا نمی‌کنید وکیلش قبل از انقلاب هزار تا نباشد، ۶۰۰ تا باشند، بعد از انقلاب بالای ۱۵هزار تا وکیل دارد. نویسنده ۱۱ تا باشد، بعد از انقلاب ۲۱هزار نویسنده دارد. هیچ انقلابی در دنیا پیدا نمی‌کنید. اصلاً این‌ها را ولش کن. زن‌ها جلودار انقلاب باشند. مقام معظم رهبری مدظله العالی فرمودند ۱۷شهریور در مشهد زن‌ها جرقۀ اول را زدند. نه ۱۹دی مردم قم. هیچ انقلابی پیدا نمی‌کنید که امام بفرماید اگر زن‌ها نبودند، انقلاب ما شکست می‌خورد. اگر زن‌ها نبودند، ما در جنگ شکست می‌خوردیم. این نگاه به زن، این زن‌سالاری.

زن‌ها منطقشان بالاست. اگر درست بشناسید، درست به آن‌ها میدان بدهید، کارِ کارستان می‌کنند. آن چیزی که اصلاً من برای چه دارم با مبالغه می‌گویم؟ چون از آن طرف قصّه خراب است. ما نگاهمان متعادل نیست. آن آیۀ شریفه که می‌فرماید: إِنَّ الْمُصَّدِّقِينَ وَ الْمُصَّدِّقاتِ وَ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ الْمُسْلِمينَ وَ الْمُسْلِماتِ الْقانِتينَ وَ الْقانِتاتِ راکِعینَ وَ الراکِعات الْخاشِعينَ وَ الْخاشِعاتِ دارد کنار هم می‌گذارد، ما این‌جوری نگاه نمی‌کنیم. مذهبی‌هایمان هم این‌جوری نگاه نمی‌کنند. انقلابی‌هایمان هم این‌جوری نگاه نمی‌کنند. کسی که درست نگاه کرد، امام است. آقاست. ما این نگاه را داریم و با این نگاه آمده‌ایم جلو. اینجا ایران است. اینجا ملتی شگفت‌انگیز زندگی می‌کنند و شما دارید نفس‌به‌نفس با یک ملت شگفت‌انگیز زندگی می‌کنید. باید افتخار کنید. باید مرور کنید. باید تمرین کنید. چرا؟

معنوی‌ترین آدم‌های دنیا

 معنوی‌ترین آدم‌هایی که دنیا تا حالا به خودش تجربه کرده است. کرۀ زمین به خودش دیده است. مردمِ الان هستند، نه اهلِ انقلاب. نه زمانِ پیغمبر. مساجد، فضاهای دینی، رونقی بی‌سابقه گرفته است. صفِ نوبت برای اعتکاف از هزاران جوان و استاد و دانشجو و زن و مرد و صفِ نوبت برای اردوی جهادی و جهاد سازندگی و بسیج سازندگی، از هزاران جوانِ داوطلب آکنده شده است، نماز و حج و روزه‌داری و پیاده‌روی و زیارت و مراسمات گوناگون دینی و انفاقات و صدقات واجب و مستحب در همه‌جا، به‌ویژه میان جوانان، رونق یافته است و تا امروز، روزبه‌روز بیشتر و باکیفیت‌تر شده است و این‌ها همه در دورانی اتفاق افتاده است که سقوط اخلاقی روزافزون غرب و پیروانش و تبلیغات و پرحجم آنان برای کشاندن مرد و زن به لجن زارهای فساد و اخلاق و معنویت را در بخش‌های عمدۀ عالم منزوی کرده است. این معجزه‌ای دیگر از انقلاب و نظام اسلامی فعال و پیشرو است. تو باید بتوانی تبیین کنی که الان معنوی‌ترین دوران تاریخ است.

نگاه کن، اصلاً شما ۳۰ سال پیش این‌قدر ائمۀ جماعت داشته‌ایم که بخواهد ده نفر پشت سرشان نماز بخوانند! ولی امروزه چطور؟

حضرت آقا می‌گویند ما می‌خواستیم در قطار نماز بخوانیم، نمی‌ایستاد، از قطار خودمان را می‌انداختیم پایین. الان همۀ قطارها، همۀ هواپیماها، همۀ اتوبوس‌ها سر ساعت می‌ایستند، یک قطار ۵۰۰ نفری، نماز صبح، ایستگاه شاهرود، ساعت ۴صبح، ۱۰۰ نفر آدم پیاده می‌شود.

