این پرسش در ابتدا شاید موجه به نظر برسد، اما باید به چند بعد آن توجه کرد. نخست اینکه حزب‌الله به واسطه دل‌مشغولی‌های داخلی در لبنان – اینکه گفته می‌شود مقاومت نباید لبنان را به جنگ بکشاند- و همچنین اوضاع اقتصادی نابسامان این کشور و البته اینکه در راهبرد جنگی حزب‌الله این‌گونه تعریف شده که آغازگر جنگ نباشد در این موقع ترجیح داده وارد نبرد علنی با دشمن نشود. با وجود این، این به معنی حضورنیافتن مقاومت لبنان در صحنه جنگ کنونی با دشمن صهیونیستی نیست. نباید از یاد برد مقاومت لبنان تاکنون ۲۳شهید داده و ۴۰تلفات از اسرائیل گرفته. این یعنی حزب‌الله نه غایب بلکه کاملاً در میدان حاضر است. به نظر در این مقطع این جنبش وظیفه مشغول کردن اسرائیل در جبهه شمالی را بر عهده گرفته تا هم‌فشارها بر غزه کاهش پیدا کند و هم تمرکز اشغالگران بر این منطقه برداشته شود. همان مسیری که انصارالله یمن و مقاومت اسلامی عراق می‌روند. بااین‌حال بی‌شک همان گونه که مقامات کشورمان گفته‌اند انگشت مقاومت روی ماشه بوده و ساعت صفر عملیات بر عهده خودشان است.
بنابراین هر موقع که اتاق مشترک عملیات مقاومت احساس کند که لازم است حزب‌الله ورود جدی‌تری در این قضیه داشته باشد قطعاً این اتفاق خواهد افتاد و هشدارهای چندباره مقامات تل‌آویو هم مؤید همین نکته است.
