باید توجه داشت که رأی سفید، نوعی دوگانگی در گفتار و عمل است. رأی دادن، یعنی نظام را قبول دارم؛
سفید دادن یعنی هیچ کدام از این افرادی را که نظام تأیید کرده، قبول ندارم!! مثل امروز که بسیاری افراد در مسئولیت‌های مختلف، نظام و امام و رهبری را قبول دارند، اما برخلاف نظام و امام و رهبری عمل می‌کنند و حتی حرف می‌زنند! ضمن آنکه رأی سفید، اقدام دشمن شاد کنی است و همین اندازه محل ایراد و اشکال است چراکه اقدام دشمن شاد کن، برخلاف خواست امام راحل) ره(و مقام معظم رهبری است. حضرت آقا در ماجرای لیست خبرگان تصریح فرمودند: در زمینهٔ انتخابات، دشمنان دارند تلاش می‌کنند … مردم باید آگاه باشند و نقطهٔ مقابل آنچه می‌خواهند، عمل کنند. چرا رهبر معظم انقلاب از مخالفین هم درخواست حضور در انتخابات دارند؟ آیا این درخواست به مخالفان و ضد انقلاب‌ها، نشانه ضعف نظام نیست؟
انتخابات در هر کشوری، مظهر دموکراسی و در تمام کشورها برای مردم آن کشور یک واجب سیاسی است. یعنی صرف نظر از دین و آیین افراد شرکت کننده، کشور و ملیت در درجه اول اهمیت قرار دارد و هر یک رأی، یک پشتوانه برای آن کشور محسوب می‌شود. روشن است که هر چه پشتوانه مردمی نظام ضعیف‌تر باشد، امنیت آن نظام به مخاطره می‌افتد و شرایط امروزه به گونه‌ای نیست که بنشینیم و بگوییم من از حق خود گذشتنم و رأی نمی‌دهم! چون عدم حضور ما، ولو آنکه مخالف نظام جمهوری اسلامی باشیم، یعنی چراغ سبز به دشمنی که اطراف ایران را محاصره کرده و در سوریه و عراق با خط مقدم ایران اسلامی، در حال مبارزه است. این ناامنی حتی برای مخالفان نظام – البته از بین مردم نه منافقین – مطلوب نیست. مقام معظم رهبری نیز بارها این معنا را با عبارت‌های مختلف بیان فرموده‌اند که حضور شماست که نظام را تحکیم می‌کند. پایه‌های نظام را مستحکم می‌کند. آبروی ملت ایران را زیاد می‌کند، استقامت کشور را در مقابل دشمنی‌ها زیاد می‌کند، و دشمن را از طمع ورزیدن به کشور و از فکر ضربه زدن و توسعه و فساد و فتنه منصرف می‌شود