شما فکر می‌کنید من فساد در دبیرستان را نمی‌بینم؟ آمارش را ندارم؟ زندان و کانون اصلاح‌تربیت نرفتم؟ فساد جوانان را نمی‌بینم؟ می‌بینم. بدحجابی‌ها و مفاسد در جامعه را نمی‌بینم؟ می‌بینم. عینکت را درست کن. هِلی‌شاتی نگاه کن. معدل بگیر نگاه کن رهبرت را، اصلاً ‌به‌عنوان یک کارشناس سیاسی، به‌عنوان یک آدمی که ۶۰ سال در این کشور دارد مبارزه می‌کند، تحلیل ارائه می‌دهد، به‌عنوان یک تحلیل‌گر، آقا می‌گوید ما ۲۵سال ۳۰سال تهاجم فرهنگی داشتیم، در این ۳۰سال تهاجم فرهنگی همه کار کردند که جوان‌ها بی‌دین بشوند، جنگ یادشان برود، انقلاب یادشان برود،  بی‌دینی کنند، فساد بیاید همه‌جا و فلان، دیسکو و فلان، همه‌چی، مشروب. این را آقا فرمودند. سال ۹۷ آقا فرمودند ما در تهاجم فرهنگی پیروز شدیم. چرا؟ چون راهیان هست، چون انقلاب هست، چون سلام فرمانده هست، چون ارزش‌های دینی هست، چون نسل دهۀ نودی ما به شهادت، دو دقیقۀ دیگر زودتر من بروم سراغ اعتکاف، کاملاً ثابت می‌شود که ما رویشمان به‌سمت معنویت، معنوی‌ترین مردم دنیا، خصوصاً نوجوان‌ها و جوان‌هایمان هستند.

من همیشه این مثال را می‌زنم. می‌گویم در جنگ داعش با سوریه بالاخره کی برنده شد؟ سوریه. اما الان سوریه آباد است یا ویران است؟ ویران است. جنگ بوده است ۶سال مثلاً خیر سرش! ما میلیاردها دلار علیه حجاب و ناموس و طلاق و فلان و این‌ها در کشورمان هزینه شده است. دشمن داخلی و خارجی داشتیم. عقبۀ ریشۀ بی‌حجابی نهاد رضاخان داشتیم. تخم‌وترکۀ ‌آن‌ها هنوز هستند. ما که اینجا داریم لطمه می‌خوریم. در جنگ هم دفاع مقدس ده تا عملیات می‌بُرد، سه تا عملیات می‌باختیم. شهید می‌دادی، اسیر می‌گرفتی، اسیر می‌دادی. لطمات فرهنگی ، همه اش به دو دلیل است، اولا کم کاری خودتان ، ثانیا کارکردن زیاد دشمن .

این مملکت حکم‌رانی اسلامی دارد. چرا خدا انبیا را آورده است؟ برای چه می‌گوید دولت اسلامی ایجاد کنید؟ به‌خاطر همین. بله. من هم اگر بیایم لخت بشوم توی خیابان بروم، چهار نفر هم به من تعرض می‌کنند، یا خودم تعرض می‌کنم. ولی اینجا، برای چه دارم می‌گویم ملت ایران؟ به‌خاطر اینکه این ملت ایران حکومت را قبول دارد. می‌گوید برای من بی‌ناموسی نیاور. اگر هست، زیرپوستی می‌آید. تازه این زیرپوستی می‌آید، بله. یک‌عده به آن گرایش دارند. مگر ما گفتیم همۀ مردم ایران خوب هستند؟ ما داریم معدل می‌گیریم. ما داریم می‌گوییم گرایش به معنویت خیلی بیشتر است. برای چه شارع مقدس می‌گوید مجلس گناه نرو، ولو گناه نمی‌کنی؟ چون می‌داند بروی، می‌کنی. خب بله، شما بیا بساطش را اینجا ایجاد کن، خیلی‌ها می‌آیند. موکب امام‌حسین و چایی و مداحی عراقی بگذار، مردم به‌سمت امام‌حسین می‌آیند. خب معلوم است که این‌طوری است. با غرب هم این کار را بکنی همین است. خب ما اینجا امت و ملت و دولت و حکومت با هم هستیم. داریم زمینه‌اش را ایجاد می‌کنیم. دارم به شما می‌گویم اصلاً زمان انقلاب نمازخوان، اوایل انقلاب، قبل از انقلاب، می‌خواست نماز بخواند، نمی‌توانست.

آقای قرائتی می‌گفت من می‌خواستم راحت باشم، سفر استانی، تبریز، این‌ور آن‌ور، برای اینکه دمِ راننده را ببینم، یک سوهان می‌گرفتم، می‌دادم به راننده که راننده موقع نماز بایستد، ترانه نگذارد. من را از ماشین پیاده نکند. الان این چیزها را لازم ندارید. شما می‌روید در ماشین می‌نشینید، سر نماز ظهر نصف اتوبوس هم می‌آیند پایین نماز می‌خوانند. خب ممکن است آن هم نصفشان خانم باشند و مسئله شرعی داشته باشند ، نصفشان بچه. مردم نمازخوان هستند.

 شما کجا در تاریخ داشتید همۀ پادگان‌هایش، همۀ امامزاده‌هایش، همۀ دانشگاه‌هایش، همۀ مدرسه‌هایش و همۀ اداره هایش نمازجماعت داشته باشد؟ «لِيَقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْطِ، رَبِّ اجْعَلْنِی مُقِيمَ الصَّلَاةِ»، این‌ها الان اتفاق می‌افتد. قبل از انقلاب تا الان، هیچ جا کشوری در دنیا این‌جور نیست، فرودگاه‌هایش هم نمازجماعت دارد. ائمۀ جماعت یک شبکه هستند. نماز دارد اقامه می‌شود. مردم هم دارند می‌آیند می‌خوانند. حالا تو توقع داری همه بیایند بخوانند؟ نه، این‌جوری نیست. این را شما باید زحمت بکشی، عمامه‌ات را خوشگل ببندی، عطر خوب بزنی، لبخند داشته باشی. سیرۀ پیغمبر داشته باشی. توقع مالی هم نداشته باشی. اخلاص هم داشته باشی. ببین چه‌جوری حلواحلوایت می‌کنند. مسجدت را با ۲۰تا پیرمرد شروع می‌کنی، می‌شود ۲۰۰تا جوان. این دیگر تقصیر مردم نیست. بی‌دینی مردم تقصیر ماست. بی‌دینی مردم به‌خاطر استکبار ماست. بی‌دینی مردم به‌خاطر زیاد خوابیدن ماست. بی‌دینی مردم به‌خاطر اینکه ما اخلاص نداریم با چهار تا پاکت دلمان جابه‌جا می‌شود. بی‌دینی مردم بخشی‌اش به‌خاطر این است.

همایش شیرخوارگان را هنوز نگفتم. بصیرت این کشور به جایی رسیده است، برای خون‌خواهی از علی‌اصغر امام‌حسین، دیگر مختار نمی‌خواهد، دیگر الان شیرخواره‌های ما آمده‌اند. آمار همایش شیرخوارگانِ امسال فکر می‌کنید چند میلیون بود؟ امسال در مسجد موسی بن جعفر میدان ابوطالب، جمعۀ اول محرم یک میلیون رباب، یک میلیون علی‌اصغر را سرِ دست گرفتند. همۀ بچه‌ها را نذر امام‌زمان کردند، پایین منبر. یک آقایی آمد گفت حاج‌آقا آمارت اشتباه بوده است. گفتم چی؟ گفت ایرنا اعلام کرده است ۸میلیون.

 در ۶۰ کشور و ایران. این‌همه مادر از کجا آمده‌اند؟ این‌همه هجمه علیه دین، بی‌حجابی، فیلم های غیر اخلاقی، فیلم سلطان،  فیلم ترکیه‌ای،و غیره که اگر ۲۰ سال پیش می‌خواستی فیلم پیدا کنی، دو هفته باید بازار را زیرورو می‌کردی، گیرت نمی‌آمد. الان پسر در جیبش دو دقیقه‌ای همه فیلمی دارد. مادر در جیبش همه فیلمی دارد. این‌ها را دارم می‌بینم و همایش شیرخوارگان با گریه، اشک، آه، می‌آید می‌گوید یا بن الحسن فرزندم نذر قیام تو باشد. بصیرت مردم رفته است در دهه نودی‌ها. از ما  دهه شصتی‌ها رد کرده است. مناجات. سلام فرمانده.

پیغمبر چقدر دغدغه داشت؟ غائبین به حاضرین، حاضرین به غائبین اعلام کنند، هیچ ملتی مثل این ملت، غدیر را بزرگ نکرد. جشن ملی نگرفت. همین را برای آن ضدانقلاب دین‌دار بی‌بصیرت که هی علی علی می‌کند تبیین و روشن کن

این ملت انقلابی ما در شهرهایی که سروته آن شهر یک کیلومتر نبود، جشنِ یک کیلومتری راه انداختند. ملائکه برای این تعجب می‌کنند که دنیا کلاً به‌سمت بی‌دینی و هم‌جنس‌بازی است، این کشور یک سمت دیگر دارد می‌رود.

من چند تا عامل دیگر را هم بگویم، صداوسیما را که گفتم. متون درسی عوض شد. متون درسی خوب آمد. اذان‌ها اعلام می‌شود، شما هنوز در یک شهری نرفته ای که  اذان نگویند. این‌همه دین‌داری، تشییع‌جنازۀ شهدا، مثل شهید حججی. شما می‌گویید اول انقلاب، شهید بهشتی، بزرگ‌ترین حملۀ تروریستی انجام شد و ۷۲نمایندۀ مجلس، رئیس قوۀ قضائیه ترور شدند. تشییع‌جنازه را شما ببیند چه خبر بود. خبری نبود. ۴۰سال از آن موقع گذشته است، یک شهید می‌آورند، عالم زیرورو می‌شود، مشهد زیرورو می‌شود. ۱۷میلیون برای حاج‌قاسم، ۵میلیون برای شهید حججی، ۴میلیون برای آیت‌الله بهجت، ۳۰میلیون زیارت امام‌رضا (ع)، ۹میلیون قم زیارت حضرت معصومه (س)، یک میلیون شاه‌چراغ، ۷میلیون راهیان نور. این‌ها چه کسانی هستند؟ این‌ها ضد دین هستند؟ این‌ها معنویت نیست؟ این‌ها دین‌داری نیست؟ این‌ها دین‌داری است.

امر به معروف و نهی از منکر

دهمین مورد، امر به معروف و نهی از منکر است که خب این هم خیلی چالشی است. ما گروه‌های جهادی‌مان ۴۰ تا بودند ۲۰سال پیش. الان شدند ۱۲هزار تا. این گروه جهادی که از دنیایش می‌زند، این ۱۲هزار تا می‌رود در خاک‌وخُل، توالت می‌سازد، این کیست؟ این از کجا آمده است؟ این قبل از انقلاب بود یا نبود؟ این در دنیا هست یا نیست؟ این معنویت هست یا نیست؟ چشمت را باز کن. چهار تا دختر و پسر لای شمشاد در دانشگاه نبین. آن هم هست، آن به‌خاطر صدمه‌ای که ما داریم می‌خوریم. به‌خاطر اینکه ما با آن‌ها حرف نمی‌زنیم. امسال، در اعتکاف، زن رفته است با ۲۰۰تا دختر که اقلاً ۴۰تایشان کشف حجاب بودند، اعتکاف گرفته است، همه محجبه آمده‌اند بیرون. چرا؟ چون آن زن تَرک زندگی کرده است، درس خوانده است، سلیقه داشته است، سوخته است، آن غیرمحجبه محجبه شده است. ما مانده ایم در مسجدمان. ما بلد نیستیم با مردم حرف بزنیم، اتفاقاً آن بی‌دین، آن غیرانقلابی تقصیر من است.

در بیرجند، خانم می‌گوید دخترها آمده بودند در اعتکاف، پاستور می‌زدند! چهار پنج تا حلقه پاستور داشتیم. من رفتم با این‌ها رفیق شدم. صحبت کردم، یک کلمه هم نگفتم پاستور در مسجد بازی نکنید. فقط رفاقت کردم. روز آخر همۀ بچه‌ها رفتند، در بغل ما آمدند گریه کردندو رفتند، داشتیم مسجد را نظافت می‌کردیم، در سطل آشغال پنج تا پاستور پیدا کردیم. این یعنی جوانِ تو عاشق امام‌حسین است و من مانع هستم. این یعنی جوانِ تو عاشق دین است، من «يَصُدُّون‌َ عَن‌ سَبِيل‌ِ اللّه»،‌ِ هستم. به‌اندازه‌ای که باید کار بکنم، نکرده‌ام. اینجا استعداد دینی و در این زمان استعداد دینی در اوج خودش است، به‌خاطر اینکه تا اعتکاف باز می‌شود، سیلِ سونامی می‌آید. جوان‌ها می‌ریزند در مسجد ها.

ما بدین جا نه پی حشمت و جاه آمده‌ایم، از بد حادثه اینجا به پناه آمده‌ایم.

سال گذشته حرم امام‌ رضا (ع) آمار ثبت‌نام اعتکاف ۴۰هزار تا بود. امسال ۸۰ هزار تا از ایران و ۲۰کشور دنیا. حرم امام‌رضا ۲هزار جا بیشتر ندارد.

 تقصیر ماست. مسجد به ۲۵۰ دانش‌آموز گفته است جا ندارد، بروید خانه‌هایتان، تقصیر ماست..

بزرگ‌ترین وجلودارترین، کشور در امر به معروف و نهی از منکر هستیم. با همین وضعیت افتضاحی که داریم. جلودارترین هستیم؛ چون حضرت آقا فرمودند بزرگ‌ترین نهی از منکر زدن در دهان استکبار است. و جمع‌های امر به معروفی و نهی از منکری هست که زیاد می‌شوند. فقط تو جا نمان. جمعیتِ دورت را بِشوران بیایند قیام کنند کار را یکسره کنند. در این اعتکاف، بچه‌ها، معنوی اما ظاهرها افتضاح است ولی معنویت در اوج است.

 من ظرفیت ندارم ماهی یک بار بیتوتۀ حرم بگذارم این‌ها بیایند. به خدا می‌آیند. این‌قدر دیوانه‌اند، می‌آیند. این‌قدر عاشق‌اند، می‌آیند. زار می‌زنند، بچۀ ۵ساله ۶ساله چه می‌فهمد روضۀ رقیه (س) می‌خوانی، خودش را می‌زند.

یک عمر است ما سوریه را زدیم توی سر خودمان که این‌ها حافظ قرآن هستند. اما ما از همه قرآنی‌تر هستیم. آقای قرائتی گفتند بله، شما حافظ قرآن هستید، ما محافظ قرآن هستیم.

وقتی در غرب بی‌اهانتی می‌شود به قرآن، کدام کشور اعتراض می‌کند؟ ما چقدر حافظ قرآن داریم؟ ماه رمضان، شب ۲۱، شب ۱۹ نجف بودم. شب ۲۳ کربلا بودم، یک ماه ماه رمضان کربلا بودم ، در کربلا و دیگر شهرهای مذهبی عراق، مثل کوفه و نجف،شب قدر، جلسات قرآنش خدا می‌داند ۲۰۰ -۳۰۰ تا نبود. این هم‌خوانی‌های قرآن و ترتیل و جزءخوانی نصفش ایرانی‌ها بودند. شما بروید شهرهای حاشیۀای و محروم در ایران، مثلا امامزادۀ فلان بیرجند، خراسان جنوبی، سرخس، مسجدهایش که ترتیل‌خوانی ماه رمضان دارند، از کربلا و نجف بیشتر است. از مسجدالحرام بیشتر است. هیچ کشوری مثل ما قرآنی نیست. هیچ کشوری مثل ما آیات قرآن را روی زمین ننشانده است. هیچ کشوری. هیچ امتی. یکی‌اش «قُلْ لا أَسْئَلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْراً» است. یکی‌اش «إِنْ مَكَّنَّاهُمْ أَقَامُوا الصَّلَاةَ» است. چقدر مسجد ساخته شده است، اندازۀ دو و نیم برابرِ کل هزار سال گذشته، ما در این ۴۰ سال مسجد ساخته‌ایم، این معنوی است.

خلّاق‌ترین و مبتکرترین و باهوش‌ترین ملت

 آخرین مورد را هم من فقط عنوانش را بگویم خلّاق‌ترین و مبتکرترین و باهوش‌ترین هستیم و همۀ این‌ها به‌خاطر یک چیز است. به‌خاطر حکومت است. به‌خاطر نظام اسلامی است. اگر نظام اسلامی نبود، این‌ها در یک‌دهم رشد این‌ها هم نبود..

question